Prophetiae aliquot b. patris Francisci.

 Proph. I. Se religionem minorum fundaturum et sibi eam desponsaturum.

 Proph. II. Magnum se multorum principem fore.

 Proph. III. Pauperum amatorem et patriarcham fore.

 Proph. IV. Se per totum mundum respiciendum.

 Proph. V. Sacellum sancti Damiani Clarissarum futurum coenobium.

 Proph. VI. Minorum familiam multiplicandam.

 Proph. VII. Deum pro totius mundi profectu fratres minores misisse.

 Proph. VIII. Pauperum hospitalitatem Deo gratam.

 Proph. IX. Poenam in peccata relabentis esse graviorem.

 Proph. X. Virum quemdam suae mulieri reconciliandum, et nunc esse tempus clementiae, postea aequitatis.

 Proph. XI. Singularitatem et hypocrisim in religioso malam esse et perniciosam.

 Proph. XII. Cardinalem Ostiensem in Papam assumendum.

 Proph. XIII. Ordinum apostatas male interire.

 Proph. XIV. Magnum in ecclesia schisma et tribulationem futuram.

 Proph. XV. Superbiam et fastum religionibus perniciosum, et fratrem Eliam extra ordinem moriturum.

 Proph. XVI. Sanctorum meritis multoties Deum a puniendis peccatoribus se coercere.

Proph. X. Virum quemdam suae mulieri reconciliandum, et nunc esse tempus clementiae, postea aequitatis.

Mulier quaedam nobilis viro Dei devota tota lachrymabunda illum convenit de mariti crudelitate et inclementia et in Dei operibus sibi eum contrarium esse conquerens oravitque patrem et familiarem amicum, ut Deum interpellaret, ut viri animum et cor ejus sua dignaretur emollire clementia. Miseratione et devotione nobilis foeminae commotus ait: " Vade cum pace indubitanter expectans de viro tuo consolationem tibi de proximo affuturam. " Et adjecit:,, Dices ei ex parte Dei et mea, quod nunc est tempus clementiae, postmodum aequitatis. " Benedictione accepta revertitur mulier, invenit virum, denuntiat verbum. Cecidit super eum Spiritus sanctus et novum de veteri factum sic facit cum omni mansuetudine respondere: Domina, serviamus Domino et salvemus animas nostras. Suadente igitur uxore caelibem vitam agentes eodem dic ambo feliciter ad Dominum migraverunt. Bon. 1. c. n. 6.