Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Conspectus Totius Operis. Opera Omnia Q. Florentis S. Tertulliani, In Duas Partes Duosque Tomos Distincta.

 Conspectus Totius Operis. Opera Omnia Q. Florentis S. Tertulliani, In Duas Partes Duosque Tomos Distincta.

 Elenchus Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Elenchus Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Praefatio.

 Praefatio.

 Articulus Primus. De Auctoritate Tertulliani.

 Articulus II. De Usu Tertulliani.

 Articulus III. De Literariis Tertulliani Annalibus.

 § I. De Codicibus Tertulliani.

 Saeculo nono.

 Saeculo decimo.

 Saeculo undecimo.

 Saeculo duodecimo.

 Saeculo decimo-tertio.

 Saeculo decimo quarto.

 Codices aetatis incertae.

 § II. De Singulis Editionibus, Versionibus, Ac Variorum In Tertulliano Commentationibus.

 Saeculo decimo-quinto.

 1483.

 1493.

 1494.

 1500.

 Saeculo decimo sexto.

 1501—1600.

 1515.

 1521.

 1525. 1528.

 Bas. ap. Froben. f. repetitiones primae.

 1539.

 1545.

 1550.

 1561.

 1562.

 1562.

 1563.

 1566.

 1572.

 1579.

 1580.

 1582.

 1583.

 1584.

 1585.

 1594.

 1595.

 1596.

 1597.

 1597.

 1598.

 1599.

 1599.

 1599.

 Saeculo XVII. 1601—1700.

 1600.

 1601.

 1601.

 1602.

 1603.

 1603.

 1605.

 1607.

 1608.

 1609.

 1610.

 1612.

 1612.

 1613.

 1614.

 1616.

 1617.

 1620.

 1622.

 1622.

 1624-1630.

 1625.

 1626. Lugd. f. Tertull. de Pallio cum comm. de la Cerda. 1628, 1629

 1630.

 1632.

 1634.

 1636.

 1636.

 1639.

 1639.

 1639.

 1610.

 1640.

 1641.

 1641.

 1644.

 1644.

 1644.

 1645.

 1646.

 1646.—48—50 .

 1650.

 1651.

 1655.

 1656.

 1657.

 1658.

 1662.

 1662.

 1664.

 1664.

 1665.

 1673.

 1675.

 1675.

 1675.

 1680.

 1680.

 1682.

 1682.

 1683.

 1686.

 1695.

 1699.

 Saeculo XVIII.

 1701.

 1701.

 1702.

 1702.

 1703.

 1704.

 1705.

 1708.

 1710.

 1711.

 1713.

 1714.

 1714-1715.

 1715.

 1715.

 1715.

 1717.

 1718.

 1719.

 1721.

 1722.

 1722.

 1722.

 1724.

 1729.

 1729.

 1730.

 1733.

 1733.

 1735.

 1738.

 1739.

 1741.

 1743.

 1744.

 1744.

 1752.

 1753.

 1755.

 1756.

 1756.

 1757.

 1758-59.

 1758.

 1759.

 1762.

 1764.

 1766.

 1769-76.

 1770.

 1772.

 1774.

 1776.

 1776-77.

 1780.

 1780.

 1780.

 1780.

 1781.

 1783.

 1784.

 1784.

 1785.

 1790.

 1791.

 1792.

 1792-97.

 1797.

 1799.

 Saeculo XIX. 1803-1820.

 1820.

 1821.

 1822.

 1823.

 1825.

 1825.

 1827.

 1827.

 1827.

 1827-1829.

 1829.

 1829.

 1832.

 1834.

 1838.

 1839.

 1839.

 1842.

 1843.

 Articulus IV. De nova editione Parisiensi.

 Scribebatur Paris., Kal. Nov., anno M. D. CCC. XLIII.

 Vita Q. Septimii Florentis Tertulliani Carthaginiensis Presbyteri Auctore Jacobo Pamelio, Quae Ejus Aetatis Viginti Quatuor Annorum Historiam Contine

 Vita Q. Septimii Florentis Tertulliani Carthaginiensis Presbyteri Auctore Jacobo Pamelio, Quae Ejus Aetatis Viginti Quatuor Annorum Historiam Contine

 Anno J. C. CXCIV.

 Anno Domini CXCV.

 Anno Domini CXCVI.

 Anno Domini CXCVII.

 Anno Domini CXCVIII.

 Anno Domini CXCIX.

 Anno Domini CC.

 Anno Domini CCC.

 Anno Domini CCII.

 Anno Domini CCIII.

 Anno Domini CCIV.

 Anno Domini CCV.

 Anno Domini CCVI.

 Anno Domini CCVII.

 Anno Domini CCVIII.

 Anno Domini CCIX.

 Anno Domini CCX.

 Anno Domini CCXI.

 Anno Domini CCXII.

 Anno Domini CCXIII.

 Anno Domini CCX V.

 Anno Domini CCXV.

 Anno Domini CCXVI.

 Anno Domini CCXVII.

 Anno Domini CCXVIII.

 Tertyliani Jc. Romani Responsa Quae In Libris Digestorum Extant.

 Tertyliani Jc. Romani Responsa Quae In Libris Digestorum Extant.

 Ex Lib. I. Quaestionum Octo.

 D. Lib. I. Tit, 3, de Leg. Senatusque cons. l.

 D. Lib. 29. Tit. 3. de acquir. vel amitt. haered. lib. 82. juxta Ms. cod. Bald.

 D. Lib. 41. Tit. 2. acquir. vel amit. possess. l. 28.

 Ex Libro Singulari De Castrensi Peculio.

 D. Lib. 29. Tit. I. De Testam. mil. l. 23.

 Ibidem, leg. 33.

 D. L. 49. Tit. 17. De castr. pecul. l. 4.

 Dissertatio De Vera Aetate Ac Doctrina Scriptorum Quae Supersunt Q. Sept. Tertulliani .

 Dissertatio De Vera Aetate Ac Doctrina Scriptorum Quae Supersunt Q. Sept. Tertulliani .

 Conspectus Dissertationis.

 Articulus I. De Tertulliani ingenio, stylo, et existimatione.

 Articulus II. De libris Tertulliani, quorum et aetas et Orthodoxia constant.

 § 1.— Ratio instituti.

 § 2.— Quaestiones quaedam universe proponuntur.

 § 3.— Quonam anno Tertullianus ad Montanistas defecerit? Utrum, his relictis, se denuo ad orthodoxos receperit.

 § 4.— Quomodo Tertullianus Montanizans a Montanista discerni possit? Et hujus discriminis vindiciae adversus Hoffmannum.

 § 5.— Prima classis librorum, qui sunt tempore prioris vexationis Christianorum sub Severo Augusto scripti.

 § 6.— De ipsa hac vexatione disputatur ita, ut demonstretur talem extitisse ante Severi edictum quam in rem propositis Moshemii argumentis alia nova

 § 7.— Quae caussae hujus prioris vexationis?

 § 8.— Initium vexationis Christian. ex anno quo periit Albinus demonstratur, hunc vero a. CXCVII. interfectum esse probatur primo ex ordine belli, quo

 § 9.— Albinum A. CXCVII. interfectum fuisse, probatur secundo a tempore expugnati Byzantii.

 § 10.— Probatur tertio, ex anno, quo Caracallus Caesaris dignitatem e SCto accepit.

 § 11.— E loco quodam Tertulliani ad qui cum alio confertur, ostenditur a. CXCVII. initium cepisse priorem hanc vexationem Christianorum.

 § 12.— Idem demonstratur ulterius ex aetate Apologetici Tertulliani, caeterorumque librorum, qui eum antecesserunt.

 § 13.— Aetas ipsa librorum hujus generis definitur ita, ut liber ad Martyres A. CXCVII. sit exaratus. Hoffmanni conjecturae exploduntur.

 § 14.— Liber de Spectaculis A. CXCVIII. conscriptus. Dubitationes Tillemontii, Hoffmanni et Dupinii solvuntur.

 § 15.— Liber de Idololatria eidem anno asseritur. Tillemontii et Hoffmanni conjecturae dispelluntur.

 § 16.— Apologeticus A. CXCIX compositus demonstratur.

 § 17.— Libri duo ad Nationes anno CXCIX. scripti.

 § 18.— Liber de testimonio animae eidem anno asseritur.

 Articulus III. De libris Tertulliani, quorum et aetas et Montanismus constat.

 § 1.— Liber de Corona Anno CCI. docetur conscriptus.

 § 2.— Secus sentientium opiniones examinantur, et imprimis Hoffmanni et qui illum A. CXCVIII. tribuerant, et qui eum assignaverat A. CCII.

