95. (1. ) Hymnus sancti Benedicti.

1. Fratres, alacri pectore Venite, concentu pari Fruamur huius inclitae Festivitatis gaudiis.

2. Hac Benedictus aurea, Ostensor arti tramitis, Ad regna conscendit pater Captans laborum praemia.

3. Effulsit ut sidus novum Mundana pellens nubila, Aetatis ipso limine Despexit aevi florida

4. Miraculorum praepotens, Adflatus alti flamine, Resplenduit prodigiis Ventura saeclo praecinens.

5. Laturus esum pluribus Panis reformat vasculum, Artum petens ergastulum Extinxit ignes ignibus.

6. Fregit veneni baiulam Crucis per arma cymbiam, Coercuit mentem vagam Leni flagello corporis.

7. Funduntur amnes rupibus, Redit calybs e gurgite, Currit per undas obsequens, Peplo puer vitat necem.

8. Virus patescit abditum. Mandata praepes efficit, Hostem ruina conterit, Cedit fremens leo grave.

9. Immota fit moles levis, Rogus migrat phantasticus, Fractum revisit sospitas, Excessus absentum patet.

10. Rector vafer, deprenderis, Inique possessor, fugis, Futura, praenoscimini, Arcana, cor, non contegis.

11. Fundantur aedes somniis, Tellus vomit cadavera, Dracone frenatur fugax, Aether pluit numismata.

12. Vitrum resistit cautibus, Manant olivo dolia, Vinctum resolvit visio, Vitam receptant funera.

13. Tanti potestas luminis Voto sororis vincitur, Quo plus amat quis, plus valet, Enare quam cernit polum.

14. Non ante saeclis cognitum Noctu iubar effulgurat, Quo totus orbis cernitur Flammisque subvehi pius.

15. Haec inter instar nectaris Miranda plectro claruit, Nam pinxit apte lineam Vitae sacrae sequacibus.

16. Iam, dux alumnis sat potens, Assis gregis suspiriis, Gliscat bonis hydrum cavens, Sit callis ut sequax tui.

Nach Str. 15 schieben BG ein:

Cernit germanae spiritum, Secum cadaver condidit, Mundum collectum conspicit Vatemque globo subvehi.

Forma vivendi scribitur, Iter migrantis cernitur, Ab angelis deducitur, Demensque menti redditur.

Nach Str. 16 folgt in BG:

17. Hymnum patrono concinant Nursia, Roma, Sublacus, Nosque datori munerum Deo dicamus gloriam.

18. Gloria summum resonet Patrem, natum, paraclitum, Unum semperque Dominum Cuncta per aevi saecula.

Eine andere Doxologie in C:

Alto tonanti gloria,

Sit proli laus quam maxima

Cum spiritu paraclito

Et nunc et in perpetuum.