▾
Bonaventure of Bagnoregio, In Quartum Librum Sententiarum
⎗←→⎘
▾
IN QUARTUM LIBRUM SENTENTIARUM
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM I.
QUAESTIO II. De Sacramentorum significatione.
QUAESTIO IV. De Sacramentorum efficacia.
QUAESTIO V. De differentia inter Sacramenta vetera et nova.
QUAESTIO VI. De gratia in Sacramentis collata.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum ad remedium originalis suffecerit fides Informis.
QUAESTIO II. Utrum ad remissionem originalis sufficeret sola fides.
QUAESTIO III. Utrum In adultis requireretur virtus sacrificii In remedium originalis.
QUAESTIO I. De Institutione circumcisionis.
QUAESTIO II. De forma sive de Integritate circumcisionis.
QUAESTIO III. De efficacia circumcisionis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM II.
QUAESTIO III. Utrum In tempore gratiae debuerint Institui unum, an plura Sacramenta.
QUAESTIO I. Utrum baptismus Ioannis a Deo fuerit Institutus.
QUAESTIO II. Ad quid fuerit institutus baptismus Ioannis.
QUAESTIO III. De usu sive efficacia baptismi Ioannis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM III.
ARTICULUS I. De his quae pertinent ad integritatem Sacramenti baptismi.
QUAESTIO I. Quid sit baptismus a parte elementi, utrum aqua, vel Intinctio In aqua.
QUAESTIO II. Utrum expressio verbi vocalis sit de integritate baptismi.
QUAESTIO III. Utrum ad completum et integrum
ARTICULUS II. De his quae pertinent ad formam verbi.
QUAESTIO I. Utrum verbum exprimens actum baptizandi sit de necessitate formae baptizandi.
QUAESTIO II. Utrum expressio totius Trinitatis sit de necessitate baptismi.
QUAESTIO III. De variatione formae.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Utrum ex Institutione baptismi aliqua vis sit collata aquis.
ARTICULUS II, De baptismi Instituti administratione.
QUAESTIO 1. Quoties baptizandus debeat Immergi.
QUAESTIO II. Quantum baptizandus debeat Immergi.
ARTICULUS III. De cessatione circumcisionis.
QUAESTIO I. Utrum circumcisio debuerit cessare.
QUAESTIO II. Utrum circumcisio cessaverit ante promulgationem Evangelii.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IV.
QUAESTIO I. Utrum baptismus in digne suscipientibus deleat omnem culpam.
QUAESTIO II. Utrum baptismus deleat omnem poenam.
QUAESTIO III. Utrum baptismus In omnibus aequalem habeat efficaciam.
ARTICULUS II. De ficte suscipientibus baptismum.
QUAESTIO I. Utrum aliquis invitus sive coactus recipiat Sacramentum baptismi.
QUAESTIO II. Utrum fictus recipiat Sacramentum et non rem Sacramenti.
QUAESTIO III. Utrum fictus recipiat rem post Sacramentum, recedente fictione.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Quis baptismus sit dignior, utrum baptismus aquae, an sanguinis.
QUAESTIO III. Utrum baptismus sanguinis saltem sit. Sacramentum.
ARTICULUS II. De sanctificatione parvulorum In baptismo.
QUAESTIO II. Utrum parvuli in baptismo recipiant plene rem Sacramenti.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM V.
QUAESTIO II. Citrum possint baptizare haeretici.
ARTICULUS II. De intensione sive efficacia potestatis baptizantibus collatae.
QUAESTIO I. Utrum mali ministri dent Sacramentum et rem Sacramenti.
ARTICULUS III. De potestate baptizantium per comparationem ad dantem illam.
QUAESTIO I. Quae sit illa potestas, quam Christus dare potuit ministris et non dedit.
QUAESTIO II. Utrum Christo data sit potestas dimittendi peccata.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VI.
QUAESTIO II. Ad quid sit character.
QUAESTIO III. In quo sit character sicut in subiecto.
QUAESTIO IV. Per quid character imprimatur.
QUAESTIO V. Utrum character imprimatur delebiliter, vel indelebiliter.
QUAESTIO VI. Utrum baptismus possit et debeat iterari.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. . Utrum aliquis in utero possit baptizari.
QUAESTIO II. Utrum sanctificatus in utero debeat baptizari.
QUAESTIO I. Utrum intentio in conferente sit de necessitate baptismi.
QUAESTIO I. Utrum parvuli baptizandi debeant catechizari.
QUAESTIO II. Virum exorcismus habeat aliquam efficaciam In parvulo, vel adulto.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VII.
QUAESTIO II. Utrum materia confirmationis sit necessaria.
ARTICULUS II. De confirmatione quoad efficaciam.
QUAESTIO I. Utrum confirmatio conferat gratiam gratum facientem.
QUAESTIO II. Utrum eadem gratia conferatur In baptismo et In confirmatione.
QUAESTIO I. Utrum usus Sacramenti confirmationis debeat esse generalis.
QUAESTIO III. Utrum Sacramentum confirmationis possit dari ante baptismum.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VIII.