 § 3.— Baronii argumenta convelluntur pro A. CXCIX.

 § 4.— Denique Pamelii et Allixii, qui librum hunc conjecerant in A. CCIX. Decreta exploduntur.

 § 5.— Liber uterque de Cultu feminarum simul editus ostenditur contra Pamelium et Tillemontium.

 § 6.— Anno quidem CCI. aut CCII.

 § 7.— Liber de Fuga in persecutione vindicatur A. CCII.

 § 8.— Examinatur popularis sententia de libro Scorpiace libris Tertulliani ad Marcionem posteriore, deque ejus adversus hunc libris deperditis disputa

 § 9.— Scorpiacen A. CCIV. scriptam esse conficitur.

 § 10.— Libri V. qui supersunt adversus Marcionem, quorum primus refertur ad A. CCVII. aut CCVIII. caeteros dubiae aetatis esse docetur.

 § 11.— Tillemontii contraria opinio castigatur.

 § 12.— Liber de Pallio. Disputatur de triplici praesentis Imperii virtute, et inquiritur in annum quo Geta dignitatem Augusti suscepit.

 § 13.— Dubia redditur Basnagii et Walchii sententia, qui A. CCXI. hunc librum editum esse voluerunt, et A. CCVIII. libellus asseritur.

 § 14.— Librum ad Scapulam sub initium Imperii Antonini Caracalli, A. CCXI. prodiisse probatur.

 Articulus IV. De libris Tertulliani, quorum vel aetas, vel doctrina, vel utraque latet.

 § 1.— Tertia classis librorum Tertulliani, quos, quamvis incertae aetatis sunt, tamen constat, scriptos ante ejus defectionem fuisse.

 § 2.— Liber de Oratione ante defectionem scriptus et anno 196. vel 197. editus.

 § 3.— Liber de Baptismo a Tertulliano catholico exaratus. Confutantur argumenta dissentientium.

 § 4.— Pamelius et Dupinius castigantur. Puritas libri a montanismo demonstratur.

 § 5.— Libri II ad Uxorem ante lapsum Tertulliani exarati.

 Articulus V. Quarta classis librorum, quorum non nisi Montanismus patet.

 § 1.— Liber de Patientia, an. 200 vel 201 scriptus

 § 2.— Liber de velandis Virginibus, qui est facile librorum Montanisticorum primus.

 § 3.— Liber de Exhortatione Castitatis anno 201. exaratus.

 § 4.— Libri de Monogamia, Jejuniis et Pudicitia, ann. 203 scripti.

 § 5.— Libri adversus Praxeam, Hermogenem, et de Anima, anno 204. vel 205. editi.

 § 6.— Libri adversus Valentinianos et de Praescriptionibus, Carne Christi et Resurrectione, post ann. 203 scripti.

 Articulus VI. Quinta classis librorum, quorum nec aetas nec doctrina certa est.

 § 1.— Liber de Poenitentia.

 § 2.— Liber adversus Judaeos.

 Ante suscept. montanism.

 In Montanismo.

 § 3.— De Actis Perpetuae et Felicitatis, harumque montanismo.

 § 4.— De Montanistis Artotyritis.

 § 5.— Whistoni argumenta pro Tertulliano auctore horum Actorum expenduntur.

 § 6.— Usus universae hujus Disputationis exemplis ex historia christiana ductis demonstratur.

 Paradoxa Tertulliani, Cum Antidoto Jacobi Pamelii.

 Paradoxa Tertulliani, Cum Antidoto Jacobi Pamelii.

 1. De angelis desertoribus qui duxerunt filias hominum. Tom. lib. de Idolol. c. 9. n. 47. Libro de Habitu mulieb. cap. 1. num. 17. lib. de Cultu faemi

 2. De angelorum apparitionibus in vera humana carne. Tom. III, lib. adv. Marc. cap. 9. num. 61. ac cap. 11, num.

 3. De anima primi hominis ex materia Dei. tom. III. lib. advers. Marc. c. 38. num.

 4. De Animabus posterorum Adae ex traduce, Tom. lib. de Anima cap. 9. num. 123. cap. 19. num. 256. cap. 22. num. 294. et integris capitibus. 27 et 36.

 5. De animae sexu. Ibid. cap. 36.

 6. Animam peccatricem potius quam carnem. Tom. lib. de Anima integro cap. 40. et c. 58. num. 650. et lib. adv. Marc. c. 10. num.

 7. De Anima corporea. Tom. I. Apolog. c. 48. num. 608. ac 609. et Tom. lib. de Anima, integris capitibus 5. 6. 7. 8. 9. 22. 36. 37. libro de Carne Chr

 8. Animam nihil pati posse sine corpore. Tom. Apolog. c. 48. num. 609. libro de Testim. anim. cap. 4. num.

 9. Animam Sanctorum in sinu Abrahae, seu Paradiso, sive sub altari, seu loco non coelesti, sed tamen inferis superiori, foveri et gaudere, ad diem usq

 10. Animarum Mortuorum omnem exhibitionem incorporalem praestigias esse. Tom. III. libro de Anim. capite 57. num.

 11. Animos hominum pessimos post mortem in Daemonas verti. S. August., libro de haeres., ad Quodvultdeum.

 12. De baptizandis haereticis, eo quod apud illos omnia veritati extranea et contraria. Tom. lib. de Praescript. adv. haeret. c. 12. nu. 78. ac. 80. e

 13. De Christo Dei Spiritu. Tom. I. Apolog. cap. 21. num. 314. Tom. lib. de Orat. cap. 1. num. 2. Tom. advers. Marc. lib. cap. 19. num. 127. lib. cap.

 14. De Christo revelato per praedicationem anno Tiberii Caesaris 12., passo anno ejusdem 15. Tom. lib. adv. Jud. c. 8. n. 82. et tom. l. 1. adv. Marc.

 15. De Deo corporeo, quod nihil incorporale sit. Tom. II. lib. de Poenit., c. 3. n. 12. Tom. lib. adv. Hermog. cap. 35. num. 124. lib. de Carne Christ

 16. De Dei ira. Tom. I. lib. de Testim. Anim. cap. 2. num. 7. Tom. lib. de Anim. cap. 16. num. 211. Advers. Marc. lib. cap. 26. num. 181. lib. 2. cap.

 17. Ecclesiam esse in tribus, etiam laicis. Tom. V. lib. de Exhortat. castit. cap. 7. num. 40 et lib. de Pudic. cap. 21. num.

 18. De Ecstasi sive sive Tom. lib. de Virgin. veland. c. 1. n. 12. Tom. l. de Anima. c. 9. n. 111. c. 45. n. 488. c. 47. n. 543. lib. de Resurrect. ca

 19. Filium Dei Christum, semper visum ab hominibus, in vera, etsi non nata carne. Tom. I. lib. adv. Jud. cap. 9. n. 114. 115. Tom. lib. de Carne Chris

 20. De Fuga in persecutione non licita. Tom. II. lib. ad Uxor. cap. 3. n. 17. lib. de Cor. milit. cap. 1. num. 18. et tom. libro integro ejus argument

 21. De Job, quod filiis ei non restitutis, voluntariam orbitatem sit passus. Tom. II, lib. de Patient. cap. 14, num.

 22. De Maria Virgine, quod communi lege patefacti corporis Christum peperit. Tom. III. lib. de Carne Christi, cap. 4. num. 31, cap. 20. num. 155, cap.

 23. De Maria virgine semel nuptura post partum. Tom. II. lib. de Veland. virg. c. 6. n. 48. Tom. lib. de Carne Christi c. 23. n. 174. et tom. lib. de

 21. De mille annis post resurrectionem corporum. Lib. de Resurr. carn. cap. 25, num. 203. advers. Marc. lib. I. cap. 29. nu. 203. lib. cap. 24. n. 191

 25. De Nuptiis secundis damnatis tanquam stupris. Tom. Il. lib. ad Uxor. cap. 1. num. 11. et lib. de Veland. Virgin. cap. 10. num. 84. ac cap. 11. num

 26. De Paracleto Montano. Tom. Lib. de veland. Virg. cap. 1. num. 6. Tom. l. de Anima, c. 51. num. 613. ac 58. num. 652. Lib. de Resurr. carn. cap. 11

 27. De Poenitentia moechis neganda. Tom. V. integro libro de Pudicitia.

 28. De Psychicis, quo nomine Catholicis calumniam fecit. Tom. III. Adv. Marc. lib. c. 22. num. 325. advers. Prax. cap. 1. num. 17. Tom. lib. de Monoga

 29. De Quadragesimis duabus. Tom. V. lib. de Jejunio advers. Psychicos, in earum defensionem conscripto, maxime cap. 15. num.

