THEOREMATA SUBTILISSIMA

 THEOREMA PRIMUM.

 Quoniam passio praesupponit agens, et omnis actio circa aliquid est, illud circa quod est intellectio, alterum est.

 THEOREMA II.

 Hoc Theorema patet evidenter ex primo, ut ait Doctor, quia si intelligibile primum est prius intellectione, non potest per eam accipere esse. Secundar

 THEOREMA III.

 Assertionem hujus Theorematis fuse tradit 1. dist. 3. quaest. 2. num. 21. ubi tribus rationibus probat ultimam speciem esse primum cognitum : idem pro

 Aliter potest poni, propter defectum luminis intellectus agentis. Natura, quae cognoscibilior est, potest in ipso agere, et intellectum possibilem imm

 THEOREMA IV.

 Quod ex secunda et tertia flet manifestum si enim nullum universale dictum in quid de singulari extra, causatur per intellectionem ut ex illis sequi

 THEOREMA V.

 Ratio hujus Theorematis a posteriori, quia nihil cognoscitur perfecte et distincte, nisi cognitis omnibus ejus praedicatis in quid etsi haec essent

 THEOREMA VI.

 SCHOLIUM L

 THEOREMA VII.

 Postquam arguit qualitatem esse nobiliorem quantitate, ex quatuor mediis, scilicet communitatis, actualitatis, perfectionis simpliciter, et generation

 THEOREMA VIII.

 Hoc Theorema est determino actus intelligendi, qui quatuor nominibus explicari solet, nempe objecto, intelligibili, intellecto, intentione. Circa huju

 THEOREMA IX.

 Ex dictis in Theoremate praecedenti, infert dari statum in conceptibus, ita ut aliquis sit primus. In secunda conclusione hujus, tenet nullum conceptu

 6. Conceptum dico objectum actu intellectum, prout scilicet est in intellectu, non ut forma, sed ut actu cognitum. Hic autem esse in, non est nisi hab

 THEOREMA X.

 1. Primo concipi dicitur, quod intellectui adaequatur.

 THEOREMA XI.

 In undecimo Theoremata una tantum est assertio, seu communis animi conceptio, de ratione per se unius, pro quo nota ex Theorem. 8. quod simplex concep

 THEOREMA XII.

 THEOREMA XIII.

 1. Conceptuum resolutio statum habet.

 8. Tantum est unus conceptus quiddilalivus communissimus.

 THEOREMA XIV.

 Mirabitur quis, quod Doctor dicat quatuor primis propositionibus hujus Theorematis probari non posse, Deum esse vivum, intelligentem, volentem, vel ul

 Circa propositionem octavam Doctor 1. d. 2. q. 7. ad q. 6. n. 3. adducit quatuor rationes .adeo fortes, ad probandam duplicem productionem ad intra, u

 Quod tangit decima quinta, tradit fuse 1. d. 26. g. Tertia opinio, n. 23. ubi sustinet ut probabile, personas constitui per absoluta, et a n. 31. solv

 Propositionem decimam octavam tractat 4. dist. 43. q. 2. num. 10. ubi tenet animae immortalitatem non demonstrari, de quo fuse egi in supplemento de A

 25. Non potest probari, Deum oportere pati propter peccatum hominis remittendum.

 30. Non potest probari, necessariam esse institutionem aliquorum Sacramentorum in Ecclesia.

 THEOREMA XV.

 Prima petitio hujus Theorematis probata est tract. de primo principio c. 3. concl. 2. et 15. et 1. d. 2. q. 2. art. 1. a n. 11. secundum tres particul

 THEOREMA XVI

 In hoc Theoremate videtur Doctor, dum haec scriberet, ejus fuisse sententiae, quod istae propositiones non essent demonstrabiles, ut sentiunt Doctores

 9. Non potest probari quod Deus aliquid possit extra istum ordinem causarum.

 De decimaquarta, decimaquinta et decimasexta quae tangunt Dei simplicitatem, vide 1. dist. 8. q. 1. 3. et 5. et de primo princ. cap. i. conclus. 1. et

 THEOREMA XVII.

 Conclusione secunda quod ait, instrumentum non habere propriam actionem, alioquin esset causa principalis, docet 4. d. 1. q. 1. n. 9. et q. 5. n. 14.

 De conclusione decima vide Doctorem locis citatis. Pro conelus. 9. concl. 11. quod ait eumdem effectum fieri a diversis causis ordinatis, bene tractat

 THEOREMA XVIII.

 Vide de variis finis acceptionibus, et quomodo est prima causarum, et qualiter causat 5. Met. q. 1. et locis ibi Schol. 1. citatis per finem intra,

 THEOREMA XIX.

 1. Causa est per quam aliud, ut causatum est.

 Decimatertia conclusione patenter ostendit, nullam causam simpliciter necessario causare, de quo agit 1. dist. 8. q. 5. In commento decimaequartae fat

 THEOREMA XX.

 Sequuntur sexdecim axiomata seu propositiones famosae, de materia, ex ?-Mlosopho omnes : quarum exactam expositionem videre potes apud ipsum Doctorem,

 Circa conclusionem secundam praecedentis Theorematis, ponitur sequens littera, quam Mauritius notavit additionem, infert ad illam conclusionem, causam

 THEOREMA XXI.