QUAESTIO III. De figurarum praeeminentia.
QUAESTIO I. Utrum Sacramentum eucharistiae debuerit Institui a principio.
QUAESTIO III. Utrum Dominus eucharistiae Sacramentum prius confecerit, quam verbum protulerit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO 1. De forma verbi super panem.
QUAESTIO II. De forma verbi supra vinum.
ARTICULUS II. De significatione Sacramenti eucharistiae.
QUAESTIO I. Quid In eucharistia sit res, et quid Sacramentum.
QUAESTIO II. De unitate Sacramenti eucharistiae.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IX.
QUAESTIO I. De duplici modo manducandi eucharistiam.
QUAESTIO III. Quid sit manducare sacramentaliter.
QUAESTIO IV. Utrum Christus manducaverit utroque modo.
QUAESTIO I. Utrum mali sumant veraciter corpus Christi.
QUAESTIO III. Utrum peccator sumendo corpus Christi semper mortaliter peccet.
QUAESTIO IV. Utrum peccet damnabiliter ille, qui corpus Christi dat ei, quem scit esse peccatorem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum Christus sit in Sacramento altaris secundum veritatem.
QUAESTIO III. Utrum corpus Christi sit sub speciebus definitive.
QUAESTIO V. Utrum corpus Christi sit in qualibet parte hostiae.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM X.
ARTICULUS I. De eucharistia respectu virtutis transsubslanliantis.
QUAESTIO II. Utrum virtus transubstantiandi sit nobilior virtute concipiendi Christum.
QUAESTIO IV. Utrum virtus verborum possit convertere quantamcumque materiam.
ARTICULUS II. De eucharistia per comparationem ad virtutem apprehendentem.
QUAESTIO I, Virum existentia corporis Christi in Sacramento sit supra intellectum viatoris
QUAESTIO II. Utrum existentia Christi sub Sacramento sit supra sensum comprehensoris:
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XI.
QUAESTIO IV. Utrum panis convertatur in totum Christum.
QUAESTIO V. Pirum haec conuersio sit subita, vel successiva.
QUAESTIO VI. Quibus verbis illa conversio debeat exprimi.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Utrum utraque harum specierum sit de integritate Sacramenti.
QUAESTIO III. Utrum aqua sit de Integritate Sacramenti eucharistiae.
QUAESTIO IV. Utrum Sacramentum eucharistiae possit confici in omni pane et vino.
QUAESTIO I. Utrum Christus confecerit in azymo, an in fermentato.
QUAESTIO II. Quale corpus Christus in Coena dederit discipulis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XII.
QUAESTIO II. Utrum in Sacramento eucharistiae congruat species esse sine subiecto.
QUAESTIO III. Dirum sit verum, accidentia ibi esse sine subiecto.
ARTICULUS II. De actione et transmutatione accidentium.
QUAESTfO I. Utrum species illae possint converti in alimentum.
QUAESTIO II. Utrum accidentia habeant potentiam convertendi alia In Sacramentum.
QUAESTIO III. Utrum accidentia Illa operationes habeant per naturam, an per miraculum.
ARTICULUS III. De fractione specierum.
QUAESTIO I. Utrum corpus Christi verum In eucharistia frangatur.
QUAESTIO II. Utrum in speciebus sit vera fractio.
QUAESTIO III. Quid significent partes hostiae fractae.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Utrum hoc Sacramentum habeat efficaciam in aliquo peccatore.
QUAESTIO III. Quae sit efficacia huius Sacramenti.
ARTICULUS II. De frequentatione huius Sacramenti.
QUAESTIO I. Utrum teneamur accedere ad Sacramentum eucharistiae.
QUAESTIO III. Utrum homo debeat se retrahere ab hoc Sacramento propter immunditiam corporalem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIII.
QUAESTIO II. Utrum soli sacerdotes possint conficere.
QUAESTIO III. Utrum potestas consecrandi magis resideat circa sacerdotem, an circa verbum.
QUAESTIO IV. Utrum melior sit Missa boni sacerdotis quam mali.
ARTICULUS II. De sumente eucharistiam.
QUAESTIO I. Utrum corpus Christi traiiciatar in ventrem muris.
QUAESTIO II. Utrum corpus Christi descendat In venirem hominis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIV.
QUAESTIO II. Utrum poenitentia sit virtus generalis, an specialis.
QUAESTIO III. Utrum poenitentia sit virtus theologica, an cardinalis.
ARTICULUS II. De poenitentia in comparatione.
QUAESTIO I. Quae .vis animae sit subiectum virtutis poenitentiae.
QUAESTIO II. Utrum poenitentia oriatur ex timore.
QUAESTIO III. Utrum poenitentia sit prima virtus.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Utrum contingat per paenitentiam resurgere, hoc est poenitentiam iterare.
QUAESTIO I. Utrum necesse sit resurgere In aequali caritate, vel etiam in maiori.
QUAESTIO II. Utrum perfecta poenitentia restituat In pristinum gradum.
QUAESTIO III. Utrum poenitentia restituat homini opera bona, prius mortificata per culpam.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XV.
