Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Volumine Continentur.
Elenchus Operum Quae In Hoc Volumine Continentur.
Operum Sancti Zenonis Prolegomena.
Operum Sancti Zenonis Prolegomena.
((I-VIII)) Epistola Dedicatoria.
((I-VIII)) Epistola Dedicatoria.
((IX-XXVI)) Balleriniorum Praefatio.
((IX-XXVI)) Balleriniorum Praefatio.
Dissertationes De S. Zenonis Operibus, Actis, Cultu Et Aetate .
Dissertationes De S. Zenonis Operibus, Actis, Cultu Et Aetate .
((XXXIII)) Dissertatio Prima. De Genuinis Tractatibus S. Zenonis Et De Ejusdem Aetate.
((LXXI)) § V.— S. Zenonis aetas certis finibus clausa, qua cum omnia convenire monstrantur.
((LXXV)) Dissertatio Secunda, Zenonianae Doctrinae Vindicias Complectens.
Prooemium. In quo de Zenonianorum tractatuum praestantia pauca quaedam praemonentur.
((LXXX)) § III.— Objecti a Petavio textus expenduntur. Interpretatio Bulli proposita et expensa.
((LXXXIV)) § IV.— Vera Zenonianae locutionis interpretatio exponitur.
((XCII)) § VII.— Antenicaenorum Patrum a Petavii censuris breves vindiciae.
Caput III. Variae Zenonis De Incarnatione Christi Formulae Vindicantur.
Caput IV. De Priorum Parentum Peccato Quid Auctor Tradiderit.
((CV)) Caput V. Quam Recte De Divina Gratia S. Zeno Senserit.
Caput VI. Num S. Zeno De Fide Vel Charitate Loquens Excesserit.
Caput VII. De Secundis Nuptiis, Et De Christianorum Cum Infidelibus Conjugio.
((CXVI)) Caput VIII. Singulare S. Zenonis Testimonium De Quibusdam Energumenis Expensum.
Caput IX. Quid Auctor Senserit De Novissimo Judicio.
Caput X. Sententia S. Zenonis De Justarum Animarum Statu Post Mortem.
((CXXI)) Dissertatio Tertia, De Actis Sancti Zenonis Et De Ejusdem Cultu.
((CXXII)) Caput I. De Actis S. Zenonis Ad Mortem Usque.
((CXXVIII)) § IV.— S. Zeno ob miracula celeber. De ejusdem emortuali die.
Caput II. Controversia De Martyrio S. Zenonis Utrinque Expensa.
((CXXXI)) § I.— Proponuntur argumenta pro vindicando S. Zenonis martyrio, et contraria refelluntur.
Caput III. De Iis, Quae Post S. Zenonis Obitum Insigniora Feruntur.
Caput IV. De Antiquissimo Ac Late Pervagato S. Zenonis Cultu.
((CLV)) Monumenta De Sancto Zenone Episcopo Veronensi.
Admonitio.
((CLXIII)) Sermo Venerabilis Coronati Notarii De Vita Sancti Zenonis.
((CLXIII)) Sermo Venerabilis Coronati Notarii De Vita Sancti Zenonis.
((CLXIX)) Rhythmus De S. Zenone Ex codice Capitulari saeculi circiter
Historia Translationis Sancti Zenonis Subjecta Vitae Ejusdem Sancti, Ab Anonymo Scripta.
Historia Translationis Sancti Zenonis Subjecta Vitae Ejusdem Sancti, Ab Anonymo Scripta.
((CLXXIX)) Missae Sancti Zenonis E Vetustis Mss. Sacramentorum Libris Veronensis Ecclesiae.
((CLXXIX)) Missae Sancti Zenonis E Vetustis Mss. Sacramentorum Libris Veronensis Ecclesiae.
Alia Communia Ad Missas S. Zenonis Pertinentia Ex Ms. Veronensi Monasterii S. Zenonis.
Missa VI. ( Ex Missalibus Ambrosianis mss, et editis.
Orationes Tres Ex monumentis monasterii S. Zenonis Hallensis in dioecesi Salisburgensi.
Die XII Aprilis. In Festo S. Zenonis Episcopi et Martyris.
Die XXI Maii. In Festo Translationis S. Zenonis Episcopi et Martyris.
Die IX Decembris. In Festo Ordinationis S. Zenonis episcopi.