 30. De Repudio christianis licito, ita ut alteram ducant, adulterii caussa. Tom. II. lib. ad Uxor. cap. 1. num. 4. Tom. lib. adv. Marc. cap. 34. num.

 31. Circa Trinitatem. Tom. Tertull. Apolog. cap. 21. n. 316. et lib. advers. Hermogen. c. 3. n. 15. l. advers. Prax. c. 3. n. 29. c. 3. n. 34. c. 4. n

 Proverbiales Formulae Toto Opere Hoc Tertullianico Contentae, Brevibus Scholiis Illustratae, Auctoribus Beato Rhenano Et And. Hoyo Brugensi.

 Proverbiales Formulae Toto Opere Hoc Tertullianico Contentae, Brevibus Scholiis Illustratae, Auctoribus Beato Rhenano Et And. Hoyo Brugensi.

 1. Abiit jam, et reverti debet. Tom. lib. de Testim. Animae, cap. 4. num.

 2. Abruptum amplissimum salire. Tom. lib. adv. Marc. cap. 14. num.

 3. Acie figere. Tom. lib. de Pall. cap. 4. n.

 4. Acies macherae exerta. Tom. V. lib. de Pudicit. cap. 14. num.

 5. Nihil ad Andromacham. ibid. cap. 8. n. 65.

 6. Ad scamma producere. Tom. II. lib. ad Martyras, cap. 3. num.

 7. Ad quod venimus, hoc age. Tom. III. lib. advers. Marc. cap. 7. num.

 8. Ex aere collatitio. Tom. lib. adv. Valent. cap. 12. num.

 9. Aesopi graculus. Ibid. cap. 12. num. 139.

 10. De Aesopi puteo Asinus. Tom. III, lib. advers. Marc. cap. 23. num.

 11. Agina media, seu Tom. lib. advers. Hermog. cap. 41. num 142. et Tom. lib. de Pudic. cap. 9. num.

 12. Alexandro sublimior. Tom. I. Apolog. cap. 11. num.

 13. Amazona audacior. Tom. III. lib. advers. Marc. cap. 1. num.

 14. Aries in nos temperatur, quo quassatur caro. Tom. lib. de Resurr. car. cap. 5. num.

 15. Aristide justior. Tom. Apolog. cap. 11. num.

 16. Aspis a vipera venenum mutuatur. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 8. n.

 17. Attalicae divitiae. Tom. V. lib. de Jejun. cap. 15. num.

 18. A toga ad pallium. Tom. I, lib. de Pallio cap. 5. n. 94, et cap. 6, n.

 19. Caecus a caeco in eamdem deductus foveam. Tom. III, lib. adv. Marc, c. 7. n.

 20. Caecus in petram offendit. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 7. num.

 21. Caedere cominus. Tom. III, lib. adv. Marc. c. ult. num. 205. et lib. c. 5, n.

 22. De calcaria ad carbonariam. Tom. III, lib. de Carne Christi, cap. 6. num.

 23. Campis suis diffundere. Tom. lib. de Trinitate, cap. 6. num.

 24. Campus fusus et latus aperitur. Ibid. cap. 28. num. 127.

 25. Capitis supercilio loqui. Tom. III. lib. adv. Hermog. cap. 27. n.

 26. Catharticum dare. Tom. I. lib. de Pallio, cap. 5. num.

 27. Catone sapientior et gravior. Tom. I. Apolog. cap. 11. num.

 28. Caucaso abruptior. Tom. I. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 29. Cerebrum vel cor non habere. Tom. lib. adv. Marc. cap. 10. num.

 30. Cervi in praelio. Tom. II. lib. de Coron. milit. cap. 1. num.

 31. Chrysippus ad elleborum. Tom. III. lib. de Anima, cap. 6. num.

 32. De coelo supervenit. Tom. I. Apolog. cap. 10. num.

 33. De coelo in coenum. Tom. II. lib. de Spect. cap. 25. num.

 34. Coena aestiva post assum. Tom. III. lib. de Anima, cap. 32. num.

 35. De Corio suo ludere. Tom. I. lib. de Pallio, cap. 3. num.

 36. Croeso et Crasso copiosior. Tom. I. Apolog. cap. 11. num.

 37. Cubito pellere. Tom. III. lib. de Anima, cap. 55. num.

 38. Cuneo extrudere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap.

 39. Cuneo occurrere. Tom. III. lib. de Resurr. carn. cap. 2. num.

 40. Cuneum primum congressionis armat. Tom. III. lib. adv. Valent. cap. 3. num.

 41. Demosthene eloquentior. Tom. I. Apolog. cap. 2. num.

 42. Digiti nutu loqui. Tom. III. lib. adv. Hermog. cap. 27. num.

 43. Digito destinare. Tom. I. lib. de Pallio capite, num.

 44. Dimicare ad certum. Tom. lib. adv. Marc. cap. 5. num.

 45. Dimicare cominus. Ibidem. Vide Cedere cominus, superius.

 46. Epicitarisma post fabulam. Tom. III. lib. adv. Valent. cap. 33. num.

 47. Favos post fella gustare. Tom. II. lib. de Cor. mil. cap. 14. num.

 48. Fibulam laxare seu relaxare. Tom. lib. de Cor. milit. cap. 11. num.

 49. Filum tenuissimum pendente vestigio aggredi. fortassis, ingredi. Tom. lib. de Pudicit. cap. 10. num.

 50. Fossam determinare. Tom. III. lib. de Praescript. adv. haeret. cap. 10. num.

 51. Fluctus utrumque te involvunt. Tom. lib. adv. Marc. cap. 7. num.

 52. Frenare. Tom. V. lib. de Pudicit. cap. 16. num.

 53. Frenatos relaxare, vel laxare. Tom. lib. de Pudicit. cap. 2. num. 22. et Ibidem.

 54. Fronte sua proponi. Tom. V. lib. de Monog. cap. 12. num.

 55. Qui fugiebat, rursus praeliabitur. Tom. V. de Fuga in persecutione, cap. 10. num.

 56. Funem contentionis ducere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 4. num.

 57. Fune contentioso diem ad vesperam ducere. Tom. I. lib. adv. Jud. cap. 1. num. 1. et tom. lib de Resurr. carnis. cap. 34. num.

 58. Funem contentiosum alterno ductu in diversa distendere. Tom. V. lib. de Pudic. cap. 2. num.

 59. Funem longum attrahere. Tom. II. lib. de veland. Virg. cap. 14. num.

 60. Glacie fragilior. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 61. Gradu cedere, de gradu cedere, sive paulisper decedere. Tom. lib. de Praesc. adv. haer. cap. 9. num. 64. et lib. adv. Marc. c. 16. num. 256. ac. T

 62. Gradu eodem occurrere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 29. num.

 63. Gradu excludere, expellere, de gradu pellere. Tom. III. lib. de Anim. cap. 6. num. 82. et lib. Adv. Marc. cap. 13. num. 71. ac lib. adv. Marc. cap

 64. De gradu dejici, aut moveri. Tom. III. lib. de Resurr. carnis, c. 2. num.

 65. Gradum alium inire. Tom. lib. adv. Marc. cap. 6. num.

 66. Gradum conferre. Tom. I. lib. adv. Jud., cap. 2. num. 6 et cap. 7. num. 27. et lib. adv. Marc. cap. 2. num.

 67. Gradum dirigere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 37. num.

 68. Gradum figere. Tom. II. lib. de veland. Virg. c. 1. n. 86. et Tom. lib. adv. Marc. cap. 2. n. 18. lib. adv. Marc. cap. 10. num. 154. lib. advers.

 69. Gradum in acie figere. Tom. V. lib. de Fuga in persecut. cap. 11. num.

 70. Gradum movere. Tom. V. lib. de Jejun. cap. 13. num.

 71. Gradum obstruere. Tom. I. Apolog. cap. 27, n. 424. Tom. lib. de veland. Virg. cap. 15. n. 120. Tom. lib. de Praescript. adv. haer. cap. 15. n. 99.