QUAESTIO II. Utrum possibile sit Deo. satisfacere de uno peccato sine alio.
QUAESTIO V. Utrum homo per talia opera aliquid mereatur.
QUAESTIO VI. Utrum bona opera extra caritatem facta valeant ad tolerabiliorem paenam.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Quid sit satisfactio.
QUAESTIO II. Cui sit satisfaciendum.
QUAESTIO III. Per qualia opera debeat fieri satisfactio.
QUAESTIO 1. De quibus debeat fieri eleemosyna.
QUAESTIO ii. Utrum ieiunio contingat satisfacere.
QUAESTIO III. Utrum contingat satisfacere oratione.
QUAESTIO IV. Utrum restitutio sit pars satisfactionis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVI.
ARTICULUS II. De contritione quoad quantitatem.
QUAESTIO I. Utrum necesse sit, dolorem contritionis esse maximum.
QUAESTIO I. Utrum contritio sit motus instantaneus, an successivus.
QUAESTIO II. Utrum homo (libeat semper conteri.
QUAESTIO I. Utrum contritio possit intendi.
QUAESTIO II. Utrum oporteat intensius conteri de uno peccato quam de alio.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS II. De poenitentia post baptismum, quae est de mortalibus.
QUAESTIO 1. Utrum necesse sit poenitere de peccatis commissis per ignorantiam.
QUAESTIO II. Utrum necesse sit conteri de peccatis scienter commissis et postmodum oblitis.
ARTICULUS III. De poenitentia post baptismum, quae est de venialibus.
QUAESTIO I. Utrum veniale peccatum possit fieri mortale.
QUAESTIO II. Utrum quis teneatur paenitere de veniali
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVII.
QUAESTIO II. Utrum ad iustificationem sit necessarius, motas liberi arbitrii.
QUAESTIO III. Virum ad iustificationem necessaria sit contritio.
QUAESTIO IV. Utrum ad iustificationem necessaria sit confessio.
ARTICULUS II. De ordine eorum quae concurrunt ad iustificationem.
QUAESTIO I. Utrum infusio gratiae necessario praecedat peccati expulsionem.
QUAESTIO II. Utrum expulsio culpae necessario praecedat contritionem.
QUAESTIO III: Utrum necesse sit, quod attritio praecedat impii iustificationem sive contritionem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO III. A quo confessio fuerit instituta, utrum a Christo, an ab aliquo eius Apostolo.
QUAESTIO I. Utrum omnes adulti, boni et mali, ad confessionem teneantur.
QUAESTIO II. Utrum peccator statim, cum potest, teneatur confiteri.
QUAESTIO III. An quis quoad modum obligetur confiteri ex caritate.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO III. Utrum proprio sacerdoti debeat quis confiteri in publico, vel in occulto.
QUAESTIO II. Utrum oporteat confiteri omnem peccati mortalis differentiam.
QUAESTIO III. Utrum teneamur confiteri omnem peccati circumstantiam.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVIII.
ARTICULUS II. De potestate ligandi et solvendi in foro poenitentiali.
QUAESTIO I. Utrum scientia sit clavis.
QUAESTIO II. Utrum scientia sit alia clavis quam potestas solvendi.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO III. A quo possit excommunicatio fieri.
QUAESTIO IV. Utrum aliquis possit pluries excommunicari.
QUAESTIO VI. Utrum aliquis possit absolvi invitus ab excommunicatione.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIX.
QUAESTIO II. Utrum malus sacerdos communicet cum bono in potestate clavis, an sit in solo bono.
QUAESTIO I. Utrum claves dentur in ordine sacerdotali.
QUAESTIO II. utrum Inferior possit absolvere superiorem, Ipso volente.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XX.
QUAESTIO II. Virum.poena purgatorii sit maxima poenarum temporalium.
QUAESTIO III. Utrum poena purgatorii sit voluntaria.
QUAESTIO V. Utrum poena purgatorii ministerio daemonum infligatur.
QUAESTIO VI. Utrum locus purgatorii sit superius, an inferius, an iii medio.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS UNICUS. De satisfactionis commutatione.
QUAESTIO I. Utrum unus pro alio possit satisfacere.
QUAESTIO II. Utrum possit fieri satisfactionis relaxatio.
QUAESTIO III. A quo possit relaxatio satisfactionis fieri.
QUAESTIO VI. Utrum indulgentiae tantum valeant, quantum praedicatur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXI.
QUAESTIO II. Virum peccata venialia possint deleri a gratia sine contritione sive interiore poena.
QUAESTIO II. Utrum purgatio purgatorii fiat per ignem materialem.
ARTICULUS III. De liberatione a purgatorio.
QUAESTIO I. Utrum in purgatorio unus liberetur ante alium.
QUAESTIO II. Utrum aliquis Sanctorum evolet in caelum ante iudicium.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS I. De confessione quoad modum.
QUAESTIO I. Utrum liceat aliquod peccatum in confessione omittere.
QUAESTIO II. Utrum liceat aliquid in confessione addere.
QUAESTIO. I. Utrum in aliquo casu liceat confessionem revelare.