((CLXXXVII)) Selecta Ex Officio Zenonis Loca.
I.—Antiphonae Et Responsoria. ( Ex duobus mss. Veron.
((CXC)) II.—Lectiones Breves Et Hymni. ( Ex variis cod. et breviariis.
S. Zenonis ad Vesperas, hymnus I.
((CXCIII)) Ad Laudes, Hymnus III.
((CXCIV)) Hymnus. Ex codice Vatic. num.
Testimonia Selecta De Sancto Zenone Veronensi Episcopo.
Testimonia Selecta De Sancto Zenone Veronensi Episcopo.
((CXCVIII)) Anonymus Pipinianus in Rhythmo de Veronae laudibus.
((CCI)) Flavius Blondus Ital. Illustrata reg. 9, edit. Basileensis.
Indices Operibus Sancti Zenonis Facem Praeferentes.
Indices Operibus Sancti Zenonis Facem Praeferentes.
Index I, Tractatuum Sancti Zenonis Secundum Ordinem Praesentis Editionis.
Index II Tractatuum Sancti Zenonis, Exhibens Ordinem Antea Vulgatum Collatum Cum Novo.
Index III. Tractatuum Sancti Zenonis Secundum Mss. Omnium Ordinem.
Index IV, Codicum Et Editionum Quibuscum Tractatus Zenonis Collati Sunt.
Augustini Valerii Cardinalis Episcopi Veronensis Epistola Nuncupatoria Ad Sixtum V Pontificem Maximum Praemissa Editioni Veronensi Anni 1586.
Raphaelis Bagatae Et Baptistae Peretti Praefatio In Eamdem Editionem Veronensem An. 1586.
Raphaelis Bagatae Et Baptistae Peretti Praefatio In Eamdem Editionem Veronensem An. 1586.
Notitia Litteraria In Zenonem. (Ex Schoenemanno T. I, P. 312-328.)
Notitia Litteraria In Zenonem. (Ex Schoenemanno T. I, P. 312-328.)
Tractatus Sancti Zenonis Episcopi Veronensis.
Tractatus Sancti Zenonis Episcopi Veronensis.
19 Tractatus II. De Spe, Fide et Charitate.
30 Tractatus III. De Justitia.
63 Tractatus VI. De Patientia.
91 Tractatus XII. De Spiritu et Corpore.
99 Tractatus XIII. De circumcisione.
109 Tractatus XIV. De spirituali aedificatione domus Dei.
117 Tractatus XV. De triplici genere sacrificiorum.
125 Tractatus XVI. De Resurrectione.
141 Tractatuum Sancti Zenonis Episcopi Veronensis Liber Secundus.
Tractatus III. De Genesi seu de aeterna Filii Dei generatione.
Tractatus IV. De Genesi, de aeterna Filii Dei generatione.
154 Tractatus V. De Fide, De aeterna Filii Dei generatione.
158 Tractatus VI. De eo, quod scriptum est:
163 Tractatus VII. De Nativitate Domini.
Tractatus VIII. De Nativitate Domini II.
Tractatus IX. De Nativitate Domini et Majestate.
178 Tractatus XI. De Abraham II. ( Initium deest.
Tractatus XII. De Abraham. III.
186 Tractatus XIII. De Somnio Jacob.
203 Tractatus XVI. De Susanna.
205 Tractatus XVII. De Jona propheta.
217 Tractatus XIX. In illud Geneseos:
219 Tractatus XX. In eumdem locum Geneseos.
Tractatus XXI. De Psalmo centesimo.
228 Tractatus XXIII. In Isaiam
230 Tractatus XXV. In Isaiam IV.
236 Tractatus XXVIII. In Isaiam VII.
Tractatus XXIX. In Isaiam De adventu Christi in mundum.
238 Admonitio In Tractatus Sequentes.
Tractatus XXX. Invitatio ad fontem
Tractatus XXXI. Invitatio ad fontem II.
