159. (1. ) Hymnus in sollemnitate sancti archangeli Michaelis.

Clarent angelici sublimia festa diei

Allatura piae dona beata animae. Hunc etenim Michaei, aulae caelestis alumnus,

Conspicuo nobis consecrat ore diem, 5 Dignatus Petri Paulique invisere sedem

Imperiumque fovens, inclita Roma, tuum. Qui proceres inter primaeva luce coruscos

Egregio vultu splenduit orbe novo, Cum Deus expulsis lucem depromeret umbris 19 Conderet et stabilem nocte ruente diem.

Hic vati eximio placidi Iordanis ad undam

Se castris Domini prodidit esse ducem, Cum sacro in campo stricto consisteret ense

Subrueretque piis impia saepta tubis, 15 Deiciens septem victrici fulmine gentes

Sacratisque Deo mystica regna ferens. Hunc Gabriel solum auxilium sibi ferre fatetur

Ad pia caelestis castra tuenda Dei,

Admissas referens Danielis in atria caeli,

20 Quas sancto impastus fuderat ore, preces.

Hunc oculis mentis inter myrteta beatus

Zacharias roseo sidere vidit equo, Tendentem niveas templa ad caelestia palmas

Proque Dei affectu plebe rogare pio. 25 Quattuor ex gemino ruerent cum monte quadrigae

Disparibus raptae praecipitanter equis, Dum ruti atque nigri, nivei variique iugales

Perlustrant cuncti iugera vasta soli, Atque Dei summo referunt exacta ministro 30 Principis et pendent ad pia iussa sui, Hierusalem Dominus larga pietate reviset

Atque illa aeterno iam fiet aula Deo, Quam tantus numerus hominumque gregumque replebit,

Nullius ut muri cingier orbe queat, 35 Sed Deus hanc ignis iugi munimine cinget,

Consumens hostes lumen et intus agens. Hic sub fine etiam, cum serpens ille vetustus

Intulerit Christo proelia cassa Deo, Caelestem cupiens telis excindere sedem 40 Et populum sacrum carpere dente fero, Consurget toto caelestis turbine pugnae

Flammarumque globis castra nefanda premet. Tum populus Christi perfecta pace fruetur,

Semper et angelico concinet ore melos. 45 Hunc igitur tantum, rex optime. Christe, patronum

Respice et ipsius nos prece purifica.