 1. Forma est essentia simplex, perfectior pars compositi, et propria sibi.

 Circa duodecimam, de eo quod quid est, vide Doctorem 7. Metaph. quaest. 7. et 2. dist. quaest. O. ad 3. et quomodo formae sunt sicut numeri, vide eum

 18 In omni genere est unum primum.

 THEOREMA XXII.

 1. Omne agens agit aliquo, quod est forma ejus.

 SCHOLIUM II

 Explicat conclus. 19. quomodo actio est causa passionis, de diversis actionis acceptionibus, vide eum de Anima, quaest. 7. ubi in commentario plura de

 Vigesimasecunda conclusio explicat bene quid sit creatio, et quomodo differat a generatione, et quod for.na est per se terminus ejus, non compositum.

 34. Nihil agit in se.

 THEOREMA XXIII.

 Affert pulcherrimas regulas de ratione perfecti, partim ex se, partim ex Philosopho, cujus loca citat. Vide eum Quodlib. 5. art. 1. ubi declarat descr

 Scholia hactenus elaborata, magno certo labore et cerebri vexatione, textui in multis satis intricata inserere sategi. Nec paenitet susceptae molestia

Scholium.

Conclusione secunda quod ait, instrumentum non habere propriam actionem, alioquin esset causa principalis, docet 4. d. 1. q. 1. n. 9. et q. 5. n. 14. ubi de variis instrumenti acceptionibus. Vide eum ibi. q. 1. n. 26. et dist. 6. q. 5. n. 6. Quod ait concl. 4. quo, esse posse compositum, intellige de quo remoto, ut in exemplo ejus de oculo, quia ratio formalis ultima videndi simplex est. Quod tangit de calore, qui est quodammodo instrumentum; vide 8. Met. q. 1. ubi tractat fuse, an accidens sit compositum ; sed calor non est instrumentum proprie, sed causa dispositiva 4. dist. 1. q. 5. n. 14. De conclus. 9. vide eum 1. dist. 3. q. 7. n. 39. et q. 8. ad 2. ubi explicat utramque ejus partem, et experientia constat, aequivoca tamen est perfectior, univoca concurrente 4. dist. 12. quaest. 3. num. 13.

1. Agens secundum habet operationem propriam; instrumentum, nullam.

Non eamdem quam principale: quia una operatio unius operantis ; non aliam, quia in illa non est instrumentum : aut agit illam principale ipso, et sic ut prius. Similiter quidquid fit instrumento, fit a principali agente, non sic de agente secundo.

2. Instrumentum non habet operationem propriam, priorem operatione prhv cipalis agentis.

Quod agit non in virtute alterius, in illa est principale, non instrumentum. Exemplum illorum non valet: serra non dividit sine motore.

3. Quo elicitive, de necessitate est simplex.

Quia actus primus.

4. Quo instrumentum, potest esse compositum.

Patet quomodo oculo aliter videmus, et potentia visiva.

5. Cujuscumque forma elicit, ipsum totum agit, si est per se unum ens.

Ens enim per accidens sicut non per se fit, ita nec per se. agit. Con tra : quid per se calefacit ? non calor, quia est forma elicitiva, non est autem aliquod compositum cujus sit haec forma pars, nisi ens per accidens: nullius instrumenti forma est elicitiva actionis. Respondeo, sicut instrumentum est quo, ita forma ejus elicitiva instrumentaliter, ut acuties cultelli.

6. Idem respectu formae ejusdem speciei producendae, potest esse princialep agens et instrumentum, respectu diversorum passorum.

Sigillum figurat aerem, vel aquam cum quo figuratur cera.

Contra : unus actus secundus est unius actus primi elicitive, per consequens ejusdem agentis ex tertia. Exemplum non valet, imo aer et aqua ex natura sua replent foramina sigilli, non actione sigill Ii ; partes elevatae repellunt aerem, sed concavae non sibi imprimunt, sed ipse aer vel natura universi, salvans plenum, et refugiens vacuum.

7. Agens illimitatum producit diversas actiones specie.

Ut si idem esset unitive habens calorem et colorem, calefaceret, et visum immutaret.

8. Agens illimitatum si diversas actiones non producat, nisi diversis instrumentis, vel in diversis passis : differentia tamen non erit actionum ex instrumentis vel passis.

Sicut nec diversa agentia consimiles operationes facerent, tantummodo consimilibus instrumentis, vel in similibus passis ;sed tantum est differentia ex differentia perfectionum unitive habitarum in agente, quae ita sufficit, sicut si realiter differrent. Minor enim differentia sufficit in elicitivis ad majorem in actibus : istud est contra Arcelinum de una actione illimitata, qualis est forma. Contra eum est etiam, quia tunc gignitio et spiratio essent in Deo una actio illimitata.

9. Agens principale aequivocum, sive illimilatum, minus assimilatur formaliter effectui, quam univocum, sive limitatum.

Contra : igitur Deus per causam remotam magis facit scire effectum. Respondeo, dicitur si diversas.

Et tamen perfectius producit quando producit, sicut forma perfectius, ubi est illimitate.