 72. Gradum sustinere. Tom. III. lib. advers. Marc. cap. 1. num.

 73. Gradum unum insistere. Tom. III. lib. Scorp. adv. Gnost. cap. 8. num.

 74. Gradus hic stabit. Tom. III. lib. de Anima, cap. num.

 75. Ad gradum praesentem occurrere. Tom. III. lib. advers. Marcion. cap. 19. num.

 76. De gradu primo praeludere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 5. n.

 77. In gradu esse. Tom. V. lib. de Pudicit. 6. 10. num.

 78. In gradu deducere. Ibid. cap. 21. num. 183.

 79. In gradum rursum. Tom. lib. adv. Marc. cap. 9. num.

 80. In gradu ipso provocare. Tom. III. lib. advers. Marc. cap. 1. num.

 81. Habenis effusis. Tom. Epist. de cibis Judaicis, cap. 4, num.

 82. Hamaxobio instabilior. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 83. Hieme frigidior. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 84. Hypobrychium irrespirabile. Tom. lib. de Idolol. cap. ult. num.

 85. In alium ictum considerare. Tom. III. Scorp. adv. Gnostic., cap. 5, num.

 86. Istro fallacior. Tom. III. lib. advers. Marc. cap. 1. num.

 87. Jugum excutere et: Cervicem a jugo excusare. Tom. lib. de Pudic. cap. 10. 12. num. 81 et

 88. Lamiae turres. Tom. III. lib. advers. Valent. c. 3. num.

 89. Latere hoc defendit. Tom. III. lib. de Resurr. carn. cap. 2. num.

 90. Ex latere utroque. Tom. V. lib. de Trinit., cap. 26, num.

 91. Quoquo latere velis. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 34. num.

 92. Quo laterum. Tom. V. lib. de Jejun. cap. 11. num.

 93. Leones in pace vide supra: Cervi in praelio. Tom. lib. de Cor. milit. cap. 1. num.

 94. In limine occurrere. Tom. lib. de Monog., cap. 8, num.

 95. De limine offendere. Tom. III. lib. adv. Valent., cap. 3, num.

 96. Lineas agere. Tom. III. lib. de anima, cap. 43. num.

 97. Lineas aliquas praeducere, ad quas erit dimicandum. Tom. III. lib. adv. Marc, cap. 5. n.

 98. Lineis certis determinare. Tom. I. lib. advers. Judaeos, cap. 2. num.

 99. Lineis claudere. Tom. III. lib. advers. Marc, cap. 7. num.

 100. Lineis deducere. Ibid. cap. 25.

 101. Lineas certas praeducere in unam congressionis speciem. Tom. III. Scorp. adv. Gnost., c. 4. n.

 102. Linea extrema. Tom. III. lib. adv. Hermogen., cap. 3. num. 19. et cap. 38. num. 132. 133. et lib. adv. Prax., cap. 16. num.

 103. Ad lineam dimicare. Tom. V. lib. de Pudicit., cap. 6. num.

 104. A lineis excedere. Tom. III. lib. adv. Hermogen., cap. 39. num.

 105. Ultra lineam. Ibid.

 106. Linea una est. Tom. Scorpiac. adv. Gnost., cap. 11, num.

 107. Ad lineam unam congressionis dirigere. Tom. III. lib. de Carne Christi, cap. 17, num.

 108. Lineae insistere. Tom. III. lib. adv. Marc., cap. 17. num.

 109. Lineis eisdem dimicare. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 110. Ad lineas rursum. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 9. num.

 111. In lineas easdem gradum colligere. Tom. III. lib. de Anima, cap. 26. num.

 112. Intra lineam extremam includere. Tom. III. lib. adv. Hermogen., cap. 38. num.

 113. Lineas ducere. Tom. III. lib. de Anima, cap. 36, num.

 114. Lineas rectas ducere. Tom. lib. adv. Herm., cap. 36. num.

 115. Lineamenta ductare. Tom. III. lib. de Resur. car., num.

 116. A Lineis excidere. Tom. III. lib. adv. Hermog., cap. 39. num.

 117. Per lineam eamdem serram reciprocare. Tom. lib. de Coron. milit. c. 3. num.

 118. Lucifugae. Tom. lib. de Resurrect. car., c. 47. num.

 119. Lucernam meridie circumferre. Tom. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 120. Luminibus effossis orbatus. Tom. V. lib. de Trinit. cap. 28. num.

 121. A lumine exorbitare caligine. Tom. V. lib. de Pudic. cap. 8. num.

 122. Malum foras. Tom. lib. adv. Valent. c. 10. num.

 123. Manu injecta detinere. Tom. III. lib. 1. adv. Marc. cap. 6. num.

 124. Manum porrigere. Tom. III. lib. de Anima, cap. 23. n, 408. et lib. de Resurrect. car. cap. 53. num. 382. ac libro advers. Marc. cap. 41. num.

 125. Manum tradere. Tom. V. lib. de Pud. cap. 15. num.

 126. Manus dare. Tom. V. lib. de Trinit. cap. 11. num.

 127. Inter manus tenere, Ibid. cap. 1. nu. 95.

 128. Mappa missa. Tom. III. lib. adv. Valent. cap. 36. num.

 129. Massageta inhumanior. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 130. Μὴ θεομαχεῖν. Tom. 1. l. ad. Scap. c. 4. n. 22.

 131. Micas infarcire. Tom. III. lib. de Anima, cap. 6. num.

 132. Mulsam aquam infundere. Ibid.

 133. Mulum de asino pungere. Tom. III. lib. adv. Valent. cap. 19. num.

 134. Narem contrahere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 13. num.

 135. Naso agere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 25. num.

 136. Naso deridere. Tom. V. lib. de Pudic. cap. 6. num.

 137. Naufragium inextricabile. Tom. II. lib. de Idolol. cap. ult. num.

 138. Navigare inter scopulos et sinus, per vada et freta. Ibid. 168.

 139. Nubilo obscurior. Tom. lib. advers. Marc. cap. 1. num.

 140. Nutu tradere. ( nisi quis malit.) Tom. lib. de Pall. cap. 4. num.

 111. Oculis clausis. Tom. I, lib. de Pall. cap. 2. num. 20. Apolog. cap. 3. n. 36. Tom. lib. de Resurr. carnis, cap. 51. num.