QUAESTIO II. Utrum confitens possit licentiare confessarium, ut peccata revelet.
QUAESTIO III. Utrum sciens aliquid per confessionem et per aliam viam teneatur celare.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXII.
QUAESTIO II. Utrum peccata dimissa redeant quantum ad reatum poenae.
QUAESTIO I. De Sacramento poenitentiae quoad institutionem.
QUAESTIO I. Utrum poenitentia habeat in se rationem fundamenti.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIII.
QUAESTIO II. Utrum hoc Sacramentum fuerit institutum a Christo, an ab aliquo eius discipulo.
QUAESTIO III. Quae sit materia extremae unctionis.
QUAESTIO IV. Utrum forma verbi sit de essentia Sacramenti.
QUAESTIO I. Oleis debeat administrare hoc Sacramentum.
QUAESTIO II. Cui debeat dari hoc Sacramentum.
QUAESTIO III. In quo loco debeat fieri unctio.
QUAESTIO IV. Quoties debeat hoc Sacramentum dari.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIV.
ARTICULUS I. De ordinis signaculo.
QUAESTIO I. Utrum ordinandi debeant tonsurari sive coronari.
QUAESTIO II. Utrum corona sit Sacramentum.
QUAESTIO III. Utrum in susceptione coronae fiat abrenuntiatio temporalium.
QUAESTIO IV. Utrum praelati Ecclesiae teneantur clericis quantum ad temporale stipendium.
ARTICULUS II. De ordinis Sacramento in generali.
QUAESTIO I. Utrum ordo sit in Ecclesia.
QUAESTIO II. Utrum ordo sit Sacramentum.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS I. De ordinibus quoad characteris Impressionem.
QUAESTIO I. Utrum in omnibus ordinibus Imprimatur character.
QUAESTIO III. Utrum characteres diversorum ordinum sint essentialiter ordinatur
QUAESTIO IV. Quando character imprimatur in diversis ordinibus.
QUAESTIO I. De divisione ordinum In sacros et non sacros.
QUAESTIO II. Utrum psalmistatus sit ordo.
QUAESTIO III. Virum episcopatus sit ordo.
QUAESTIO IV. Utrum ordines sint septem, an plures, vel pauciores.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXV.
QUAESTIO III. Utrum simoniacus episcopus aliquem ordinem possit vendere.
QUAESTIO IV. Utrum dans ordines simoniace ex hoc ipso fiat haereticus.
ARTICULUS II. De Iis qui possunt suscipere ordines.
QUAESTIO I. Utrum ad susceptionem ordinis requiratur sexus virilis.
QUAESTIO II. Utrum ad susceptionem ordinis necessarius sit usus rationis.
QUAESTIO III. Utrum ad susceptionem ordinis sit necessaria Indivisio carnis.
QUAESTIO IV. Utrum ad susceptionem ordinis sit necessaria conditio libertatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVI.
ARTICULUS I. De Institutione Sacramenti matrimonii
QUAESTIO II. A quo Sacramentum matrimonii fuerit institutum.
QUAESTIO III. Utrum Institutio matrimonii fuerit sub praecepto.
QUAESTIO I. Quid sit In matrimonio signum, et quid signatum.
QUAESTIO II. Quid sit in hoc Sacramento causans, et quid causatum.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVII.
ARTICULUS I. De matrimonii quidditate.
QUAESTIO I. Utrum matrimonium sit coniunctio maris et feminae.
QUAESTIO II. Quid sit matrimonium nomine.
ARTICULUS II. De matrimonii causalitate.
QUAESTIO I. Utrum consensus sit causa matrimonii.
ARTICULUS III. De Insolubilitate matrimonii.
QUAESTIO I. Utrum matrimonium consummatum sit Insolubile.
QUAESTIO II. Utrum matrimonium ratum sit insolubile.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVIII.
QUAESTIO II. Utrum consensus ad tempus faciat matrimonium.
QUAESTIO III. Utrum consensus conditionatus faciat matrimonium.
QUAESTIO IV. Utrum consensus tacitus faciat matrimonium.
QUAESTIO V. Utrum consensus de praesenti expressus in occulto faciat matrimonium.
QUAESTIO VI. An consensus debeat esse in carnalem copulam.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIX.
ARTICULUS UNICUS. De consensu coacto.
QUAESTIO I. Utrum consensus coactus faciat matrimonium.
QUAESTIO III. Utrum aliquis possit ad matrimonium compelli per praeceptum patris.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXX.
QUAESTIO II. Utrum consensus matrimonialis beatae Mariae Deo fuerit in se placitas et honestus.
QUAESTIO III. Utrum consensus libidinosus sit causa matrimonii.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXI.
QUAESTIO II. Utrum tria sint matrimonii bona.
QUAESTIO III. Virum haec tria bona sint de necessitate matrimonii.
QUAESTIO I. Utram coitus propter prolem possit esse sine omni culpa.
QUAESTIO III. Utrum coire eum uxore ratione concupiscentiae satiandae sit semper peccatum mortale.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXII.
QUAESTIO I. Utrum post carnalem copulam possit vir continere, uxore nolente.
