14. Feria Quinta Majoris Hebdomadam

Ad Mandatum.

1. Dum pietas multimoda,
Deus gubernans omnia,
Per virginem puerperam
Formam sumpsisset carneam,
In hujus mundi area
Grana sevit vitalia.

2. Editus absque macula
Mundi piavit scelera,
Devicto mortis principe
Spem dedit nobis veniae,
Testantur evangelica
Divinitus eloquia.

3. Jesus quondam humanatus
Compatiens mortalibus,
Conviva factus humilis
Absque carnis illecebris,
Docebat inter pabula
Vitae coelestis dogmata.

4. Mirantur plures nobilem
Praedicantis indaginem,
Quorundam stupent pectora
Peccati leto saucia,
Quod filius altissimi
Consors foret edulii.

5. In domo quippe Simonis
Cum esset cum discipulis,
Maria supplex humilis,
Famosa quaedam meretrix,
Compuncta verbo Domini
Locum quaerit remedii.

6. Unguentum ferens pisticum
Intrat in domicilium,
Absque sequestra nuntio
Procumbit coram Domino,
Naevo delicti tabida
Precatur medicamina.

7. Accessit temeraria
Cum veniae fiducia,
Nardi spicati speciem
Effudit super verticem,
Testans ex imo pectoris
Affectum poenitudinis.

8. Dehinc pudoris conscia
Curvatur ad vestigia,
Et cujus caput liquido
Perfugerat antidoto,
Ejus rigavit plurimis
Devota pedes lacrimis.

9. Dehinc pudoris conscia
Curvatur ad vestigia,
Flebat supplex uberius
Suspirans corde gravius,
Pro speciali linteo
Deservit capillitio.

10. Inter sacra convivia
Non defuit invidia,
Quae protoplastum repulit
De paradisi gaudiis,
Cujus longum exsilium
Crucis solvit patibulum.

11. Nam quidam corde tumido
Improperabat Domino:
Si nosset hic mysteria
Divinitatis intima,
Non sineret peccatricem
Se tangere mulierem.

12. Respondens autem provide
Rimator conscientiae,
Cujus non latet oculum
Creaturae latibulum,
Proponens imitabilem
Remissionis speciem:

13. Simon, inquit domestice,
Affatur allegorice,
Duo fuerunt homines
Diverso vincti foenore,
Quingentis alter numulis
Alter vero quinquagenis.

14. Qui rependendi debitum
Non habuere pretium,
Compulsus corde creditor
Indulsit beneficio ;
Die itaque, quis plurimum
Horam dilexit praemium.

15. Nec mora Simon addidit,
Is, inquiens, plus diligit,
Quem major poena debiti
Premebat beneficii,
Qui vero parum debuit,
Minus profecto diligit.

16. Adjecit quoque Dominus
Et dixit coram omnibus:
Recto quidem judicio
Sensisti de proposito,
Attende jam veriloquam
Te moneri parabolam.

17. Domum tuam introii,
Cum ceteris discubui,
Nec caput meum roscido
Delinivisti oleo
Nec saltem unda rivuli
Pedes rorasti hospitis.

18. Haec autem, ex quo subiit.
Implevit, quidquid potuit ;
Quia me multum coluit,
Multam mercedem meruit,
Cuncta ejus facinora
Mea delet clementia.

19. Conversus ad mulierem
Sic consolatur flebilem:
Peccatorum remissio
Tibi fiat continuo,
Sponte quaesisti medicum,
Hoc tibi sit remedium.

20. O felix illa meretrix,
O audax cor mulieris,
Incendium libidinis
Quae restinguit cum lacrimis,
Vulnus occultum pectoris
Crine detersit capitis.

21. Curramus ergo propere
Angustam callem patriae,
Spatiosa itinera
Morti linquamus proxima,
Efficiat nos incolas
Coeli sancta humilitas.

22. Jesus pro peccatoribus
Venisti de coelestibus,
Ut reparares numerum
In supernis angelicum,
Unde cadens apostata
Satan ruit in tartara.

23. Adesto nobis miseris,

Quos gravat pondus sceleris,
Per fidei vestigia
Sequamur te in patriam,
Quam promisisti omnibus
Te vere diligentibus.

24. Laus, honor tibi, Domine,
Sit et perennis gloria,
Agnus qui cuncta tollere
Venisti mundi crimina,
Cum patre es sancto spiritu
In sempiterna saecula.

15. De sancto Spiritu.
Ad Nocturnum.

1. Hora surgendo congrua,
Mens nostra Deum rogitet,
Ut pulsa culpae tenebra
Lux sancta nos illuminet.

2. Donetque nostris sensibus
Spiritus sancti gratiam,
Ut superatis hostibus
Veniamus ad gloriam.

3. Praestet hoc nati genitor,
Hoc genitoris genitus
Ac par utrique conditor
Paraclitus haec spiritus.

16. De sancto Spiritu.
Ad. Primam.

1. Te lucis in principio
Rogamus, alme spiritus,
Remoto omni vitio
Fide firmari penitus.

2. Ut spretis voluntarie
Hujus vitae illecebris
Jam dono tuae gratiae
Coeli fruamur gaudiis.

3. Praesta, pater piissime.

17. De sancto Spiritu.

Ad Sextam.

1. Hora diei tertia

De coelo venit spiritus,
Ut cuncta pellat vitia
A fidis Christi mentibus.

2. Mens, lingua, sensus, animus
Atque vigor corporeus
Discipulorum capitur
Et in Deum dirigitur.

3. Gloria patri Domino
Natoque, qui a mortuis
Surrexit, ac paraclito,
Qui dedit hoc discipulis.

18. De sancto Spiritu.
Ad Nonam.

1. Compar patris et filii
Venit in ignis specie
Spiritus adjutorii
Atque misericordias.

2. Qui ut flamma apparuit
Et linguae formam detulit,
Dans nobis eos perfluos
Atque amore fervidos.

3. Deo patri sit gloria
Ejusque soli filio,
Quibas una substantia
Est simul cum paraclito.

19. De sancto Spiritu.
Ad Completorium.

1. In lucis hujus termino
Toto precemur animo
Deum patrem piissimum,
Ut det nobis paraclitum.

2. Hic tuus, Christe, spiritus
Per te [datus] nos visitet,
Ut nos natos inter[us]
Culpis solutos recreet.

3. Ipse det patrem noscere
Nobis et filium ipsum
Credentes omni tempore
Se utriusque spiritum.