 142. Oculis Homericis. Tom. I. lib. de Pall. cap. 2. num.

 143. Palos Terminales figere. Tom. V. lib. de Jejun. cap. 11, num.

 144. In partem unam incumbere. Tom. lib. de Trinit. cap. 23. num.

 145. Pepone magis insulsus. Tom. III. lib. de Anima cap. 32, num.

 146. Peponem cordis loco habere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 40. n.

 147. Personam agere. Tom. lib. adv. Marc. cap. 11. num.

 148. Physcone impurior. Tom. I. lib. de Pall. cap. 4, num.

 149. Plagae occurrere. Tom. III. Scorp. advers. Gnost. cap. 5. num.

 150. Plaudere in sinum. Tom. V. lib. de Pudic. cap. 9. num.

 151. Plaudere parti. Ibidem, cap. 16. num. 160.

 152. Polycrate felicior. Tom. I. Apolog. cap. 11. num.

 153. Pompeio sublimior. Ibidem.

 154. In ponti aestu medio haerere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 7. num.

 155. In praeruptum imponere. Tom. lib. adv. Marc. cap. 37. num.

 156. Profundum inenarrabile. Tom. II. lib. de Idol. cap. ult. num.

 157. Ad regulas perducere. Tom, III. lib. adv. Marc. cap. 22. num.

 158. Sardanapalo mollior. Tom. I. lib. de Pall. cap. 4. num.

 159. Scenam decurrere et desaltare. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 11, num.

 160. Scalpellum immergere. Tom. I. lib. de Pall. cap. 11. num.

 161. Scipione justior, et militarior. Tom. I. Apolog. cap. 11. num.

 162. Scytha tetrior. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 1. num.

 163. Sylvam caedere et truncare. Tom. Apolog. cap. 4. num. 50. et 51. et lib. de Praescript. adv. haer. cap. 37. num.

 164. Sylvam caedere, eradicare, et excaudicare. Tom. lib. de Pudic. cap. 16. num.

 165. Sylvam ingentem commovere. Tom. V. lib. de Trinit. cap. 16. n.

 166. Quanta sylva. Tom. lib. de Anim. cap. 2. num.

 167. Socrate sapientior. Tom. I. Apolog. cap. 11. num.

 268. Solis pectines. Tom. III. lib. adv. Valent. cap. 3. num.

 169. Solis radio scriptum. Tom. III. lib. de Resurr. carn. cap. 47. num.

 170. In solido esse. Tom. V. lib. de Pudicit. c. 10. num.

 171. Ad speculum respondere. Ibidem. c. 8. num. 64. lib. IV. adv. Marc. cap. 31. num.

 172. Spongia Marcionis. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 4. num.

 173. Sportulam furunculus captat. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 16. n.

 174. Stipulam quis in alieno oculo facilius perspicit, quam in suo trabem. Tom. I. Apolog. cap. 39. num.

 175. Sub sinu et tunica. Tom. V. lib de Fug. in persecut. cap. 12. num.

 176. Sylla felicior. Tom. I. Apologet. 11. num

 177. Tanti vitreum, quanti margaritum? Tom. II. lib. adv. Marc. cap. 4. num.

 178. Tempus omnia revelat. Tom. I. Apolog. cap. 7. num.

 179. Terrae filii. Ibidem cap. 10. num.

 180. Terram gravem imprecari. Tom. I. lib. de Testim. animae. cap. 4. num.

 181. Thales in puteum. Tom. III. lib. de Anim. cap. 6. num.

 182. Themistocle sublimior. Tom. Apolog. cap. 2. num.

 183. Titulum dispungere. Tom. V. lib. de Monog. cap. 8. num.

 184. Titulum incidere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 9. num.

 185. Tullio eloquentior. Tom. I. Apolog. cap. 11, num.

 186. Vanitatem vanitate depellere. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 30. n.

 187. Venas deducere. Tom. V. lib. de Trinit. 1. cap. 2. num.

 188. Via eadem sursum et deorsum. Tom. III. lib. adv. Marc. cap. 28. n.

 189. Viva voce. Tom. III. lib. de Praescript. adv. haeret. cap. 21. num.

 190. Umbram sine lumine colorare. Tom. lib. adv. Hermog. cap. 2. num

 Argumenta Capitum Prout In Mss. Concipiuntur, Nam Copiosiora Et Accuratiora Nos Singulis Capitibus Praefiximus.

 Argumenta Capitum Prout In Mss. Concipiuntur, Nam Copiosiora Et Accuratiora Nos Singulis Capitibus Praefiximus.

 Lectori Candido S. P. D. Sigebertus Havercampus.

 Lectori Candido S. P. D. Sigebertus Havercampus.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Operum Pars Prima, In Qua Continentur Libri Ante Susceptum Ab Auctore Montanismum Scripti.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Operum Pars Prima, In Qua Continentur Libri Ante Susceptum Ab Auctore Montanismum Scripti.

 Series prima. Libri Apologetici. Apologeticus Adversus Gentes. Ad Nationes libri II. De Testimonio Animae. Ad Martyres. De Spectaculis. De Idololatria

 Series prima. Libri Apologetici. Apologeticus Adversus Gentes. Ad Nationes libri II. De Testimonio Animae. Ad Martyres. De Spectaculis. De Idololatria

 Apologeticus Adversus Gentes Pro Christianis.

 Apologeticus Adversus Gentes Pro Christianis.

 Totius Operis Argumentum.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Cap. III.

 Caput IV

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput. XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Caput XXXI.

 Caput XXXII.

 Caput XXXIII.

 Caput XXXIV.

 Caput XXXV.

 Caput XXXVI.

 Caput XXXVII.

 Caput XXXVIII.

 Caput XXXIX.

 Caput XL.

 Caput XLI.

 Caput XLII.

 Caput XLIII.

 Caput XLIV.

 Cap. XLV.

 Caput XLVI.

 Caput XLVII.

 Caput XLVIII.

 Caput XLIX.

 Caput L.

 Joannis Laurentii Mosheim, De Aetate Apologetici Tertulliani, Initioque Persecutionis Severi, Disquisitio.

 Joannis Laurentii Mosheim, De Aetate Apologetici Tertulliani, Initioque Persecutionis Severi, Disquisitio.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Ad Nationes

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Ad Nationes

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 Quinti Septimi Florentis Tertulliani De Testimonio Animae Liber Adversus Gentes

 Quinti Septimi Florentis Tertulliani De Testimonio Animae Liber Adversus Gentes

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Ad Martyres Liber

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Ad Martyres Liber

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Spectaculis Liber.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Spectaculis Liber.

 Cum non Romae solum, sed per provincias etiam propter Severi reditum, victoriamque de Albino reportatam ederentur, spectacula, libros de Spectaculis I

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Idololatria Liber.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Idololatria Liber.

 Argumentum.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Ad Libros Apologeticos Appendix,

 Ad Libros Apologeticos Appendix,

 Liber Ad Scapulam.

 Liber Ad Scapulam.

 Monitum.

 Argumentum Et Synopsis.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Dissertatio In Q. Septimii Florentis Tertulliani Apologeticum, Duos Ad Nationes Libros, Et Unum Ad Scapulam, (Auctore Domno Nic. Le Nourry.) Presbyter

 Dissertatio In Q. Septimii Florentis Tertulliani Apologeticum, Duos Ad Nationes Libros, Et Unum Ad Scapulam, (Auctore Domno Nic. Le Nourry.) Presbyter

 Caput Primum. Analysis Apologetici, et quis sit Tertullianus, cujus nomine inscribitur.

 Articulus Primus. Analysis Apologetici.

 Articulus II. Ostenditur Tertullianum esse hujus libri auctorem, ac quis ille fuerit, quae ejus patria, qui parentes, quorum falsis religionibus primu

 Articulus III. Quibus rationibus Tertullianus ad christianam religionem adductus, et quando eam professus est.

 Articulus IV. De Tertulliani conjugio, et summo continentiae amore, de ejus sacerdotio utrum presbyter factus, maritorum more cum uxore vixerit, nec

 Articulus V. De Tertulliani ingenio, et multiplici eruditione: utrum jurisconsultus fuerit, et idem ac Tertyllianus: de ejus stylo ac scribendi modo,

 Caput II. De libri Apologetici aetate, quibus directus nuncupatusque sit, utrum auctoris nomine primum inscriptus, quis illius titulus, quodve argumen

 Articulus Primus. Quo tempore Tertullianus Apologeticum publicam in lucem emiserit.

 Articulus II. Quibusnam Antistitibus et praesidibus hunc Tertullianus Apologeticum librum nuncupaverit.

 Articulus III. Utrum Tertullianus huic Apologetico nomen inscripserit suum: de illius titulo, argumento, in capita divisione, capitumque summariis.

 Articulus IV. Quanto applausu hic liber susceptus, a quo graecam in linguam conversus, quo stylo conscriptus, et utrum Tertullianus suscepto defensori

 Caput III. De hujus libri Apologet ici manuscriptis codicibus, editionibus, et variorum in eum paraphrasibus, scholiis et observationibus.

 Articulus Primus. De variis hujus libri manuscriptis codicibus.

 Articulus II. De variis hujus Apologetici, aliorumque Tertulliani librorum editionibus.

 Articulus III. De variorum in Tertulliani Apologeticum scholiis, paraphrasibus, notis, et observationibus.

 Caput IV. De duobus Tertulliani ad nationes libris.

 Articulus Primus. Analysis libri primi ad Nationes.

 Articulus II. Analysis libri secundi.

 Articulus III. Variis rationum momentis ostenditur Tertullianum horum librorum esse auctorem, et nova Hoornbeeki id negantis opinio refellitur.

 Articulus IV. Quo tempore hi libri publicam in lucem prodierunt.

 Articulus V. Utrum hi duo ad Nationes libri ante vel post Tertulliani Apologeticum scripti fuerint.

 Articulus VI. De horum librorum argumento, et utrum illud plenius perfectiusque in eis, quam in Apologetico pertractetur.

 Index Capitum In quibus Apologeticus et libri inter se conveniunt.

 Articulus VII. De librorum ad Nationes titulo cur a Tertulliano scripti, ac quibus directi fuerint de unico illorum manuscripto codice, variis editi

 Caput V. De Tertulliani libro ad Scapulam.

 Articulus Primus. Analysis hujus libri.

 Articulus II. Ostenditur Tertullianum hujus libri esse auctorem quibus rationibus ad illum post Apologeticum et libros edendum impulsus fuerit quo t

 Articulus III. De hujus libri manuscriptis et editis codicibus, de variorum in eum observationibus, ac nonnullis diversis lectionibus et notis.

