Oracula et sententiae communes b. patris Francisci.

 Orac. I. Carnem contra spiritum plura moliri.

 Orac. II. Impretiabile esse eleemosynae pretium.

 Orac. III. Orationem viris religiosis necessariam.

 Orac. IV. Encomia evangelicae paupertatis.

 Orac. V. Humilitas sectanda, vana gloria fugienda.

 Orac. VI. Praelati subditos et praedicatores populos exemplo doceant, non verbo.

 Orac. VII. Quod opera verba comitentur.

 Orac. VIII. Festivitates sanctorum quomodo celebrandae.

 Orac. IX. Curialitate homines Deo assimilari.

 Orac. X. De alienis non esse gratas eleemosynas.

 Orac. XI. Cum intentione et mentis quiete orandum.

 Orac. XII. Humili cognitione sui hominem pervenire in Dei cognitionem.

 Orac. XIII. De aliquo spiritualiter contristatus ad orationem recurrat.

 Orac. XIV. Virtutes et Dei secreta non detegenda.

 Orac. XV. In quo differant licentia et obedientia.

 Orac. XVI. Officium divinum cum intentione recitandum.

 Orac. XVII. Otium omnino vitandum.

 Orac. XVIII. Dei gratiae et favores non publicandi.

 Orac. XIX. Praelatus raro per obedientiam praecipiat, subditus semper obediat.

 Orac. XX. Magnum esse obedientiae emolumentum.

 Orac. XXI. In quo gloriari possit servus Dei.

 Orac. XXII. Magnam deberi reverentiam sacerdotibus.

 Orac. XXIII. Qualiter gaudere quis possit de alterius bono plus ipso possessore.

 Orac. XXIV. Quae praecipue curanda regularium praelatis.

 Orac. XXV. Quae sit vera sapientia.

 Orac. XXVI. Quanta virtus paupertas.

 Orac. XXVII. Verae obedientiae commendatio.

 Orac. XXVIII. De usu librorum.

 Orac. XXIX. In quibus acceptatur voluntas pro facto.

 Orac. XXX. Dei dilectio dulcis, mundi amara.

 Sententiae

Sententiae

"In secundo Cod. MS. Assisiano habentur" ut refert Waddingus, " sub nomine Francisci sequentes SENTENTIAE, " quarum aliquae ipsius sancii propriae sunt, aliae vel expresse inveniuntur apud quosdam ex sanctis doctoribus vel ex corum sunt doctrina compactae. Iis familiariter utebatur Franciscus ad suorum instructionem. "

1. Haec sunt arma, quibus dirumpitur anima casta, visus, alloquium, contactus, oscula.

2. Qui vadit in desertum, tribus praeliis caret: Visu, auditu et detractione. Vide Aug. in psal. 54. ad illa verba: Quis dabit mihi pennas etc. et in psal. 121.

3. Charissimi, in hac valle miseriae nihil tam pulchrum, tam delectabile possideatis, quo animus vester omnino occupetur. Vide eundem tract. 2. in c. 1. Epist. 2. Joan.

4. Fuge creaturas, si vis habere creaturas.

5. Fuge mundum, si vis esse mundus. Si tu es mundus, iam non delectat te mundus.

6. Fuge, tace et quiesce.

7. Si te excusas, Deus te accusat, et si te accusas. Deus te excusat.

8. Non perfecte bonus est, qui cum malis bonus esse non potest.

9. Tentatio, cui non consentitur, est materia exercendae virtutis.

10. Amor omnia gravia facit levia et omnia amara facit dulcia.

11. Amor Dei nunquam est otiosus. Est Greg. Homil. 30. in evang.

12. Vestis pulchra, locus, potus, cibus, otia, somnus, Enervant mentem luxuriamque fovent.

13. Cum dico: Ave Maria, coeli rident, angeli gaudent, mundus exultat, infernus contremiscit, daemones fugiunt.

14. Sicut cera fluit a facie ignis, et pulvis ante faciem venti dispergitur, sic ad invocationem nominis Mariae totus malignorum spirituum exercitus separatur.

15. In periculo, in angustiis, in rebus dubiis Mariani invoca, Mariam cogita, non recedat a corde, non recedat ab ore, et, ut impetres ejus suffragium, non deseras conversationis exemplum. Est Bern. Homil. 2. in Missus est, ad fin.

16. Omnis creatura vilescat, ut Creator in corde dulcescat.

NOTA. Waddingus haec apophthegmata, colloquia, prophetias, parabolas, exempla, benedictiones, oracula, sententias ex iis tantum fontibus hausit, qui in fronte hujus libri enumerati sunt, ita ut multa fortasse ejus generis, quae animum nostrum tenerent delectarentque, in aliis auctoribus exstent. Neque omnia quidem, quae in illis scriptoribus ad rem pertinentia reperit, nobis tradidit, sed nonnulla, quia vel, ut quaedam prophetiae, " communem hominum superarent captum, de quibus non liceret omnibus judicare" (p. 474), vel in vita b. patris (quam et nos adjecimus) copiose referrentur (p. 484), vel integritas non constaret (p. 487), omisit. Quae omnia, si quis novam et hac meliorem beati Francisci operum editionem curare voluerit, respicienda erunt.

Ed.