243 Tractatus XXXII. Invitatio ad fontem
Tractatus XXXIII. Invitatio ad fontem
Tractatus XXXIV. Invitatio ad fontem
246 Tractatus XXXV. Invitatio ad fontem
Tractatus XXXVI. Invitatio ad fontem
Tractatus XXXVII. Invitatio ad fontem
250 Tractatus XXXVIII. Ad Neophytos post baptisma
253 Tractatus XXXIX. Ad Neophytos post baptisma
255 Tractatus XL. Ad Neophytos post baptisma
257 Tractatus XLI. Ad Neophytos post Baptisma.
259 Tractatus XLII. Ad Neophytos post baptisma
261 Tractatus XLIII. Ad Neophytos post baptisma De duodecim signis.
Tractatus XLIV. Ad Neophytos post baptisma
269 Tractatus XLV. De die Dominico Paschatis
273 Tractatus XLVII. De Pascha
281 Tractatus LIV. De Exodo In die Paschae.
Tractatus LXIX. De Daniele in Pascha
303 Tractatus LXXVI. De Daniele
Appendix Prima Ad Opera Sancti Zenonis Episcopi, Complectens: 1 º Potamii Tractatus Duos Et Epistolam Unam 2 º Sancti Hilarii Interpretationem Quinqu
Monitum Editoris.
Balleriniorum Observationes Primae Zenonis Operum Appendici Praemissae. 307
Balleriniorum Observationes Primae Zenonis Operum Appendici Praemissae. 307
Potamii Episcopi Tractatus Duo, Quibus Accessit Epistola Ad Athanasium.
Tractatus II. De Martyrio Isaiae Prophetae.
Epistola Ad Athanasium Ab Arianis (Impetitum), Postquam In Concilio Ariminensi Subscripserunt.
Sancti Hilarii Episcopi Tractatus Psalmorum CXXVI—CXXX.
Sancti Basilii Caesareensis Tractatus Quatuor, Rufino Interprete.
Tractatus I. De Livore Et Invidia.
Tractatus II. De Adtende Tibi.
Tractatus IV. De Avaro Divite.
Admonitio In Sparaverii Annotationes.
Admonitio In Sparaverii Annotationes.
Francisci Sparaverii Adnotationum In B. Zenonis Veronensis Sermones ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΑ.
Francisci Sparaverii Adnotationum In B. Zenonis Veronensis Sermones ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΑ.
In Tract. II Lib. I. De Fide, Spe Et Charitate.
In Tract. VII Lib. I, De Humilitate.
In Tract. XIII Lib. I, De Circumcisione.
In Tract. XIV Lib. I, De Spiritali Aedificatione Domus Dei.
In Tract. XV Lib. I. De Triplici Genere Sacrificiorum.
In Tract. I Lib. II. De Genesi.
In Tract. II Lib. II, De Genesi.
In Tract. III Lib. II, De Genesi.
In Tract. IV Lib. II, De Genesi.
In Tract. VI Lib. II, De Eo Quod Scriptum Est, etc.
In Tract. VII Lib. II, De Nativitate Domini. I.
In Tract. VIII lib. II, De Nativitate Domini II.
In Tract. IX Lib. II, De Nativitate Domini Et Majestate.
In Tract. X Lib. II, De Abraham. I.
In Tract. XI Lib. II, De Abraham. II.
In Tract. XII Lib. II, De Abraham III.
In Tract. XIII Lib. II, De Somnio Jacob.
In Tractat. XIV, Lib. II, De Juda.
In Tract. XVII Lib. II De Jona Propheta.
In Tract. XIX Lib. II, In Illud Geneseos, etc.
In Tract. XX Lib. II, In Eumdem Locum Geneseos.
In Tract. XXI Lib. II, De Psal. C.
In Tract. XXII, Lib. II, In Isaiam I.
In Tract, XXIII, Lib. II, In Isaiam II.
In Tract. XXIV, Lib. II, In Isaiam III.
In Tract. XXV Lib. II, In Isaiam IV.
In Tract. XXVI Lib. II, In Isaiam V.
In Tract. XXVII Lib. II, In Isaiam VI.
In Tract. XXVIII Lib. II, In Isaiam VII.
In Tract. XXX Lib. II, Invit. Ad Font. I.
In Tract. XXXI, Lib. II, Invit. Ad Font. II.
In Tract. XXXII Lib. II, Invit. Ad Font. III.
In Tract. XXXIII Lib. II, Invit. Ad Font. IV.
In Tract. XXXIV Lib. II, Invit. Ad Font. V.
In Tract. XXXV, Lib. II, Invit. Ad Font. VI.