 Caput VI. Novae in Tertulliani Apologeticum, duos ad Nationes libros, et unum ad Scapulam observationes, quibus primum ostenditur Christianam religion

 Articulus Primus. Quomodo Tertullianus ostendat Christianam religionem, Tiberio imperante, in mundum introductam, sacris fulciri Judaeorum Scripturis,

 Articulus II. Quando et quomodo sacrarum Scripturarum libri, hebraice primum conscripti, in linguam graecam a Septuaginta duobus interpretibus convers

 Articulus III. Qua in Philadelphi bibliotheca libri sacrarum Scripturarum repositi, ubi ea bibliotheca constructa, quantus in illa librorum numerus, a

 Articulus IV. Quomodo Tertullianus sacrae Scripturae auctoritatem ex maxima ejus antiquitate demonstret, quae sint substantiae et materiae veterani st

 Articulus V. Quam luculenter Tertullianus probaverit antiquitatem librorum Moysis ex ejus aetate, qui coaevus fuit Inacho, et pluribus saeculis Danao,

 Articulus VI. De aliorum post Moysem sacrorum vatum aetate, et supputariis digitorum gesticulis, et

 Articulus VII. Quomodo Tertullianus demonstret divinam esse sacrae Scripturae auctoritatem, nec illius ignorantiam ab ethnicis posse objici.

 Caput VII. De Deo divinisque ejus perfectionibus et attributis, ac quot qualesve gentilium philosophorum de illo dissensiones et errores.

 Articulus Primus. Examinatur sextuplex argumentum, quo Tertullianus Deum existere demonstrat, videlicet sacrarum Scripturarum auctoritate, gentilium p

 Articulus II. De perfectionibus sive attributis Dei, ac quo sensu a Tertulliano dicatur hominibus cognitus, quamvis sit invisibilis, incomprehensibili

 Articulus III. Ostenditur Tertullianum revera credidisse Deum esse spiritum, nihilque habere corporei, et contraria argumenta solvuntur.

 Articulus IV. Quot qualesve fuerint gentilium philosophorum de Deo dissensiones, Thaletis, seu Simonidis, qui de illo interrogatus, nihil respondere p

 Caput VIII. De Christi divinitate.

 Articulus Primus. De variis Filii Dei nominibus, ac quam luculenter Tertullianus doceat veri summique Dei attributa illi convenire, eumque unum et aet

 Articulus II. Quam diserte Tertullianus asseverat unam et eamdem esse Patris aeterni ejusque Filii substantiam ac naturam, licet distincta sit utriusq

 Articulus III. Quam diserte Tertullianus orthodoxam adhuc de Filii Dei, nec non Spiritus sancti divinitate ac sacro Trinitatis mysterio doctrinam expl

 Articulus IV. Quibus rationibus Tertullianus explicare conatus sit divinam aeternamque Filii Dei generationem, et cur ille, non vero Spiritus sanctus,

 Articulus V. Exponuntur et examinantur quaedam exempla, quibus Tertullianus divinam Filii Dei generationem explicare conatus est.

 Articulus VI. Expenduntur solvunturque argumenta, quibus nonnulli probare nituntur labefactatam fuisse a Tertulliano orthodoxam de suprema Filii Dei d

 Articulus VII. Solvuntur alia argumenta, quibus objicitur Tertullianum negasse Filii Dei divinitatem quia dixit illum minorem Patre, huncque visibile

 Articulus VIII. Rursus ostenditur quam perspicue Tertullianus aeternitatem Filii Dei asserat, et contraria argumenta diluuntur, quibus confici posse p

 Articulus IX. Solvitur aliud argumentum, inde petitum, quod Tertullianus dixisse videtur fuisse tempus, quo Filius Dei non erat.

 Caput IX. De Christo Deo et homine.

 Articulus Primus. De humano Christi ex virgine ortu, a sacris prophetis praenuntiato: cur dicitur homo Deo mixtus: ejus in terras adventum non posse r

 Articulus II. Eumdem Christi in terras adventum non posse negari a Judaeis, nisi caeca obstinatione mulctatis.

 Articulus III. Christum violentis Judaeorum suffragiis, sicut ipse praedixerat, in crucem a Pilato Syriae procuratore actum, sponte et cum verbo spiri

 Articulus IV. De Christi a morte ad vitam regressu, apparitionibus in Galilaea, ordinalis ad disseminandum Evangelium discipulis, illius in coelos asc

 Articulus V. Vera esse ea omnia, quae de Christo Deo et homine dicta sunt nemini fas esse de religione sua mentiri Christianos absque ulla ambiguita

 Caput X. De Angelis et Daemonibus.

 Articulus Primus. Angelorum et daemonum nomen cognitum fuisse gentilibus poetis, philosophis, ac nominatim Socrati, Platoni, nec non magis et vulgo in

 Articulus II. Utrum Tertullianus crediderit spiritualem esse omnium Angelorum et daemonum naturam: quanta ea de re propter istorum ex pravis angelis,

 Articulus III. Quomodo Tertullianus ostendat nonnulla, quae ethnici diis suis tanquam vera miracula adscribebant, facta fuisse daemonum artibus ac pra

 Articulus IV. Quomodo daemones futurarum rerum scientiam subripere tentaverint, ac falsorum deorum nomine ambigua quibusdam, ac praesertim Pyrrho et C

 Articulus V. Quomodo Tertullianus ostendat daemonum potestate ac fraudibus ea esse facta, quae magi circulatoriis praestigiis ludunt, quibus infamantu

 Articulus VI. Qua ratione Tertullianus demonstret eos, qui de deo pati aestimantur, qui aris inhalant, qui numen de nidore concipiunt, ructando conant

 Articulus VII. Quam praeclare Tertullianus superius argumentum inde confirmet, quod daemones ab iis, quae obsidebant, hominum corporibus vario modo ej

 Caput XI. De mortuorum hominum ad vitam revocatione, extremo Dei judicio, aeternis impiorum poenis, ac praemiis justorum, atque animarum ante ultimum

 Articulus Primus. Quibus argumentis Tertullianus probaverit omnes mortuos homines posse ad vitam revocari, ac revera revocandos: utrum animae corporib

 Articulus II. Quibus exemplis, quove Pythiae oraculo, ac philosophorum de animarum transmigratione sententia Tertullianus ostendat quoscumque mortuos

 Articulus III. Quo tempore mortui homines ad vitam excitabuntur, sistentque se extremo Dei judicio, et quomodo Tertullianus ethnicorum de Minoe et Rha

 Articulus IV. De aeterno igne, quo improbi et impii homines cruciabuntur qua ratione Tertullianus ejus aeternitatem asserat, atque confirmet igneorum

 Articulus V. De aeterna sanctorum beatitudine quo in loco resideant: utrum ea statim post mortem fruantur, vel illam ad extremum usque judicii diem q

 Caput XII. Ostenditur, qui qualesve fuerint Christiani, quomodo ab ethnicis distincti ac quam longe puriores fuerint illorum, quam ethnicorum mores,

 Articulus Primus. Qui, quales, et quam multiplicati fuerint Tertulliani tempore christiani, ac quomodo ab ethnicis, quibuscum vivebant, tunc discerner

 Articulus II. Quantum Christianorum leges perfectione sua atque auctoritate alias omnes a gentilibus latas superent, qua sedulitate observarentur ab i

 Articulus III. Tam castos fuisse Christianorum, quam depravatos gentilium mores: quanta christianorum erga omnes dilectio et charitas cur se invicem

 Articulus IV. Ostenditur quanta fuerit Christianorum conjugum castitas, et quam certum sit plures in virginitatis statu ad mortem usque perseverasse:

 Articulus V. Quomodo Tertullianus demonstret maximam fuisse Christianorum castitatem et gentilium incontinentiam: illos sexum foemineum non mutasse, c

 Caput XIII. Quam absurde ethnici jactaverint pares esse alias philosophorum suorum atque Christianorum virtutes ac quomodo Tertullianus tam horum ver

 Articulus Primus. Quam immeritis laudibus, statuis, et salariis ethnici remunerarunt philosophos, qui sponte sua destruebant deorum cultum, in princip

 Articulus II. Quam absurde Christianis scientia et disciplina aequiparentur philosophi gentiles, gloriae libidinosi, affectantes se docere veritatem,

 Articulus III. Quam praepostere gentiles contenderint parem esse philosophorum suorum atque Christianorum probitatem, contra quam Diogenes superbiam P

 Caput XIV. De Christianorum jejuniis, poenitentiae operibus, precibus, et solemni diei dominicae festo, ac quanta in iis omnibus illorum et gentilium

 Articulus Primus. Quam longa et horrida fuerint jejunia Christianorum: quantum ab hac abstinentiae severitate abessent convivia et coenae Megarensium,

 Articulus II. Quam diversa fuerunt poenitentialia Christianorum ac gentilium opera, quibus illi coelum invidia utndevnt, tundebent, hi vero impiis sup

 Articulus III. Quo Christiani modo Deum precarentur sine monitore, expansis ad coelum manibus, capite nudo, anima innocente, atque ad orientem convers

 Articulus IV. Cur Christiani diem dominicum, ab ethnicis Soli dicatum, laeti festum agerent, sicque uno tantum loco a gentilibus et Judaeis diem sabba

 Caput XV. De sacris Christianorum synaxibus.