QUAESTIO II. Utrum vir ante carnalem commixtionem possit continere, uxore nolente.
ARTICULUS II. De obligatione coniugum per comparationem ad accidens superueniens.
QUAESTIO I. Utrum oporteat coniugi debitum reddere, si alter fiat leprosus.
QUAESTIO II. Utrum quis teneatur reddere debitum, si alter fiat fornicarius.
ARTICULUS III. De obligatione coniugum per comparationem ad tempus.
QUAESTIO I. Utrum tempore menstruorum possit reddi et peti debitum.
QUAESTIO II. Utrum tempore dierum solemnium possit licite peti et solvi debitum.
ARTICULUS IV. De tempore, in quo debent nuptiae celebrari.
QUAESTIO I. Utrum in celebrandis nuptiis debeat tempus observari.
QUAESTIO II. Utrum matrimonium contractum in tempore indebito debeat separari.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIII.
QUAESTIO I. Utrum contra legem naturae sit habere concubinam.
QUAESTIO III. Utrum Deus debuerit dispensare de concubina habenda.
QUAESTIO I. Utrum virginitas sit virtus.
QUAESTIO II. Utrum virginitas praeferatur continentiae coniugali.
QUAESTIO III. Utrum virginitatis praemium sit aureola.
QUAESTIO I. Utrum fuerit licitum uxorem repudiare.
QUAESTIO III. Utrum uxor post repudium debeat viro reconciliari.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIV.
QUAESTIO I. Utrum matrimonium habeat impedimentum.
QUAESTIO II, De numero et sufficientia impedimentorum.
QUAESTIO I. Utrum impotentia naturalis coeundi sit impedimentum matrimonii.
QUAESTIO II. Utrum impotentia coeundi accidentalis, quae est per malifidum, impediat matrimonium.
ARTICULUS III. De defectu ex parte liberi arbitrii.
QUAESTIO I. Virum furia impediat matrimonium.
QUAESTIO II. Utrum crimen incestus impediat matrimonium et faciat personam illegitimam.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXV.
ARTICULUS UNICUS. De divortio.
QUAESTIO I. Utrum liceat uxorem dimittere ex causa fornicationis.
QUAESTIO II. Utrum dimittere uxorem fornicariam sit in praecepto.
QUAESTIO III. Utrum possit aliquis Uxorem fornicantem dimittere propria auctoritate.
QUAESTIO IV. Utrum, divortio celebrato, vir possit aliam uxorem ducere, vel uxor alium virum.
QUAESTIO V. Utrum post diuortium possint vir et multe? inuicem reconciliari.
QUAESTIO VI. Utrum possit fieri divortium, si non praecedat aliqua culpa.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVI.
QUAESTIO II. Utrum conditio servitutis eum errore impediat matrimonii
QUAESTIO III. Utrum conditio prolis sequatur patrem, an matrem.
QUAESTIO I. Utrum status aetatis impediat matrimonium.
QUAESTIO II. Utrum defectus aetatis impediat contractionem sponsalium.
QUAESTIO III. Virum sponsalia contracta post septennium possint dissolvi per mutuum consensum.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVII.
QUAESTIO II. Utrum sacer ordo matrimonium impediat.
QUAESTIO III. Utrum Ecclesia debuerit instituere, ut sacer ordo impediret matrimonium.
QUAESTIO II. Utrum sit gravius peccatum occidere uxorem quam matrem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVIII.
QUAESTIO I. Quid sit votum secundum essentiam.
QUAESTIO II. De quo sive circa quam materiam sit votum.
QUAESTIO III. In quo subiecto possit esse votum.
QUAESTIO I. Utrum votum continentiae impediat, vel dirimat matrimonium.
QUAESTIO II. Utrum votum possit permutari.
QUAESTIO III. Utrum Summus Pontifex possit dispensare in voto.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIX.
QUAESTIO II. Utrum Sacramentum matrimonii possit contrahi inter infidelem et infidelem.
QUAESTIO III. Utrum matrimonium infidelium excuset coitum, ut non sit ibi peccatum.
QUAESTIO IV. Utrum in infidelibus venientibus ad fidem solvatur matrimonium.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL.
ARTICULUS UNICUS. De impedimento consanguinitatis.
QUAESTIO I. Utrum consanguinitas sit aliquod vinculum.
QUAESTIO II. Utrum consanguinitas matrimonio praestet impedimentum.
QUAESTIO III. Usque ad quem gradum se extendat impedimentum consanguinitatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLI.
ARTICULUS UNICUS. De impedimento affinitatis.
QUAESTIO II. Utrum affinitas transeat in alterum.
QUAESTIO III. Utrum affinitas praestet matrimonio impedimentum.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLII.
ARTICULUS I. De cognatione spirituali.
QUAESTIO I. Utrum cognatio spiritualis contrahatur per aliquod Sacramentum.
QUAESTIO II. Utrum cognatio spiritualis impediat matrimonium.
QUAESTIO III. Utrum spiritualis cognatio transeat ab uno in alterum.
ARTICULUS II. De cognatione legali.