In Tract. XXXVI Lib. II, Invit. Ad Font. VII.
In Tract. XXXVII, Lib. II, Invit. Ad Font. VIII.
In Tract. XXXVIII Lib. II, Ad Neophytos I.
In Tract. XXXIX Lib. II, Ad Neopytos II.
In Tract. XL, Ad Neophytos III.
In Tract. XLII, Ad Neophytos V.
In Tract. XLIII, Ad Neophytos VI.
In Tract. XLIV, Lib. II, Ad Neophytos VII.
In Tract. XLV Lib. II, De Die Dominico Paschat. I.
In Tract. XLVI Lib. II, De Pascha II.
In Tract. XLVIII, Lib. II, De Pascha IV.
In Tract. L Lib. II, De Pascha VI.
In Tract. LII Lib. II, De Pascha VII.
In Tract. LIV Lib. II, De Exodo I.
In Tract. LV Lib. II, De Exodo II.
In Tract. LV Lib. III, De Exodo III.
In Tract. LVII Lib. II, De Exodo IV.
In Tract. LVIII Lib. II, De Exodo V.
In Tract. LIX Lib. II, De Exodo VI.
In Tract. LXI, Lib. II, De Exodo VIII.
In Tract. LXVI, Lib. II, De Exodo XIII.
In Tract. LXX, Lib. II, De Daniele II.
In Tract. LXXIV, Lib. II, De Daniele VI.
In Tract. LXXV, Lib. II, De Daniele VII.
In Tract. LXXVI, Lib. II, De Daniele VIII.
In Tract. LXXVII, Lib. II, De Daniele IX.
In Tract. De Lazaro In Appendicem Rejectum.
In Tract. De Martyrio Isaiae Prophetae, In Appendicem Rejectum.
In Interpretationem Ps. CXXVI, In Appendicem Rejectam.
In Interpretationem Psal. CXXVII, In Appendicem Rejectam.
In Interpretationem Psal. CXXVIII, In Appendicem Rejectam.
In Interpretationem Psal. CXXX, In Appendicem Rejectam.
Appendix Secunda Complectens Duos De Sermonibus Et Martyrio Sancti Zenonis Libros, Cum Duplici Dissertatione Ipsis Subjuncta, Auctore Francisco Bonacc
Liber Primus. De Sermonibus Sancti Zenonis Episcopi Veronensis.
Caput Primum. Rationes dubitandi an S. Zeno Sermonum qui ipsius nomine inscribuntur sit auctor.
Caput II. Sermones Sancti Zenonis antiquitus noti.
Caput III. Sixti Senensis de Sermonibus S. Zenonis judicium consideratur.
Caput IV. De annis quadringentis est amplius in Sermone de Continentia illapsis.
Caput V. Tillemontii errores in redarguendo Baronio.
Caput VIII. De Eminetissimi Bellarmini judicio circa Sermones S. Zenonis.
Caput IX. Philippi Labbe de S. Zenone dissertatio expenditur.
Caput X. De Dupinio et Combefisio.
Caput XI. Unus est S. Zeno Veronae Episcopus.
Caput XII. Nulli alii sermones, de quibus agitur, quam S. Zenoni sunt adscribendi.
Liber II. De Martyrio Sancti Zenonis, Episcopi Veronensis,
Caput Primum. Probatur S. Zenonis Martyrium ex veteribus Veronensis Ecclesiae monumentis.
Caput II. Monumenta Ecclesiae Pistoriensis S. Zenonem Martyrem demonstrant.
Caput III. Externis auctoritatibus probatur Martyrium S. Zenonis.
Caput IV. Romani Martyrologii auctoritas Martyris nomen S. Zenoni decernit.
Caput IX. Quam leviter Dupinius et Tillemontius, S. Zenonem non Martyrem, sed Confessorem jactitent.
Caput XI. Quae de S. Zenonis martyrio superius digesta sunt, brevi colliguntur epilogo.
Dissertationes Duae In Appendicis Vicem Duobus Praecedentibus Libris De Sermonibus Et Martyrio S. Zenonis Superadditae, Auctore Francisco Bonacchi.
Dissertatio Prima, Sive Sancti Zenonis Episcopi Veronensis Epocha.
Anno Domini CCCLXX-CCCLXXIV. Sanctus Optatus Episcopus Milevitanus.
