ACTA APOSTOLICAE SEDIS

 320 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 321

 322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 323

 324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 325

 326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 327

 328 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 329

 330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 331

 332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 333

 334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 335

 336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 337

 338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 339

 340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 341

 342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 343

 344 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 345

 346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 347

 348 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 349

 350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 351

 352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 353

 354 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 355

 356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 357

 358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 359

 360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 361

 362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 363

 364 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 365

 366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 367

 368 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 369

 370 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 371

 372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 373

 374 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 375

 376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 377

 378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 379

 380 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 381

 382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 383

 384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 385

 386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 387

 388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 389

 390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio pro Episcopis 391

 392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio pro Episcopis 393

 394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 395

 396 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 397

 398 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Acta Francisci Pp. 349

II

Occasione celebrationis Dominicae in Palmis de Passione Domini.*

Al centro di questa celebrazione, che appare tanto festosa, c'è la pa-

rola che abbiamo ascoltato nell'inno della Lettera ai Filippesi: « Umiliò sé

stesso ».1 L'umiliazione di Gesù.

Questa parola ci svela lo stile di Dio e, di conseguenza, quello che deve

essere del cristiano: l'umiltà. Uno stile che non finirà mai di sorprenderci

e di metterci in crisi: a un Dio umile non ci si abitua mai!

Umiliarsi è prima di tutto lo stile di Dio: Dio si umilia per camminare

con il suo popolo, per sopportare le sue infedeltà. Lo si vede bene leg-

gendo la storia dell'Esodo: che umiliazione per il Signore ascoltare tutte

quelle mormorazioni, quelle lamentele! Erano rivolte contro Mosè, ma in

fondo andavano contro di Lui, il loro Padre, che li aveva fatti uscire dalla

condizione di schiavitù e li guidava nel cammino attraverso il deserto fino

alla terra della libertà.

In questa Settimana, la Settimana Santa, che ci conduce alla Pasqua,

noi andremo su questa strada dell'umiliazione di Gesù. E solo così sarà

« santa » anche per noi!

Sentiremo il disprezzo dei capi del suo popolo e i loro inganni per farlo

cadere. Assisteremo al tradimento di Giuda, uno dei Dodici, che lo venderà

per trenta denari. Vedremo il Signore arrestato e portato via come un mal-

fattore; abbandonato dai discepoli; trascinato davanti al sinedrio, condan-

nato a morte, percosso e oltraggiato. Sentiremo che Pietro, la « roccia » dei

discepoli, lo rinnegherà per tre volte. Sentiremo le urla della folla, sobillata

dai capi, che chiede libero Barabba, e Lui crocifisso. Lo vedremo schernito

dai soldati, coperto con un mantello di porpora, coronato di spine. E poi,

lungo la via dolorosa e sotto la croce, sentiremo gli insulti della gente e

dei capi, che deridono il suo essere Re e Figlio di Dio.

Questa è la via di Dio, la via dell'umiltà. È la strada di Gesù, non ce

n'è un'altra. E non esiste umiltà senza umiliazione.

* Die 28 Martii 2015. 1 2, 8.