QUAESTIO I. Utrum cognatio legalis sit aliquod vinculum.
QUAESTIO III. Virum cognatio legalis transeat ab uno in alterum.
ARTICULUS III. De secundis nuptiis.
QUAESTIO II. Utrum secundae nuptiae sint sacramentales.
QUAESTIO III. Utrum secundae nuptiae sint honorabiles.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIII.
QUAESTIO II. Utrum resurrectio sit omnium.
QUAESTIO III. Utrum resurrectio sit omnium simul, an successive.
QUAESTIO IV. Utrum resurrectio sit eorundem corporum secundam numerum.
QUAESTIO VI. Quae sit causa nostrae resurrectionis.
QUAESTIO I. De quidditate libri vitae.
QUAESTIO III. Utrum liber vitae necessario aperietur.
ARTICULUS III. De libris conscientiae.
QUAESTIO III. Dirum omnia videantur simul ab omnibus.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIV.
ARTICULUS III. Qualia futura sint corpora resurgentium.
QUAESTIO I. Utrum corpora electorum resurgant cum deformitatibus.
QUAESTIO II. Utrum deformitates resurgant in corporibus damnatorum.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum sit infernus.
QUAESTIO II. Ubi sit infernus.
ARTICULUS II. De quidditate poenae infernalis.
QUAESTIO I. Utrum ignis inferni sit verus ignis.
QUAESTIO II. Utrum puniens in inferno sit solus ignis.
ARTICULUS III. De actione ignis.
QUAESTIO I. Utrum ignis inferni consumat corpora damnatorum.
QUAESTIO II. Utrum ignis inferni affligat spiritum.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLV.
ARTICULUS II. De suffragiis, quae animae defunctorum recipiunt a vivis.
QUAESTIO I. Utrum suffragia prosint defunctis mediocriter bonis.
QUAESTIO III. Utrum suffragia magis prosint ei qui magis meruit, an ei, pro quo specialiter fiunt.
QUAESTIO I. Utrum Sancti orent pro nobis.
QUAESTIO II. Utrum Sancti nobis aliqua impetrent suis orationibus.
QUAESTIO III. Utrum utile sit nobis rogare Sanctos.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVI.
QUAESTIO I. Utrum per suffragia Ecclesiae aliqua mitigatio fiat damnatis.
QUAESTIO II. Utrum fiat mitigatio damnatis propter misericordiae pietatem.
QUAESTIO III. Utrum Deus misericordius agat cum uno quam cum alio.
QUAESTIO IV. Utrum Deus agat iustius cum uno quam cum altero.
QUAESTIO I. Utrum in aliquo opere Domini sit misericordia et veritas.
QUAESTIO II. Utrum in eodem opere Domini sit misericordia et veritas.
QUAESTIO IV. Dirum Deus possit aliquem pure remunerare ex iustitia, vel pure ex misericordia.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVII.
ARTICULUS I. De iudicantibus et iudicandis.
QUAESTIO I. Utrum Apostoli iudicent.
QUAESTIO III. Utrum omnes iudicabuntur, tam boni quam mali.
QUAESTIO IV. Utrum Angeli iudicabuntur.
ARTICULUS II. De igne conflagrationis.
QUAESTIO I. De quidditate ignis conflagralorii.
QUAESTIO II. De virtute larius ignis, utrum sit naturalis, an supra naturam.
QUAESTIO III. De extensione illius ignis.
QUAESTIO IV. De ordine huius ignis ad ea quae fient in iudicio.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVIII.
QUAESTIO II. Utrum Christus in forma Divinitatis apparebit malis.
QUAESTIO III. Utrum Christus apparebit reprobis in forma humanitatis gloriosa.
QUAESTIO IV. Utrum hora iudicii sit nota alicui creaturae.
QUAESTIO I. Utrum corpora supercaelestia remunerabuntur.
QUAESTIO III. Utrum elementa innovabuntur.
QUAESTIO IV. Utrum innovabuntur plantae et animalia bruta.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIX.
ARTICULUS UNICUS. De beatitudine.
QUAESTIO I. Quid sit beatitudo.
QUAESTIO II. Qualiter beatitudo sit appetibilis.
QUAESTIO III. In quo subiecto sit beatitudo.
QUAESTIO IV. Secundum quid beatitudo insit
QUAESTIO V. Quibus potentiis insit actus sive operatio gloriae.
ARTICULUS I. De corporis glorificatione.
QUAESTIO I. Ctrum gloria corporis sit de substantia beatitudinis.
QUAESTIO II. Utrum gloria corporis sit a gloria animae originaliter.
QUAESTIO I. De numero et sufficientia dotium.
QUAESTIO II. Utrum dolet corporis aequaliter sint in omnibus.
QUAESTIO I. Utrun in patria omnes sensus habeant suos actus.
QUAESTIO II. Utrum sensus Uti, qui sunt in suo actu, cognoscant per receptionem speciei.
QUAESTIO I. Utrum corpus gloriosum sit passibile ab intrinseco.
ARTICULUS II. De dote claritatis.
QUAESTIO I. Utrum corpora gloriosa sint pervia, an colorata, an luminosa.
