APPENDE PLURIUM OPUSCULORUM QUAE SUNT DUBIA

 OPUSCULUM I.

 PARS PRIMA. Primo de praeparatoriis ad disciplinam .

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 Capitulum IV.

 Capitulum V.

 Capitulum VI.

 Secundo, de ipsa disciplina .

 Capitulum VIII.

 Capitulum IX.

 Capitulum X.

 Capitulum XI.

 Capitulum XII.

 Capitulum XIII.

 Capitulum XIV. De disciplina circa divinum officium addiscendum .

 CAPITULUM XV.

 Capitulum XVI.

 Capitulum XVII.

 Capitulum XVIII.

 Capitulum XIX.

 Capitulum XX.

 Capitulum XXI.

 Capitulum XXII.

 CAPITULUM XXIII.

 Capitulum XXIV.

 Capitulum XXV.

 Capitulum XXVI.

 Capitulum XXVII.

 Capitulum XXVIII.

 Capitulum XXIX.

 Capitulum XXX.

 Capitulum XXXI.

 Capitulum XXXII.

 PARS SECUNDA. Incipit secunda, quae de generali exhortatione loquitur .

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 Capitulum IV.

 Capitulum V. De differentia conversorum .

 Capitulum VI. De novis professis

 Opusculum II. SPECULUM CONSCIENTIAE

 Capitulum I.

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 EPILOGUS PRAEDICTORUM.

 OPUSCULUM III.

 OPUSCULUM IV.

 OPUSCULUM V.

 OPUSCULUM VI.

 OPUSCULUM VII.

Capitulum IV.

De custodia rerum.

1. Res, quas tenent, praecipue libros, munde teneant et honeste. A tactu libri nudam cohibeant manum, quae, licet munda, quia tamen porosa, ipsum facile inficit et deturpat. Turpe est nudos paginarum marginibus imprimere digitos, vel ipsos, aut certe laternam super librum legendo deducere. Semper pannus, si adsit, digito supponatur ; alioquin ita caute tangant et leviter, ut tangentes quasi non tangere videantur. Librum superflue apertum non teneant vel incaute relinquant. Firmacula libro paululum stricto sine violentia laxent et ponant: violentiam sonitus probat. Indignus est libro qui negligit custodire. Solent incurii quidam libros digitis, et vestes, praecipue in manicis munde servandas, sordibus et pulveribus vel rebus, quas tractant, pene indifferenter exponere, ipsas vero extremae frequenter vilitati expositas vix valent a sociorum cibo, vix ab altari, vix ab ipsis calicis mappulis prohibere. Qui ipsis placere sordibus cupiunt custodiae curam curiositatis condemnant infamia suaeque vitium incuriae virtutis specie colorare nituntur. Gravia haec homini erudito ; qui munditia gaudet honestatis pulcritudine delectatur.