46. De sancto Emano.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Sancti festa nunc Emani

veneremur annua,
Qui factoris sequens jussa

caelebs liquit terrea,
Pro quibus est aggregatus

choreis coelestibus
Dei jussa et laureis

proclivis vernantibus.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Salvatoris mundi omnes

veneremur gratiam,
Qui Emanum sibi servum
adscivit mirabilem.

In 1, Nocturno.

Antiphonae.

1. Beatissimus Emanus
natalibus optimis
Cappadociae telluris
oriundus exstitit.

2. Pueritiae sub annis
adhuc ipse positus
Bonis coepit regi regum
complacere moribus.

3. Nam pro posse vestem nudis,
cibum fame morbidis,
Potum saepe sitienti,
verbum pravis contulit.

Responsoria.
1. Hic Emanus servus Christi,
ortus Cappadocia,
Sibi morum honestatem
sumpsit ab infantia,
V. Nam imprimis literarum
traditur ad studia.

2. Cum doctorum sibi sentit

copiam deficere,
Romam pergit jam decursis

annis pueritiae,
V Illic fontem potaturus

spiritalis gratiae.

3. Hinc Carnotum cum abiret,
ipse in itinere
Claudum quendam sopitati
reddidit celerrime

V. Salvatoris mundi Dei
invocato nomine.

In 2. Nocturno.
Antiphcmae.

1. Cumque flores jam subiret
hic adolescentiae,
Romam jussu Christi petit
causa sapientiae.
2. Quem Romanae Leo qui tunc
praeerat eeclesiae,
Susceptum insinuavit
atque fovit tenere.
3. Ille Christi in doctrina
studuit tantopere,
Ut a cunctis probaretur
strenuus in dogmate.

Respcmsoria.

1. Dum Carnotum moraretur

ille Dei famulus,
Verbum ejus praedicando

fideliter civibus
V. Plurimos ad Christi fidem

convertit divinitus.
2. Audiens quorundam necem

ille sanctus hominum
Cupiensque horum vitam

currit ad periculum,
V. Quos a fraude liberavit

circumvenientium.

3. Visu carens et auditu

filius praedivitis,
Dum praedicti supplex viri

praesentiam adiit,
V. Mox utroque morbo dempto

decorari meruit.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Ergo nocte quadam ille
jussus est ab aetbere,
Ut Carnotum verba Dei
iret innotescere.

2. Cum videret claudum quendam
ipso in itinere,
Facto crucis signo illum
levavit de stercore.

3. Non longe post urbis dictae
moenia ingreditur
Et benigne verba Dei
praedicavit civibus.

Responsoria.

1. Quendam captum morte ejus

et matrem a daemone
Atque reum ejus mortis

detrusum in carcere
Uno sanctus Dei martyr

liberavit tempore ;
V. Nam exstinctum vitae dedit

et reum a crimine
Atque matrem interfecti

servavit a daemone.

2. Virum quendam sanctus Dei,

Orfacium nomine,
Graviter cum adspexisset

correptum a daemone,
V. Facto signo crucis illum

liberavit strenue.

3. O invicte testis Christi,
Emane sanctissime,
Regem regum interpella
pro nobis assidue

V. Ut, quo vivis, et nos tecum
valeamus vivere.

In Laudibus.
Ad Benedictus.

A. Ave, martyr gloriose,

Emane sanctissime,
Ave consors angelorum

atque decus martyrum,
Ut pro nobis depreceris

Dominum assidue,
Te precamur venerantes,

venerando supplices.