Anno Domini CCCLXX-CCCLXXIV. Sanctus Optatus Episcopus Milevitanus.
Praefatio. ( Auctore Ludov. Ell. Du Pin.
Praefatio. ( Auctore Ludov. Ell. Du Pin.
III.—De Hac Nova Optati Librorum, Aliorumque Ad Donatistas Pertinentium Monumentorum Editione.
De Optato Et Ejus Libris Veterum Testimonia. 7
De Optato Et Ejus Libris Veterum Testimonia. 7
Historia Donatistarum 1
Geographia Sacra Africae Seu Notitia Omnium Episcopatuum Ecclesiae Africanae Ex Collatione Carthaginensi, Notitia Episcoporum Africae Sub Hunerico, Ex
Mauritania Caesariensis. Et Tingitana.
Index Episcopatuum Qui Sub Aliis Nominibus In Notitia Reperiuntur. Quoniam Plures Episcopatus Ex Supra Scriptis Apud Varios Diversa Habent Nomina Vel
Admonitio In Tabulam Geographicam. 45
Admonitio In Tabulam Geographicam. 45
Notitia Litteraria. ( Ex Schaeneman. t. p.
Notitia Litteraria. ( Ex Schaeneman. t. p.
Sancti Optati Afri Milevitani Episcopi
Sancti Optati Afri Milevitani Episcopi
De Sequentibus Annotationibus Monitum. 111
De Sequentibus Annotationibus Monitum. 111
Praefationes Fr. Balduini Ad Primam Editionem Optati.
Praefationes Fr. Balduini Ad Primam Editionem Optati.
Fr. Balduinus Reverendo Viro D. Joanni Lentallerio, Antistiti Aquiscinctensi, S.
Francisci Balduini J C. Praefatio Ad Lectorem. Praefixa secundae Editioni Optati.
Annotationes In Septem Libros Optati Milevitani Ex Fr. Balduini Jc. Commentariis rerum Ecclesiasticarum.
Gabrielis Albaspinaei Episcopi Aurelianensis Observationes In Sanctum Optatum Episcopum Milevitanum.
Gabrielis Albaspinaei Episcopi Aurelianensis Observationes In Sanctum Optatum Episcopum Milevitanum.
Observatio Prima. De erroribus et criminibus Donatistarum.
Observatio II. Quomodo congruerent aut different Novatiani et Donatistae.
Observatio III. Nonnulla quae in hac historia sunt obscura.
Observatio IV. An Melchiades datus fuerit judex a Constantino, in causa Donatistarum.
Observatio V. De manus impositione quae est in sententia Melchiadis.
Observatio VI. In qua ex antiquae disciplinae rationibus eadem explicatio confirmatur.
Observatio VII. In qua objectiones quaedam solvuntur.
Observatio VIII. An quosdam reordinarint Donatistae.
Observatio IX. Solvuntur quaedam contra proximam observationem.
Observatio X. De concilio Arelatensi.
Observatio XI. De die et consulibus judicii proconsularis quo Felix Apungitanus purgatus fuit.
Monumenta Vetera Ad Donatistarum Historiam Pertinentia A Reddita Sibi A Juliano Libertate Ad Schismatis Exstinctionem. 201
Anno Domini 398. X. Lex Honorii Adversus Irruentes In Ecclesias. ( Ex Cod. Theod. Lib. Tit. l.
211 XIII. Carthaginense Concilium Africae Universale, De Reconciliandis Donatistis.
215 Anno Domini 405. XVIII. Honorii Lex In Rebaptizantes. Ex Cod. Theod., lib. titulus lib.
XX. Tertia Honorii Lex In Rebaptizantes. Ex Cod. Theod., lib. titul. l.
XXI. Quarta Lex Honorii In Rebaptizantes. Ex Cod. Theod. Lib. Tit. L.
XXII. Lex Honorii De Edicto Unitatis Per Africam proponendo. Ex Cod. Theod. Lib. Tit. L.
XXIV. Lex Honorii Qua Multa Statuitur In Donatistas. Ex Cod. Theod. Lib. Tit. L.
XXVI. Occasio Legum Subsequentium.
Anno Domini 409. XXXI. Ibid., L. XLVI
Anno Domini 410. 224 XXXII. Ibid., L LI
Anno Domini 411. Gesta Collationis Carthagini Habitae Honorii Caesaris Jussu Inter Catholicos Et Donatistas Coram Marcellino V. C. Trib. Et Not. P. C.
