399. De sancto Pancratio.

1. Dei testis egregius,
Agonista Pancratius,
Mundi percurrens stadium
Poli percepit bravium.

2. Hic bonae puer indolis,
Cedar infestus idolis,
Vacans hora novissima
Terrae sprevit peripsima.

3. Descendens a nobilibus
Sanctis excrevit moribus,
Suspirans ad coelestia
Calcavit transitoria.

4. Non formidavit judicem,
Christi calcavit calicem,
Pro meritorum cumulo
Vitae donatus calculo.

5. Tortoris risit verbera,
Verba, minas et aspera,
Triumphavit viriliter
Fortunatus feliciter.

6. Gaude, mater catholica,
Turba gaudet angelica,
Pancratius harmonica
Deo hymnizat cantica.

7. Tuis ergo natalibus
Pervigiles solemnibus
Defende, salva, dirige,
Salutis opem porrige.

8. Doxa patri et genito,
Septiformi paraclito,
Pancrati, martyr unicors,
Nobis esto misericors.

2. Alme Panerati, ducis o superni
Miles insignis, precibus benignis
Obtine pacem, retine minacem
Vindicis iram.
3 Stirpe tu clara sacras solemnia,
Pro fide Christi tua respuisti,
Fronte sacrata simul laureata
Cuncta relinquis.

4. Unde Romana Diocletiana

Saeva tempestas gravis ac potestas
Tunc piam crucem Domini colentem
Tersit inique.

5. Jam polis altus sacer ergo raptus
Ante vesani Diocletiani
Sistens vultum, generose multum,
Inclite martyr.
6. Spiritum caelis puer hic fidelis
Intulit sacrum parilem piorum,
Cujus obtentu, o benigne Jesu,
Parce redemptis.
7. Te Deum patrem Dei atque prolem,
Pneuma divinum, deitate trinum,
Unicum Deum Dominumque rerum
Omnia laudent.