228. (6. ) De Omnibus Sanctis.

1. Omnes superni ordines, Quibus dicatur hic dies, Mille milleni milies, Vestros audite supplices.

2. Primum virtutes igneae, Mox repletae scientiae, Exin iuvate nos prece, Sessiones dominicae.

3. Tum vos, caelestes Domini Et principes praevalidi Potentiaqae praediti, Estote nobis placidi.

4. Hinc ditati virtutibus Vosque tremendi nutibus Et fulgurosi vultibus, Christi favete plebibus.

5. Omnes, quos Dei gratia Ab hac exemit patria Bona donans caelestia, Nostra laxate crimina.

6. Tu pater assis Ahraham, Claram regens prosapiam, Cum ipsis necessariam Nobis precando veniam.

7. Tandem, David, hymnidicis Hinc inde stipatus choris, Pulcher coronis regiis, Cunctis succurre miseris.

8. Sacer, adesto flagitans, Coetus futura praedicans, Nobis Christum concilians, In caelo iam tripudians.

9. Omnes, dum carnem induit, Quos Christus praesens docuit Quosque absentes imbuit, Erigite, quod corruit.

10. Hinc posce, Dei genetrix, Omnisque carnis domitrix, Ut cesset culpa perditrix, Et plebs salvetur debitrix.

11. Nostros, superne claviger, Et novae pacis legifer Omnisque Christi crucifer, Actus mundate pariter.

12. Nunc omne sacerdotium, Primus ordo pontificum, Clerum docendo subditum Fletum tergite supplicum.

13. Istud concede, trinitas Et indivisa unitas, Domus regens pacificas Aetates per interminas.