LIBER DE BONO PATIENTIAE.

 I. DE patientia locuturus, fratres dilectissimi, et utilitates ejus et commoda praedicaturus, unde potius incipiam quam quod nunc quoque ad audientiam

 II. Hanc se sectari philosophi quoque profitentur. Sed tam illic patientia falsa est, quam et falsa sapientia est. Unde enim vel sapiens esse vel pati

 III. Nos autem, fratres dilectissimi, qui philosophi non verbis sed factis sumus, nec vestitu sapientiam, sed veritate praeferimus, qui virtutum consc

 IV. Qualis vero in Deo et quanta patientia, quod, in contumeliam suae majestatis et honoris instituta ab hominibus profana templa et terrena figmenta

 V. Atque ut plenius intelligere possimus, fratres dilectissimi, quia patientia Dei res est, et quisquis lenis et patiens et mitis est, Dei Patris imit

 VI. Nec hoc, fratres dilectissimi, Jesus Christus Deus et Dominus noster tantum verbis docuit, sed implevit et factis. Et quia ad hoc descendisse se d

 VII. Sub ipsa autem passione et cruce, priusquam ad crudelitatem necis et effusionem sanguinis veniretur, quae conviciorum probra patienter audita, qu

 VIII. Et post ista omnia , adhuc interfectores suos, si conversi ad eum venerint, suscipit et patientia salutari ad conservandum benignus et patiens

 IX. Quod si et nos, fratres dilectissimi, in Christo sumus, si ipsum induimus, si ipse est salutis nostrae via, qui Christum vestigiis salutaribus seq

 X. Invenimus denique et Patriarchas et Prophetas et justos omnes, qui figuram Christi imagine praeeunte portabant, nihil magis custodisse in laude vir

 XI. Quam sit autem patientia utilis et necessaria, fratres dilectissimi, ut manifestius possit et plenius nosci, Dei sententia cogitetur quam in origi

 XII. Unde unusquisque nostrum cum nascitur et hospitio mundi hujus excipitur, initium sumita a lacrymis, et quamvis adhuc omnium nescius et ignarus, n

 XIII. Domini et magistri nostri salutare praeceptum 0630C est: Qui toleraverit usque ad finem, hic salvus erit Si permanseritis, in verbo meo, vere di

 XIV. Patientia autem, fratres dilectissimi, non tantum bona custodit, sed et repellit adversa. Spiritui sancto favens et coelestibus ac divinis cohaer

 XV. Charitas fraternitatis vinculum est, fundamentum pacis, tenacitas ac firmitas unitatis, quae et spe 0632A et fide major est, quae et opera et mart

 XVI. Quid deinde, ut non jures neque maledicas, ut tua ablata non repetas, ut, accepta alapa, et alteram maxillam verberanti praebeas, ut fratri in te

 XVII. Necnon ad varia quoque carnis incommoda et crebros corporis durosque cruciatus, quibus humanum 0633B genus quotidie fatigatur et quatitur, patie

 XVIII. Sic Job examinatus est et probatus et ad summum fastigium laudis patientiae virtute provectus. Quanta adversus eum diaboli jacula emissa, quant

 XIX. Atque, ut magis, fratres dilectissimi, patientiae bonum luceat, quid mali e contrario impatientia importet consideremus. Nam, ut patientia bonum

 XX. Quare, fratres dilectissimi, et bonis patientiae et impatientiae malis diligenter expensis, patientiam, per quam in Christo manemus, ut venire cum

 XXI. Sed, quoniam plurimos scio, fratres dilectissimi, vel pondere injuriarum angentium vel dolore de iis qui adversum se grassantur et saeviunt, vind

 XXII. Quando autem veniat sanguinis justi divina vindicta, declarat per Malachiam prophetam Spiritus sanctus dicens: Ecce dies Domini venit ardens vel

 XXIII. Quis autem est hic qui tacuisse se prius dicit et non semper tacebit? Utique ille qui sicut ovis ad victimam ductus est, et sicut agnus coram t

