First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
EX S. CONG. S. R. U. INQUISITIONIS
66 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 67
68 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 69
70 iNULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 71
72 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 73
74 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 75
76 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 77
78 NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE
NULLIUS S. MARTINI IN MONTE PANNONIAE 79
120 EX S. C. RITUUM Facta pos tmodum de praedictis S S m o Domino Nostro Leo-
E X S . C . I N Q U I S I T I O I N S
258 C O N S T I T U T I O A P O S T O L I C A .
272 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS Cathedralem Ecclesiam de Tulancingo in Mexicana ditione Americae Se-
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 319
320 EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE
EX 3. GONGREG. INDULGENTIARUM -»**-
417 ANDEGAVEN. Beatificationis et canonizationis Servae Dei Ioannae Delanoue Institu-
ES S. G. SUPER. DISCIPLINA REGULARI 537
538 EX S. C. SUPER DISCIPLINA REGULAR i
632 EX S. G. SUPEil DISCIPLINA REGULARI
INDICTIO universalis iubilaei Anni Sancti 1899.
LUBLINEN. SEU VARSAVIEN. • 665
690 E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 699
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 729
D E C R E T U M D E I N D U l G . A P O C R Y P H I S 731
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 733
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 755
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 737
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 739
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 741
DECRETUM DE INDULG. APOCRYPHIS 743
EX S. G. NEGOTIORUM ECCLESIASTIG, EXTRAORDINARIORUM 757
EX S. C. RITUUM 555
verbo utemur, relevantiae virtutum; sed etiam illud, quod obstat earum probationi. Obstat fama sanctitatis non ex virtutum ful- gore orta, sed ex iis quae de famula Dei fabulosa et commentitia narrantur.
Obstant et mirabilia illa quae passim de Ancilla Dei feruntur de quibus iam aHquid delibavimus, quaeque eadem Ancilla Dei Ma- riae Laigle pandere non renuebat; quod tanti fecit Testis LXIV. R. P. Ory, ut ideo maximae auctoritatis dixerit Mariae Laigle com- mentarium, quod, quae illa scripsit, ex ore ipsius Ancillae Dei acce- perat. En illius verba : " Enfin, Soeur Marie (Laigle) était un té- moin bien informé. Entrée à la Providence, dès 1706, devenue dès 1712 la confidente et comme la Supérieure de sa Supérieure, la Ser- vante de Dieu, restant toujours auprès d'elle pendant 30 ans con- sécutifs sans l'abandonner jamais, l'observant avec une vigilante admiration et ßxant ses souvenirs dans ses notes quotidiennes la narratrice a vu et entendu immédiatement ce qu'elle raconte, comme elle le rappelle du reste, à chaque instant dans ses mémoi- res. J'ai vu.... c'est elle-même, qui me l'a dit.... elle me faisait l'honneur de me communiquer.... etc.... ".
Putabis forte in re adeo gravi atque plena periculi Ancillam Dei consilio vel saltem Confessarii facultate egisse. At vehementer falleris, quippe illa ingenio suo indulgebat, quo uno ducebatur, spretis Confessarii consiliis, immo Confessario reluctante. Pluribus acta redundant, ex quibus id planum fit; unde hoc etiam utitur argumento citatus Testis LXIV, R. P. Ory quo Mariae Laigle au- ctoritatem extollat; inqint enim: "Malgré l'admiration et Taffe- ction vive, qu'elle (Maria Laigle) a pour sa bonne Mère, elle dit in- génument ce qu'elle pense. Par exemple; Notre Mère parla d'une manière blâmable à son Directeur : car elle lui déclare qu'elle ne permettrait jamais que sa nièce portât aucune marchandise dans les marchés.... que ce n'était point ces affets-la qui fournissaient aux besoins de tant de pauvres, mais que c'était le Seigneur, qui fournissait aux besoins.... ". At non ita sentiebat Dei Famula, quae adeo propositi tenax erat négotiandi etiam diebus Dominicis, ut quo ab hoc consilio desisterei, un sacrifice héroïque uti vidimus necesse fuerit.
Sed alia prorsus erant, in quibus Ancilla Dei, quin Confessa- rio pareret, illi contradicere non verebatur. Quum enim ageretur de excipiendis quibusdam postulantibus quae haud bona fruebantur valetudine, Sorores omnes, ipso praeeunte Confessario, renuebant,