Praefatio Operis P. Massonno Auctore.
Praefatio Operis P. Massonno Auctore.
Praefatio Clarissimi Viri Baluzii In Eamdem Collationem. 226
Praefatio Clarissimi Viri Baluzii In Eamdem Collationem. 226
Liber Oblatus Ad Altare Sancti Stephani Voto Fulcherii Canonici.
Nomina Et Sedes Episcoporum XVIII Utriusque Partis Qui Electi Sunt Ad Collationem Habendam. 228
Nomina Et Sedes Episcoporum XVIII Utriusque Partis Qui Electi Sunt Ad Collationem Habendam. 228
Notitia Episcoporum Supra Memoratorum Qui Collationem Carthaginensem Susceperunt. 229
Notitia Episcoporum Supra Memoratorum Qui Collationem Carthaginensem Susceperunt. 229
Praefatio Marcelli Memorialis Ad Severianum Et Julianum.
Praefatio Marcelli Memorialis Ad Severianum Et Julianum.
Incipiunt Capitula Gestorum. 231
Incipiunt Capitula Gestorum. 231
Incipiunt Capitula Secundae Cognitionis.
Incipiunt Capitula Tertiae Cognitionis.
Huc Usque Gesta. Reliqua Desunt.
246 Anno Domini 411. Incipiunt Gesta Primae Cognitionis.
290 Incipiunt Gesta Secundae Cognitionis.
Incipiunt Gesta Tertiae Cognitionis.
Leges Et Fragmenta De Donatistis.
Leges Et Fragmenta De Donatistis.
331 XXXVII. Alia Lex Ejusdem Imperatoris In Donatistas. ( Ibid., L.
333 Anno Domini CCCXL. XXXIX. Leo Papa I. Ad Episcopos Mauritaniae Caesariensis. ( Ex epistola prima
XL. Fastidiosus Arianus. ( Apud Fulgentium Ep.
XLI. Sanctus Petrus Chrysologus. Archiepiscopus Ravennatis. ( Serm.
Anno Domini DII. XLIII. Gregorius Magnus. ( Lib. Epist., Indict. Ep.
XLIV. Idem eodem in Lib. Ep. LXXV.
Anno Domini DXCII. XLV. Idem Lib. II, Ep.
Anno Domini DXCIV. XLVI. Idem Lib. III, Ep.
Anno Domini DXCVI. XLVIII. Idem, Lib. V, Ep.
336 XLIX. Idem, ibid., Ep. LXIII.
337 Appendix Ad Monumenta Praecedentia.
337 Appendix Ad Monumenta Praecedentia.
Historia Carthaginensis Collationis Olim Habitae Inter Catholicos Et Donatistas. Auctore Franc. Balduini. J. C.
343 Historia Carthaginensis Collationis.
Index Analyticus Operum Sancti Zenonis. Numerus arabicus designat paginas sermonum crassioribus characteribus in nostra editione expressas, Romanus Pr
Index Analyticus Operum Sancti Optati.
Index Analyticus Operum Sancti Optati.
Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Tractatus Primus. De Fide.
0253B
1. 3 Christianae fidelitatis felicitas maxima est fidei nosse naturam, quae talis ac tanta est, ut unicuique 0254B homini 4 non ab alio commodetur, sed ejus ex voluntate nascatur. Caeterum si, ut quidam putant, docentis pendet ex ore, procul dubio eodem aut cessante, aut aliter docente consumitur. Huc accedit, quod, nisi insinuationem legis omni devotione succincta 0255A praecedens amplectatur fides, quae tam sibi, quam illi credendo praestet 5 effectum; insinuatio inanis erit: quia incredulo credentis fructum praestare non poterit. Denique Abraham placuit Deo credulitate sine lege (Galat. III, 6) , et Judaicus populus displicuit Deo incredulitate cum lege. Unde dubium non est legem non posse sine fide, fidem posse sine lege: alioquin isthaec innumerabilis simplicitate sua felicior turba 6 adhuc mortis imperio subjaceret, si legis periti tantum justificari meruissent. At cum scriptum sit, Littera occidit, spiritus autem vivificat (II Cor. III, 6) , quia non sub lege, sed sub gratia sumus, quae nos diligere Deum, ac soli illi servire in sacramento semel creditae unicae Trinitatis, 0256A non argumento, non necessitate, sed voluntate compellit; manifestissimum puto, nimis astuto esse simplicem meliorem: quia simplex omnibus Dei verbis simpliciter credit; astutus autem nimia sapientia infatuatus, inquisitionibus vanis semetipsum confundit.
