Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale688

Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Sed hoc idem Verbum, asserit

sanctus Ioannes, « caro factum est » (Io 1, 14); idcirco Iesus Christus, ex Maria

Virgine natus, realiter Dei Verbum est, consubstantialis nobis factus. Itaque

illud « Dei Verbum » Iesu Christi hic indicat personam, aeterni Patris Filii,

qui homo factus est.

Praeterea, si in divina revelatione praecipuum obtinet locum Christi

eventus, agnoscatur etiam oportet ipsam creationem, naturae librum,

essentialiter hunc plurium vocum concentum communicare, in quo unum

Verbum exprimitur. Eodem modo confitemur suum Verbum in salutis

historia communicasse Deum, effecisse ut sua vox audiretur; qui per sui

Spiritus vim « locutus est per prophetas ».18 Divinum ideo Verbum per

totam salutis historiam exprimitur et in incarnationis, mortis et

resurrectionis Filii Dei mysterio suam reperit plenitudinem. Rursus, Dei

Verbum illud est quod Apostoli praedicarunt, Iesu Resuscitati mandatum

tenentes: « Euntes in mundum universum praedicate evangelium omni

creaturae » (Mc 16, 15). Quapropter Dei Verbum in vivam Ecclesiae

Traditionem transmittitur. Postremo, Dei Verbum testimonio confirmatum

atque divinitus inspiratum sacra Scriptura est, Vetus et Novum

Testamentum. Haec omnia efficiunt ut intellegamus cur in Ecclesia

magnopere sacras Scripturas veneremur, quamvis fides christiana « Libri

religio » non sit: christianismus « religio Verbi Dei » est, non sane alicuius

verbi scripti mutique, sed Verbi incarnati atque viventis.19 Itaque sacra

Scriptura est proclamanda, auscultanda, legenda, recipienda atque vivenda

veluti Dei Verbum, secundum apostolicam Traditionem ex qua seiungi

non potest.20

Sicut synodales Patres asseverarunt, revera de analogico usu sententiae

« Dei Verbi » agitur, qua de re conscii simus oportet. Fideles itaque magis sint

instituendi, ut diversas eius significationes percipiant et unitatis sensum

intellegant. Etiam quod ad theologicum adspectum attinet, necesse est ut

altius inquirantur rationes diversarum significationum huius sententiae,

quo divini consilii unitas atque Christi personae principalitas liquidius

splendeant.21

18 Symbolum Nicaenum-Constantinopolitanum: DS 150. 19 Cfr. S. Bernardus Claravallensis, Homilia super Missus est, IV,11: PL 183, 86 B. 20 Cfr. Conc. Oecum. Vat. II, Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, 10. 21 Cfr. Propositio 3.