Caput V.

0605B Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum. Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo, qui domicilium habebat in monumentis. Et neque catenis jam quisquam poterat eum ligare: quoniam saepe compedibus et catenis vinctus, disrupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare. Et semper die ac nocte in monumentis, et in montibus erat clamans, et concidens se lapidibus. Videns autem Jesum a longe, cucurrit et adoravit eum, et clamans voce magna dixit: Quid mihi et tibi, Jesu, Fili Dei altissimi? Adjuro te per Deum, ne me torqueas: Dicebat enim illi: Exi, spiritus immunde, ab homine. Et interrogabat eum: Quod tibi nomen est? Sexta virtute sanatur, qui in monumentis domicilium habebat: nec catenis ligatus, 0605C nec compedibus. Nemo enim domare eum poterat. In montibus et in monumentis erat clamans, et concidens se lapidibus. Hic est desperatissimus gentium populus, quem enumerat Apostolus: Superbus, elatus, immundus, sanguinarius, idololatra, ignominiosus, nec in lege naturae, nec Dei, nec humano timore alligatus.

Et dicit ei: Legio mihi nomen est, quia multi sumus. Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem. Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens. Et deprecabantur eum spiritus, dicentes: Mitte nos in porcos, ut in eos introeamus. Et concessit eis statim Jesus. Et exeuntes spiritus immundi, introierunt in porcos, et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in 0605D mari. Qui autem pascebant eos, fugerunt et nuntiaverunt in civitatem, et in agros. Et egressi sunt videre, quid esset facti: et veniunt ad Jesum, et vident illum, qui a daemonio vexabatur, sedentem vestitum et sanae mentis, et timuerunt. Et narraverunt illis, qui viderant qualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, de porcis. Et rogare coeperunt eum, ut discederet de finibus eorum. Cumque ascenderet navim, coepit illum deprecari, qui a daemonio vexatus fuerat, ut esset cum illo. Jesus autem non admisit eum, sed ait illi: Vade in domum tuam ad tuos, et annuntia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui. Et abiit, et coepit praedicare in Decapoli, quanta sibi fecisset Jesus, et omnes mirabantur. Et cum transcendisset Jesus in 0606A navi rursus trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare: et venit quidam de archisynagogis nomine Jairus, et videns eum, procidit ad pedes ejus, et deprecabatur eum multum, dicens: Quoniam filia mea in extremis est, veni, impone manus super eam, ut salva sit, et vivat. Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa: et comprimebant eum. Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim, et fuerat multa perpessa a compluribus medicis, et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat: cum audisset de Jesu. Legio, id est, decem millia, quae cadunt ad dexteram Patris, quae est Christus. Cui daemonio grex porcorum creditur: cui nihil est utile, nisi ut simul in abysso, id est, in inferno, sine respectu misericordiae suffocetur, per 0606B impetum immaturae mortis: a quibus fugiunt multi, qui pascebant eos. Flagellato etenim stulto, sapiens prudentior fit. Et rogant Jesum, ut exeat a finibus eorum: ut ait Petrus: Exi a me, Domine, quoniam immundus sum: Ne tangant arcam Dei, ut Oza, Homo sanatus mittitur in domum suam, et praedicat in Decapoli: dum a Romano nunc regno, Judaei convertuntur, qui in littera tantum pendent decalogi. Post haec venit Jairus archisynagogus, quia cum intraverit plenitudo gentium, tunc omnis Israel salvus fiet. Jairus, sive illuminans, sive illuminatus, interpretatur, id est, Judaicus populus umbra litterae deposita, spiritu illustratus et illuminatus: procidens ad pedes Verbi, id est, ad incarnationem Jesu se humilians, rogat pro filia. Qui sibi vivit, alios vivere 0606C facit. Abraham et Moyses et Samuel rogant pro plebe mortua, et sequitur Jesus preces eorum. Septima virtute suscitatur mortua. Sed inter viam tangit fimbriam retro mulier sanguinaria: quae profligatam cum salute perdidit in medicos nihil proficientes, substantiam. Septimo die requievit Deus ab omnibus operibus suis. Quando suscitatur mortua intus, et semiviva cum turbis. Fluxus sanguinis sterilitatem facit: unde dicitur ad Ecclesiam gentium: Laetare, sterilis, quae non paris.

Venit in turba retro, et tetigit vestimentum ejus, Dicebat enim: quia si vel vestimentum ejus tetigero, salva ero. Et confestim siccatus est fons sanguinis ejus, et sensit corpore, quia sanata esset a plaga. Et statim Jesus in semetipso cognoscens virtutem, quae exierat de 0606D illo, conversus ad turbam aiebat: Quis tetigit vestimenta mea? Et dicebant ei discipuli sui: Vides turbam comprimentem te, et dicis, quis me tetigit? Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat. Mulier vero timens, et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem. Ille autem dixit ei: Filia, fides tua te salvam fecit, vade in pace: et esto sana a plaga tua. Adhuc eo loquente veniunt ad archisynagogum, dicentes: quia filia tua mortua est, quid ultra vexas magistrum? Jesus autem audito verbo, quod dicebatur, ait archisynagogo: Noli timere, tantummodo crede. Et non admisit quemquam se sequi, nisi Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem Jacobi. Et veniunt in domum archisynagogi: 0607A et vidit tumultum, et flentes, et ejulantes multum, et ingressus ait illis: Quid turbamini et ploratis? puella non est mortua, sed dormit. Et irridebant eum. Ipse vero ejectis omnibus, assumit patrem et matrem puellae, et qui secum erant: et ingrediuntur ubi puella erat jacens, et tenens manum puellae, ait illi: Talitha cumi, quod est interpretatum, puella, tibi dico, surge. Et confestim surrexit puella, et ambulabat. Erat autem annorum duodecim, et obstupuerunt stupore magno. Et praecepit illis vehementer, ut nemo id sciret: et dixit dari illi manducare. Id est, post resurrectionem. Fimbriam tangit, ac si cymbala et mala punica, quae pendent de extremis oris tunicae summi sacerdotis. Cymbalum, confessionem: malum punicum, martyrii voluntatem, et virtutum 0607B candorem, sive unitatem significat. Ad puellam dicitur: Talitha cumi, id est, puella, surge. Archisynagogo dicitur: Filia tua mortua est. Jesus autem dixit: Non est mortua, sed dormit. Utrumque est: mortua est vobis, mihi dormit. Annorum duodecim erat puella, et annis duodecim erat mulier perpessa. Peccata non credentium, apparent in initio fidei credentium. Unde dicitur: Credidit Abraham Deo, et reputatum est ei ad justitiam.