ARTICULUS III. De dote subtilitatis.
QUAESTIO I. Utrum corpus gloriosum possit penetrare omne aliud corpus.
QUAESTIO II. Utrum corpus glorificatum sit palpabile a tactu non glorificato.
ARTICULUS IV. De dote agilitatis.
QUAESTIO I. Utrum agilitas sit in omnibus corporibus gloriosis.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM L.
QUAESTIO I. Utrum damnati velint, se peccasse.
QUAESTIO II. Utrum voluntate deliberativa damnati malint non esse quam sic esse.
ARTICULUS II. De excaecatione damnatorum.
QUAESTIO I. Utrum in inferno sint tenebrae corporales.
QUAESTIO II. Utrum in damnatis erunt tenebrae spirituales quoad actum cognoscendi.
QUAESTIO III. Utrum in damnatis sint tenebrae spirituales quoad actum memorandi.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM L.
QUAESTIO III. Utrum Beati et damnati mutuo se cognoscant.
QUAESTIO I. Utrum damnati habeant vermem materialem.
QUAESTIO II. Utrum et qua ratione in damnatis sit vermis spiritualis.
Utrum caro, quae est in duobus hominibus caro, resurgat caro in primo, vel in secundo.
Quantum ergo ad primum quaeritur, cum caro est in duobus hominibus caro, utrum resurgat caro in primo, vel in secundo. Et quod in primo, videtur.
1. Augustinus, de Civitate Dei, et habetur in littera : " Illi animae in puncto temporis redditur, quae eam primitus, ut ex ea homo fleret, viveret, cresceret, animavit".
2. Item, ratione videtur: quia " propria forma in propria materia nata est fieri ": ergo si haec caro est propria materia huius animae, cui primo est unita; ergo semper anima appetit ei uniri: ergo si non potest, frustratur eius appetitus. Hoc autem est inconveniens: ergo etc.
3. Item, caro ex unione cum anima dispositionem contrahit sive ordinationem ad immortalitatem: ergo si haec caro unita est cum hac anima, necessitatem habet iterum ad unionem cum ipsa: et si hoc; cum haec necessitas non patiatur, ut haec caro ordinetur ad animam aliam: patet etc.
4. Item, si non est necesse resurgere cum prima: ergo si tota caro hominis manducetur, privabitur omnino anima suo corpore, et ita dabitur ei aliud corpus: non ergo erit ei resurrectio, quia resurrectio est eiusdem numero .
Sed contra: 1. Costa fuit in Adam et in Eva ; quaero igitur: in quo resurget? Si in Adam: ergo cum tota Eva sit inde facta, nihil resurget in Eva. Si non in Adam: sed in Adam primo fuit costa: non ergo resurget, in quo primo fuit.
2. Item, homo est de semine patris, et Christus " ex purissimis sanguinibus Virginis ": ergo si semen debet resurgere in patre, et sanguis in Virgioe; tunc nullus homo generatus resurgeret, nec etiam Christus. Quodsi hoc non est verum: ergo caro resurget in eo, in quo secundo est caro.
3. Item, esto quod aliquis nutriatur ex carne humana, dicit Augustinus , quod redit ad primum ; esto quod de illa generet, constat, quod si tunc redit ad primum, nihil remanebit generato ; et hoc est inconveniens. Quodsi non redit: ergo non est necesse , quod resurgat in primo, sed in secundo potest
4. Item, quod debeat resurgere in secundo, videtur: quia ab ultimo res denominatur et a fine - unde statur in ultimo testamento, quod est in morte testatoris
ergo si caro ista fuit istius hominis finaliter et posterius: ergo ad ipsum magis spectat: ergo ad secundum et postremum debet redire, non ad primum.
CONCLUSIO.
Caro, quae est in duobus, in uno sicut in principio, in alio sicut in individuo et toto suo, resurget in secundo: si est in ambobus secundum materiam, resurget in primo: si vero in hoc secundum materiam, in alio secundum speciem, resurget in secundo; impossibile est autem, quod in pluribus sit secundum speciem.
Respondeo: Dicendum, quod caro, que est in duobus, potest esse dupliciter: aut ita quod sit in uno sicut in principio, in altero sicut in individuo et toto suo; aut in utroque sicut in individuo. Si sit in uno sicut in principio, in alio sicut in individuo et toto, resurget in secundo, quia non erat in primo ad ipsum , sed ad alterum ordinata, sicut fuit costa in Adam, quia ordinata ad propagationem Evae ; sic semen in patre, quia ordinatum ad propagationem filii ; sic illi sanguines in Virgine beata, quia ordinati erant ad conceptionem Christi.
Si autem in utroque sit sicut in toto absoluto, hoc tripliciter potest intelligi: aut ita, quod sit in atroque caro secundum speciem: aut in utroque secundum materiam; aut in uno secundum speciem, in altero secundum materiam .
De primo est controversia. Nam aliqui dicunt, quod caro unius secundum speciem potest fieri caro alterius secundum speciem, utpote si homo de illa nutriatur et generet ; et hoc dicunt, quia omnino est transmutabilis caro ,ut alia, sicut experimento patet.