 Articulus Primus. Quam ob caussam Christiani sacros coetus inirent de fusis ibi precibus, ac potissimum pro mora finis de sacrarum Scripturarum lect

 Acticulus II. De stipe, quam Christiani in suis synaxibus offerebant ubi reposita fuerit utrum illorum charitas tempore Tertulliani refrixerit ac q

 Articulus III. De data in Christianorum synaxibus coena, et praemissis ei precibus ac contra impudentes ethnicorum calumnias ostenditur quam frugalis

 Articulus IV. De his quae post coenam in Christianorum synaxibus agebantur de aqua manuali de accensis luminibus et synaxeon hora de canticis et hy

 Articulus V. Quomodo ex Therapeutarum conventibus ea confirmari possint, quae de Christianorum synaxibus dicta sunt.

 Articulus VI. Diluitur ethnicorum argumentatio contra pios castosque Christianorum mores, inde petita, quod aliqui christiani a tradita morum discipli

 Caput XVI. De christianis martyribus.

 Articulus Primus. Quibus ac quam variis horrendisque cruciatibus Christiani ab ethnicis torquerentur, et trucidarentur: ac cur Sarmenticii, et Semaxii

 Articulus II. Quomodo sanguis martyrum semen fuerit christianorum, isque majorem, quam Cicero, Seneca, Diogenes, Pyrrho, Callinicus, aliique philosoph

 Articulus III. Quomodo Tertullianus refellat ethnicos objicientes injustam esse Christianorum a se vexatorum querimoniam, quippe qui ad tormenta ac mo

 Articulus IV. Quam perspicue Tertullianus doceat martyrium esse secundum baptisma, quo tota Dei gratia redimitur, peccata omnia remittuntur, ac praeli

 Caput XVII. Quibus argumentis Tertullianus demonstret Christianos iniquissime et contra omnium legum praescripta ab ethnicis vexatos, et trucidatos fu

 Articulus Primus. Quanta perversitate ethnici Christianos, sibi prorsus incognitos, nec qui qualesve essent, investigare volentes, oderant atque insec

 Articulus II. Quanta iniquitate ethnici Christianos, nec auditos, nec defensos, sed suum duntaxat ob nomen condemnaverint, et crudelissime necaverint.

 Articulus III. Quam absurde ethnici objicerent Christianos propter suum aut auctoris sui nomen odio habendos, quia nullus philosophus, platonicos, epi

 Caput XVIII. Quam absurde ethnici objectarent se ad vexandos necandosque christianos quibusdam suis legibus teneri, qui quaslibet sanctiores tam saepe

 Articulus Primus. Quibus rationibus Tertullianus ostendat nulla, vel lege, vel auctoritate, ullum hominem cogi posse ad eum, quem falsum novit, deum c

 Articulus II. Quam insulse ethnici ad torquendos tollendosque Christianos objicerent se quibusdam imperatorum legibus adstringi, quandoquidem ab iis i

 Articulus III. Examinatur quam impune ethnici violaverint leges immodicum coenarum, supellectilis et vestium sumptum cohibentes, et quae illae fuerint

 Articulus IV. Quanta licentia gentiles, spretis legibus, quae theatra orientia destruxerant, longe plura aedificaverint, in quae majoris voluptatis ca

 Articulus V. Expenditur qua temeritate ethnici conculcaverint leges quae dignitatum et natalium insignia, ac matronarum et meretricum vestes distingui

 Articulus VI. Expenditur quanta severitate usus vini mulieribus olim interdictus fuerit, ac quam impune, propter illius abusum, uxores a viris suis tr

 Articulus VII. Examinatur quodnam sit vetus decretum de novis diis sine senatusconsulto non introducendis, et Metelli votum de templo in Alburni dei h

 Caput XIX. De legibus in Christianos datis, et imperatorum in eos odio vel favore.

 Articulus Primus. Quomodo Tertullianus ostendat primas in Christianos leges latas esse a Nerone nequissimo imperatore, ac deinde a Domitiano, Neronian

 Articulus II. Expenditur utrum Marcus Aurelius christianae religioni propterea faverit, quod christiani milites exercitui ejus, siti enecato, imbrem n

 Articulus III. Examinatur quo jure Tertullianus asserat mitigatas ab imperatore Trajano scriptas in Christianos leges, nullas vero in illos latas ab A

 Caput XX. De laesae divinae majestatis criminibus, quorum Christiani, tam falso quam impudenter, ab ethnicis illorum reis accusabantur.

 Articulus Primus. Quam invicte Tertullianus demonstret Christianos immerito accusari infanticidii, sive infantis in sacris eorum synaxibus occisi, com

 Articulus II. Quam invicte Tertullianus ostendat gentiles homicidii, cujus Christianos falso accusabant, esse reos, utpote qui in Africa infantes Satu

 Articulus III. Ostenditur homicidii quoque reos fuisse Gallos, qui Mercurio Tauros, qui Dianae homines immolabant: item Romanos, qui in Aeneadarum ur

 Articulus IV. Quam certo Tertullianus asserat epotum ab ethnicis humanum sanguinem publicis in ludis Jovi dicatis, et ab his qui comitiali morbo remed

 Articulus V. Ostenditur quomodo humanis carnibus vescerentur gladiatores, Scythae, Messagetae, et Derbices, qui suscepta religione christiana, ab his

 Articulus VI. Quam perspicue Tertullianus ostendat Christianos secreti in sacris suis synaxibus incesti falso falsius accusari, quo gentiles Jovis exe

 Articulus VII. Quam absurde ethnici objecerint a Christianis adorari caput asini: quis huic fabulae occasionem dederit: quanta impudentia nebulo quida

 Articulus VIII. Quam inconsiderate ethnici vitio Christianis verterint cultum crucis Christi, cum illi ipsi quaslibet in deorum suorum simulacris, tro

 Caput XXI. De laesae majestatis humanae criminibus, quorum reos agere Christianos ethnici perperam conabuntur.

 Articulus Primus. Quam evidentur Tertullianus ostendat Christianos laesae majestatis humanae immerito accusari, qui toto mentis affectu non falsos deo

 Articulus II. Christianos immerito laesae majestatis humauae accusari, quia nolebant pro imperatoris salute sacrificare diis gentilium, aut eos precar

 Articulus III. Quam frustra gentiles objicerent Christianos laesae majestatis humanae esse reos, quia per imperatoris genium jurare recusabant, sed ju

 Articulus IV. Christianos perperam ab ethnicis laesae majestatis humanae idcirco insimulari, quod imperatores vocare deos nollent: ipsum imperatorem s

 Caput XXII. Christianos nec publicos esse hostes, nec factiosos, sed gentiles, qui illos horum criminum accusabant.

 Articulus Primus. Publicos hostes non esse Christianos, qui allatas sibi ab ethnicis injurias nunquam ulcisci voluerunt, tametsi id facillime possint,

 Articulus II. Quam absurde ethnici objicerent Christianos esse publicos hostes, quia imperatorum solemnia non sicut illi celebrabant focos et toros ed

 Articulus III. Ostenditur ethnicos fuisse revera publicos hostes imperatoris, quem palam vexabant dicteriis, ac conviciis, quorum testis erat Tiberis,

 Articulus IV. Majores imperatorum hostes fuisse ethnicos proditores, Cassios, Nigros, Albinos, et alios, qui inter duas lauros Caesarem obsederunt qu

 Articulus V. Quae sint illicitae factiones, ac quantum ab eis discrepet pia vivendi ratio Christianorum, qui immerito factiosi dicebantur, quia specta

 Caput XXIII. Christianos publicarum cladium non esse caussam.

 Articulus Primus. Quae sint publicae clades, quarum Christianos auctores esse tam saepe quam falso ethnici conquerebantur, ac quomodo Tertullianus eos

 Articulus II. Quomodo Tertullianus demonstret Christianos ideo publicarum cladium non esse auctores, quia ante Christi ortum plurimis terrarum inundat

 Articulus III. De cladibus, quae ante christianae religionis primordia excitatae sunt igne coelesti, et hominum armis: de Sodoma et Gomorrha exustis,

 Articulus IV. Quam perspicue Tertullianus ostendat publicarum calamitatum auctores non esse Christianos, qui iis imminentibus, veri Dei misericordiam

 Articulus V. Examinantur allatae a Tertulliano rationes, ob quas Deus patitur Christianos publicis calamitatibus affligi, et cur eae pro ethnicis vate

 Caput XXIV. Quam absurde ethnici conquerebantur Christianos reipublicae esse inutiles, atque idcirco exterminandos.

