110. (3. ) Hymnus Vespertinus.

1. Luminis fons, lux et origo lucis, Tu pius nostris precibus faveto, Luxque peccati tenebris fugatis Nos petat alma.

2. Sancta vis cuius hominem creavit, Iusque damnavit, pietas redemit, Sis ut, in cunctis pius atque iustus Omnipotensque.

3. Excitat cur nos fidei potestas, Erigit spei decus in futura, Caritas iungit habitura finem Tempore nullo.

4. Et pius vitae moderator huius Et labor tempus habeat quiesque, Dumque succedunt sibimet vicissim, Nos vegetemur.

5. Ecce, transactus labor est diei, Nosque te tuti sumus adnuente, En, tibi grates agimus perennes Tempus in omne.

6. Solis abscessus tenebras reduxit; Ille sol nos irradiet coruscus, Luce qui fulva fovet angelorum Agmina sancta,

7. Caelitus lumen rutilum refunde, Et fuga mentis tepidae tenebras, Simus accensi ut face spiritalis Vascula lucis.

8. Quas dies culpas hodierna texit, Christus deleto pius atque mitis, Pectus et puro rutilet nitore Tempore noctis.

9. Sit procul luxus, procul omnis horror Atque phantasma speciesque pulchra, Mens sed insomnis valeat supernos Cernere cives.

10. Te Deum semper vigilans requirat, Cogitet cunctis resoluta curis Actibus cunctis queat ut placere, Rex, tibi summe.

11. Muniat frontem loca sive cordis Sermo divinus crucis et tropaeum, Daemonum vafros abigat maeandros Sive rapinas.

12. Membra, quae casto dabimus cubili, Prompta consurgant opus ad diurnum, Quae suum mundum velit esse templum Spiritus almus.

13. Quod pius totum habitet per aevum, Hunc nec offendat vitium luesque, Sed vocet vitae probitas, fiatque Mansio grata.

14. Sit via prudens, via fortis, arta, Iusta seu sollers bene temperata, Huius ut cursus peragamus aevi Tramite recto.

15. Sex dies iustos operemur actus, Septimo captent animi quietem, Sint in octavo rediviva nobis Gaudia vitae.

16. Gloria, laudum pia plenitudo, Sit patri, proli, tibi, spiritusque Sancte, qui trino vehis alma sceptra Nomine solus.