Et si quaeras: in quo resurget?dicunt, quod in illo, in quo maiorem et essentialem habet ordinationem, et Deus supplet alteri illud, ut verbi gratia, si de modica parte corporis unius quantum ad carnem secundum speciem sit aliquis generatus, ista resurget in generato, et Deus post supplebit in alio quod amissum est, sicut in Adam replevit carnem pro costa .
Alia positio est, quod de carne secundum speciem alius homo nec potest nutriri nec generari, sed solum de carne secundum materiam: et rationem huius reddunt ex parte actualitatis ipsius, quia transsubstantiatio haec conversio est, et conversio et transmutatio sive transsubstantiatio est ex ente in potentia: et quia est caro secundum speciem, ideo non est possibilis converti in carnem secundum speciem.
Sed quoniam hoc non habet stabile fundamentum, quia lupus nutritur de carnibus lupi , et in aliis animalibus eiusdem speciei hoc videmus: et iterum, caro secundum speciem potest fieri noncaro, et tunc erit in potentia: ideo rationem fundant super pulverum appetitum, qui plantatus est ad illam formam determinate et sempiternaliter, qui non patitur, ipsam carnem vivificari ab alia anima immortali. Et ideo respondent, quod istud est impossibile, quod in primo sit caro secundum speciem unius et postmodum fiat alterius.
Sed prima positio repugnare videtur resurrectioni eiusdem corporis: quia, si de una parte carnis meae secundum speciem posset fieri caro alterius secundum speciem, pari ratione et de alia, et sic de qualibet: et sic anima perderet suam carnem totam: quomodo ergo verum est quod dicit lob : In carne mea videbo Deum, Salvatorem meum?
Secunda positio non habet multum robur, tum quia videtur inconveniens dicere, quod homo non possit nutriri de carne secundum speciem, cum sint aptae ad nutriendum, et bestiae possint inde nutriri.
Amplius, nec istud est multum stabile, quod in corpore humano sit aliquid actu incorruptibile, et cum sit resolubile usque ad elementa, quod ibi sit appetitus impediens transmutationem.
Unde sanius dici potest, quod sicut resurrectio fit per divinam virtutem; sic ordinatio carnis ad suam animam est secundum divinum decretum et dispositionem, quae, quoniam est inviolabilis , facit,
quod caro secundum speciem unius ad carnem secundum speciem alterius hominis sit impossibilis. Dicamus ergo, quod in utroque secundum speciem esse omnino est impossibile, quia tunc esset de necessaria constitutione utriusque et necessario resurgeret in utroque; et hoc est impossibile - istam impossibilitatem non dico venire de virtute carnis secundum speciem ipsius hominis, quia sic necessario est ordinata ad incorruptionem propter appetitum ad animam primam - et ideo non potest esse corporis alterius animae principalis materia, quia, sive sit ibi iste appetitus, sive non, sine calumnia potest dici, quod hoc venit ex ordinatione divina, quae carnem hominis sicut non dimittit perire, sic nec eius substantiam confundi nec permisceri. Unde sicut divina providentia faciebat Adam ab exteriori impassibilem ; sic etiam facit carnem secundum speciem unius in. carnem secundum speciem alterius inconvertibilem.
Si autem caro sit in utroque secundum materiam, ut quando homo nutritur de carne alterius secundum materiam ; dico, quod redit ad primum, quia ad utrumque ordinata est de congruo; et sequens ordinatio, cum non sit fortior, non solvit praecedentem.
Si autem in uno sit secundum speciem, in altero secundum materiam: resurgit in eo, in quo fuit secundum speciem, quia ad illum essentialiorem ordinationem habet, sive sit primus, sive secundus. Unde si aliquis nutritur de carnibus alterius secundum speciem, talis caro redit ad primum. Si autem generatur de carnibus secundum materiam, quia.de his quae secundum speciem, non potest generari ; dico, quod caro stat in secundo, et Deus recompensat primo. Et ratio trahis est, quia essentialiorem habet ordinationem ad animam in secundo.
Ex his patent obiecta: quia Augustinus loquitur in duobus casibus, scilicet quando in primo fuit caro secundum speciem; et hoc patet ex verbo suo: " Ut ex ea homo fieret " etc, vel etiam, quando in duobus est secundum materiam.
Ad illud ergo quod obiicitur, quod debet denominari ab ultimo: dicendum, quod sequens ordinatio non solvit priorem, nisi sit fortior ; et quia non est fortior, prior manet ; maxime quando in primo fuit caro secundum speciem, habuit essentialem ordinationem ad animam, quia caro secundum speciem, vivificata ab hac anima, habuit necessariam et indissolubilem ordinationem ad illam animam ; et ideo, sicut matrimonium legitime contractum cum aliqua non potest solvi, si illa contrahit de facto cum aliquo ; sic nec caro ordinationem ad primam carnem perdere. Quid autem sit caro secundum speciem, hoc habet locum in libro secundo, ubi agitur, utrum aliquid transeat in veritatem humanae naturae, et quaeratur distinctio trigesima .