1. Primo concipi dicitur, quod intellectui adaequatur.
1. Conceptuum resolutio statum habet.
8. Tantum est unus conceptus quiddilalivus communissimus.
25. Non potest probari, Deum oportere pati propter peccatum hominis remittendum.
30. Non potest probari, necessariam esse institutionem aliquorum Sacramentorum in Ecclesia.
9. Non potest probari quod Deus aliquid possit extra istum ordinem causarum.
1. Causa est per quam aliud, ut causatum est.
1. Forma est essentia simplex, perfectior pars compositi, et propria sibi.
18 In omni genere est unum primum.
Scholium.
In hoc Theoremate undecim habentur propositiones. Prima et tertia positae sunt Theor. 9. Secunda habetur ex Theorem. 11. Quarta colligitur ex prima hujus; si enim non esset ultimum determinans, nec status in resolutione conceptuum. Ponit in commento conditiones conceptus determinantis. Quinta patet, quia si omnis conceptus immediate in irresolubilem resolveretur, species ejusdem generis essent primo diversae, quia sicut nec in quali tati vo conceptu, ita nec in quidditativo conveniret ; secunda probatio obscura satis est. Sexta sequitur ex quinta, si fit resolutio pas.im in quidditativum resolubilem ; ergo hic communior est conceptu resoluto, verbi gratia, conceptus animalis, conceptu hominis. Septima, ostendit in resolutione quidditativa dari unum supremum conceptum, nempe entis, et sex rationes ad hoc positae suadent optime entis univocationem, de qua Doct. 1. d. 3. q. 2. a num. 5. et d. 8. q. 3. n. 11. et 4. Met. q. i. et q. 4. Praedicam, et de Anima q. 21. ubi in commentario fuse de hoc egi.
1. Conceptuum resolutio statum habet.
Alias nihil perfecte cognoscibile, ex definitione quarta et quinta, quia nec quilibet ejus ; non enim uno actu infinita concipientur a nobis, nec infinitis quos non erit pertransire. Contra: inconveniens est, quod non solum a nobis, sed ex se non sit cognoscibile. Respondeo : uno actu infinita confuse.
2. Omnis conceptus resolubilis primo resolvitur in delerminabilem, et determinantem.
Quia in potentialem et actualem, seu materialem et formalem. Ex conceptione itaque, determinabilis dicatur quidditativus: determinans, qualitativus; itaque essentialis excedit quidditativum.
3. Determinabilis et determinans, nihil idem essentialiter includant, nec unum alterum.
Ac per hoc sunt primo diversa, alias nugatio in omni conceptu resolubili, ct processus in infinitum, quia illud commune in utroque determinabitur, et ipsum et determinans aliquid includunt, quod iterum determinabitur in infinitum.
4. Cujuslibet resolubilis est aliquod ultimum determinans.
Ex prima, unicum, ex conclusione de actu, simplex, quia ultimum ; et hoc dicatur proprium determinans, quia quidquid aliud est inconceptu illo, respectu ejus, est determinabile, licet respectu prioris, sit aliquo modo determinans, sed non totalis conceptus ; itaque quot conceptus resolubiles, tot proprii determinantes, primo diversi a determinabilibus ex tertia et inter se ex ista. Itaque nullus conceptus communis omnibus, tam ex tertia quam ex ista, sed stat resolutio cujuslibet in qualitativum irresolubilem ; nugatio namque sequeretur, et infinitas, nullumque alium esse conceptum simplicem, ac ideo nullos duos primos diversos, quare nullos differentes.
5. Non statim resolvitur quicumque conceptus in quidditativum irresolubilem.
Quia duo conceptus tunc essent primo diversi ; non enim conveniunt in qualitativis ultimis, ex corollario quartae, et si non in aliquo quidditativo, tunc in nullo. Item, tunc simpliciter simplices tantum essent in numero duplo, respectu resolubilium; qualitativi quidem proprii aequales sunt numero resolutis, sedquidditativi excedunt.
6. Quidditativi conceptus resolutis sunt communiores, sed in resolutione posteriores prioribus sunt communiores.
Quidditativi dixi : qualitativus enim proprius convertitur cum resoluto, ex corollario quartae; hoc probatur ex definitione communis, quia potentiali non repugnat ex se actus alius ab isto, quo determinatur.
1. Quiddilative resolvendo, ad unum primum conceptum status erit. Est autem iste conceptus communissimus ex sexta, et est entis. Cum certitudine namque de isto, potest stare dubitatio de quocumque conceptu alio quidditativo, non autem certitudo ejusdem et dubitatio de eodem conceptu. Item, unus conceptus, quo ens communissime, negatur. Item, si confusa prius nota, aliquid simpliciter primo impriment intellectui, quod bene asserit Avicenna esse ens : non enim plura confusissima aeque primo occurrunt, neque illorum aliquod si respectu aliorum non est confusum. Item, unum objectum primum intellectus, et primi habitus scientifici. Item comparantur quicumque duo alii quidditativi secundum perfectius et imperfectius in entitate. Item, connumerantur duo entia ; quia quodlibet ens ad quodlibet ens non idem, est diversum; ergo illa sunt duo entia ; comparatio autem et connumerata, in aliquo univocantur.