 Articulus Primus. Quomodo Tertullianus probaverit Christianos non fuisse brachmanas, nec Indorum gymnosophistas, nec sylvicolas, sed reipublicae pluri

 Articulus II. Nullum reipublicae damnum inferri a Christianis, qui ethnicorum caeremonias non frequentabant, nec saturnalibus lavabant diluculo, sed h

 Articulus III. Quam insulse ethnici objicerent Christianos ideo reipublicae fructuosos non esse, quia coronas non emebant, ad spectacula non convenieb

 Articulus IV. Quam immerito ethnici conquerebantur templorum suorum vectigalia decoqui, ex quo orti erant christiani, qui diis illorum, hominibusque m

 Caput XXV. Quibus argumentis Tertullianus demonstret falsam esse gentilium religionem, ac falsos omnes illorum deos.

 Articulus Primus. Quam aperte falsitas religionis ethnicorum demonstretur ex christianae veritate, ejectis ex obsessorum corpore daemonibus, certa hom

 Articulus II. Quam praepostere ethnici venditarent suos post mortalem hanc vitam factos esse deos ab alio superiore mancipe divinitatis unum duntaxat

 Articulus III. Quanta insulsitate gentiles venditabant Saturnum, Jovem, aliosque ob merita, praeclaraque facinora, factos esse deos, et alios, illis p

 Articulus IV. Refellitur fictum a Varrone triplex deorum genus: physicum, seu naturale mythicum, sive fabulosum et gentile, sive civile et populare.

 Caput XXVI. Quam luculenter Tertullianus ethnicorum litteris, scriptisque ostendat falsos esse omnes illorum deos.

 Articulus Primus. Quomodo Tertullianus demonstret falsos esse gentilium deos ex litteris, quibus ad prudentiam et liberalia officia informabantur, atq

 Articulus II. Quam perspicue Tertullianus demonstret falsos esse gentilium deos ex litteris histrionum, a quibus voce, gestu, motu, cantu repraesentab

 Articulus III. Quantum gentiles, personam deorum in cavea induti, divinitatem illorum pessumdederint, repraesentantes castratum Alym, vel Herculem viv

 Articulus IV. Quibus argumentis Tertullianus patefecerit ethnicorum deos a philosophis, ac nominatim a Socrate, Diogene, et Varrone irrisos atque expl

 Caput XXVII. Expenduntur alia Tertulliani argumenta, quibus falsos nullosque esse gentilium deos demonstrat.

 Articulus Primus. Quam nefaria fuerit provinciarum, civitatum, ac praesertim Aegyptiorum peculiares deos sibi adoptandi licentia: quam parum verisimil

 Articulus II. De aliis diis, qui Romanis incogniti, in Italiae provinciis et urbibus colebantur, quemadmodum Cassinensium sive Crustuminensium Delvent

 Caput XXVIII. Quanta insulsitate Romani venditaverint se sua in deos pietate meruisse totius orbis imperium.

 Articulus Primus. Quam falsum sit Romanos meruisse totius orbis terrae dominatum sua pietate in deos Sterculum, Mutinum, Larentiam, Cybelem, Jovem, Ju

 Articulus II. Romanis datum non fuisse ob suam in deos pietatem imperium, quod fundatum fuerat, antequam Numa varios, qui explicantur, eosdem deos col

 Articulus III. Non magis datum aut propagatum ab ullis gentilium diis imperium Romanorum, quam Babyloniorum, Medorum, Aegyptiorum, Assyriorum, Amazonu

 Caput XXIX. De deorum imaginibus, statuis et simulacris.

 Articulus Primus. Quibus argumentis Tertullianus demonstret colenda non esse deorum simulacra, quae nulla ante Numam Pompilium, ac longo deinceps temp

 Articulus II. Quam absurde ethnici dixerint simulacra suos esse deos tametsi plurimi quosdam aliis incognitos, et a se adoptatos colerent, aut domest

 Articulus III. Quam praepostere gentiles Simonem magum, sicut alios deos suos statua dei sancti inauguraverint, eosque omnes repraesentaverint eodem h

 Caput XXX. De gentilium templis, et sacrificiis

 Articulus Primus. Quanta impietate ethnici templa et aras diis suis atque imperatoribus mortuis et vivis aedificaverint, mercedemque exegerint pro tem

 Articulus II. Quam scelerata conscientia, quantaque avaritia ethnici diis suis sacrificaverint, et obtulerint grana thuris unius assis, duas meri gutt

 Series secunda. Libri Dogmatici Ante Susceptum Ab Auctore Montanismum. De Oratione. De Baptismo. De Poenitentia. De Patientia. Ad Uxorem Libri II. De

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Liber De Oratione.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Liber De Oratione.

 Prolegomena .

 Ad Lectorem Panciroli Praefatio.

 De Oratione Liber . Argumentum.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX .

 Caput X .

 Caput XI

 Caput XII .

 Caput XIII

 Caput XIV .

 Caput XV

 Caput XVI .

 Caput XVII

 Caput XVIII

 Caput XIX .

 Caput XX

 Caput XXI

 Caput XXII .

 Caput XXIII

 Caput XXIV

 Caput XXV

 Caput XXVI

 Caput XXVII

 Caput XXVIII .

 Caput Ultimum .

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Baptismo Adversus Quintillam Liber,

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Baptismo Adversus Quintillam Liber,

 Argumentum.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Poenitentia Liber.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Poenitentia Liber.

 Prooemium.

 Argumentum.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Patientia Liber.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Patientia Liber.

 Argumentum.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Ad Uxorem

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani Ad Uxorem

 Liber Primus.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Liber Secundus.

 Argumentum.— Ejusdem fere argumenti hic liber cum superiore, nisi quod, humanae fragilitatis memor, uxorem Auctor adhortatur, ut si secundas nuptias a

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Cultu Foeminarum

 Quinti Septimii Florentis Tertulliani De Cultu Foeminarum

 Liber Primus.

 Argumentum.— Cum saevissima adversus Christianos Caesarum edicta mortem illis quotidie impendentem minitarentur, Tertullianus ad montanismum jam incli

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Liber Secundus

 Argumentum.— Ejusdem pene argumenti est liber iste cum praecedenti, praeterquam quod hic curam capilli et cutis magis peculiariter reprobet.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Index Tomi Primi.

 Index Tomi Primi.

 Series Secunda.

 Corrigenda Et Addenda.

 Corrigenda Et Addenda.

 Addenda Quae Sequuntur Ad Litterarios Tertulliani Annales.

 Anno 1702.

 Anno 1769.

 Anno 1840.

 Anno 1843.

 Index analyticus amplissimus tomum tertium absolvet.

 Finis Tomi Primi.

Caput V.

0704B

Crudelitas vestra gloria est nostra. Vide tantum ne hoc ipso, quod talia sustinemus, ad hoc solum videamur erumpere, ut hoc ipsum probemus, nos haec non timere, sed ultro vocare. Arrius Antoninus in Asia cum persequeretur instanter, omnes illius civitatis christiani ante tribunalia ejus se manu facta obtulerunt, cum ille, paucis duci jussis, reliquis ait, ὧ δεῖλοι, εἰ θέλετε ἀποθνήσκειν, κρημνοὺς ἢ βρόχους ἔχετε . Hoc si placuerit et hic fieri, quid facies de tantis millibus hominum, tot viris ac foeminis, omnis sexus, omnis aetatis, omnis dignitatis, offerentibus se tibi? Quantis ignibus, quantis gladiis opus erit! quid ipsa Carthago passura est, decimanda a te, cum propinquos, cum contubernales 0704C suos illic unusquisque cognoverit, cum viderit illic fortasse et tui ordinis viros et matronas, et principales quasque personas, et amicorum tuorum vel propinquos vel amicos? Parce ergo tibi, si non nobis, parce Carthagini, si non tibi, parce provinciae, quae visa intentione tua obnoxia facta est concussionibus et militum et inimicorum suorum cujusque. Magistrum neminem habemus, nisi Deum solum. Hic ante te est, nec abscondi potest, sed cui nihil facere possis. Caeterum quos putas tibi magistros, homines sunt et ipsi morituri quandoque. Nec tamen deficiet haec secta, quam tunc magis aedificari 0705A scias, cum caedi videtur. Quisque enim tantam tolerantiam spectans , ut aliquo scrupulo percussus 0706A , et inquirere accenditur, quid sit in causa, et ubi cognoverit veritatem, et ipse statim sequitur.