 XXIV. Hunc exspectemus, fratres dilectissimi, judicem et vindicem nostrum, Ecclesiae suae populum et ab initio mundi justorum omnium numerum secum par

21. But since I know, beloved brethren, that very many are eager, either on account of the burden or the pain of smarting wrongs, to be quickly avenged of those who act harshly and rage against them,44    The Oxford edition adds here, according to some authorities, “and will not put off the recompense of evils until that day of last judgment, we exhort you, for the meanwhile, embrace with us this benefit of patience, that,” etc.; and it omits the following ten words. we must not withhold the fact in the furthest particular, that placed as we are in the midst of these storms of a jarring world, and, moreover, the persecutions both of Jews or Gentiles, and heretics, we may patiently wait for the day of (God’s) vengeance, and not hurry to revenge our suffering with a querulous45    On the authority of one codex, Pamelius here adds, “and envious.” haste, since it is written, “Wait ye upon me, saith the Lord, in the day of my rising up for a testimony; for my judgment is to the congregations of the nations, that I may take hold on the kings, and pour out upon them my fury.”46    Zeph. iii. 8. The Lord commands us to wait,47    “Dearest brethren,” Oxford edit. and to bear with brave patience the day of future vengeance; and He also speaks in the Apocalypse, saying, “Seal not the sayings of the prophecy of this book: for now the time is at hand for them that persevere in injuring to injure, and for him that is filthy to be filthy still; but for him that is righteous to do things still more righteous, and likewise for him that is holy to do things still more holy. Behold, I come quickly; and my reward is with me, to render to every man according to his deeds.”48    Rev. xxii. 10–12. Whence also the martyrs, crying out and hastening with grief breaking forth to their revenge, are bidden still to wait, and to give patience for the times to be fulfilled and the martyrs to be completed. “And when He had opened,” says he, “the fifth seal, I saw under the altar of God the souls of them that were slain for the word of God, and for their testimony; and they cried with a loud voice, saying, How long, O Lord, holy and true, dost Thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth? And there were given to them each white robes; and it was said unto them that they should rest yet for a little season, until the number of their fellow-servants and brethren is fulfilled, who afterwards shall be slain after their example.”49    Rev. vi. 9–11.

XXI. Sed, quoniam plurimos scio, fratres dilectissimi, vel pondere injuriarum angentium vel dolore de iis qui adversum se grassantur et saeviunt, vindicari velociter cupere, nec illud in extrema parte reticendum est, ut, in istis fluctuantis mundi turbinibus et Judaeorum sive gentilium et haereticorum quoque persecutionibus 0635C constituti, patienter exspectemus ultionis diem, nec ad vindictam doloris nostri querula festinatione properemus, cum scriptum sit: Exspecta me, dicit Dominus, in die resurrectionis meae in testimonium, quoniam judicium meum ad congregationes gentium, ut excipiam reges et effundam super eos iram meam (Soph. III, 8). Exspectare nos jubet Dominus et futurae ultionis diem forti patientia sustinere. Qui et in Apocalypsi loquitur dicens: Ne signaveris verba 0636A prophetiae libri hujus, quia jam tempus in proximo est ut et ii qui perseverant nocere noceant, et qui in sordibus est sordescat adhuc, justus autem adhuc justiora faciat, similiter et qui sanctus est , sanctiora. Ecce venio cito, et merces mea mecum est, reddere unicuique secundum facta sua (Apoc. XXII, 10-12). Unde etiam clamantes martyres et ad vindictam suam, dolore erumpente, properantes exspectare adhuc jubentur et temporibus consummandis implendisque martyribus praebere patientiam: Et cum aperuisset, inquit, quintum sigillum , vidi sub ara Dei animas occisorum propter verbum Dei et martyrium suum, et clamaverunt voce magna dicentes: Quousque, Domine sanctus et verus, non judicas et vindicas sanguinem nostrum de iis qui in terris inhabitant? Et datae sunt eis singulae 0636B stolae albae , et dictum est eis ut requiescerent brevi adhuc tempore, donec impleatur numerus conservorum et fratrum eorum qui postea occidentur exemplo ipsorum (Apoc. VI, 9-11).