96. (2. ) Hymnus s. Iohannis Baptistae.

1. Ut queant laxis resonare fibris Mira gestorum famuli tuorum, Solve polluti labii reatum, Sancte Iohannes.

2. Nuntius celso veniens Olympo Te patri magnum fore nasciturum, Nomen et vitae seriem gerendae Ordine promit.

3. Ille promissi dubius superni

Perdidit promptae modulos loquelae, Sed reformasti genitus peremptae Organa vocis.

4. Ventris obstruso positus cubili

Senseras regem thalamo manentem; Hinc parens nati meritis uterque Abdita pandit.

5. Antra deserti teneris sub annis Civium turmas fugiens petisti, Ne levi saltem maculare vitam Famine posses.

6. Praebuit hirtum tegimen camelus Artubus sacris, strophium bidentes, Cui latex haustum, sociata pastum Mella locustis.

7. Ceteri tantum cecinere vatum Corde praesago iubar adfuturum, Tu quidem mundi scelus auferentem Indice prodis.

8. Non fuit vasti spatium per orbis Sanctior quisquam genitus Iohanne, Qui nefas saecli meruit lavantem Tingere lymphis.

9. 0 nimis felix meritique celsi, Nesciens labem nivei pudoris, Praepotens martyr eremique cultor, Maxime vatum !

10. Serta ter denis alios coronant

Aucta crementis, duplicata quosdam, Trina centeno cumulata fructu Te, sacer, ornant.

11. Nunc potens nostri meritis opimis Pectoris duros lapides repelle, Asperum planans iter et reflexos Dirige calles,

12. Ut pius mundi sator et redemptor Mentibus pulsa livione puris Rite dignetur veniens sacratos Ponere gressus.

13. Laudibus cives celebrant superni Te, Deus simplex pariterque trine, Supplices ac nos veniam precamur, Parce redemptis.

statt dessen in A:

Gloria patri genitaeque proli Et tibi, compar utriusque, semper Spiritui sancto simul atque magnam Laudem et honorem.

in B (uber Rasur) und UX, in V am Rande beigefugt:

Laus Deo patri patris atque proli, Laus et amborum tibi pneuma sacrum Nunc et in toto maneat futuri Tempore saecli.

T fugt am Rande den Anfang dieser Doxologie bei; in EO:

Hoc pater suminus patris atque natus Praestet et complex utriusque flatus, Trinitas simplex pietasque perpes Omne per aevum.

Nach Str. 13 fugen IHL eine zweite Doxologie hinzu, die naturlich uberflussig und Zutat ist:

Gloriam patri resonemus omnes Et tibi, Christe, genite superne, Cum quibus sanctus simul et creator Spiritus regnat.