II. Sed dicet aliquis: si ita est, nulli ergo lex prodest. Absit. Prodest, et quidem plurimum: nam per ipsam Dei voluntas populis intimatur: per ipsam disciplina coelestis colligitur ac tenetur (Rom. III, 20 et VII, 7) : per ipsam, inquam, genus omne peccati, ne quis imprudens intereat, diffamatur. Semper monere non desinit, ignorantia ne quis reatum excuset: nunc severa, nunc blanda demonstrat 0257A praemium, demonstrat et gladium, unicuique, quod elegerit, tributura, ut jure possit implere, quod gerit. Qui ad se veniunt, professionem credulitatis ab eis solam ideo, quia eorum fidem videre non potest, exigit: quam si abesse ex moribus deprehenderit, confestim ut perfidum punit irata quem docuit: nullamque aliam ob caussam promulgatam se esse testatur, nisi ut fides de infidelibus vindicetur. Denique tolle peccatum; cessat legis imperium. Lex enim, sicut scriptum est, justo posita non est, sed peccatori: quia justus ex fide vivit (I Tim. I, 9; Gal. III, 11) , infidelis injuste. Errat igitur quisquis disputationem legis aestimat fidem: quisquis duo in unum diversa confundit. Disputatio enim 7 sicut excolit legem, ita, si versuta sit, eradicat fidem: 0257B quia fides profecto non est, ubi quaeritur fides. Deinde quia lex communis est, fides vero privata: 0258A quia lex semper manat ex libro genitali, fides autem tenaciter inhaeret suo soli proposito. Lex ab alio transit in alium, fides interit, si a suo statu aliquando vel aliquo declinaverit. Lex hominis conscientiam alloqui tantum potest, videre autem non potest: fides conscientiam medullitus mundat, ne quid reatui vel intrinsecus debeat: qui enim suam conscientiam non timet, is est qui Deum non timet. Adde, quod lex partibus et discitur et docetur. Adde, quod tota nec intelligitur, nec tenetur. Adde, quod a quolibet pro ingenii qualitate argumentis asseritur. Adde, quod ab omnibus appetitur, et a nullo completur. Adde, quod index Dei voluntatis est, non Dei originis, aut naturae.
8. III. Sequitur, ut scire debeamus, utrum 0258B tractatum fidei, an fidem tractatus debeamus asserere. Si tractatum fidei dixerimus; vehementer 0259A errabimus: subjici enim se loquacitatis artificio fidei natura non patitur, a qua nihil aliud laboratur, nisi ut suis sibi tantum virtutibus approbetur: non enim potest esse perfectum, quod aliunde exspectat sibi aliquid necessarium. Si vero fidem tractatus dicere coeperimus; erit profecto nec nostra, nec sua, sed nec ejus, cujus esse dicetur: quia tractatus fidem cum adstruit, ex eo ipso eam, quo adstruit, destruit: nec ulli dabit, quod non habet; sed potius, ut non habeat, adhuc ipse disquirit. Video praeterea, sicut assertorum indicant nomina (quae si auferas, 9 nulla fortassis est pugna), multos fuisse 0260A tractatus, multas fides, et quidem novellas, et litis labore ac favore nutritas: quas, quia vera vix potest inveniri, credo, ne populi penuria laborarent, venales esse propositas. Verumtamen ex his omnibus eligendum quid sit, non potest nosci aut comprehendi: quia non erit nec proprium, nec firmum, quod habet statum semper incertum: 10 quippe cum unius electio sit alterius reprobatio: vel si omnes omnino amplectendae sint, ut tot quis habeat fides, quot non habet verba, multo magis nihil habebit, quia tractatus, qui eas genuit, vel quotidie generat, adhuc potest generare: e diverso provocatus, 0261A rursus eas pro ingeniorum argumentorumque viribus retractando ac refellendo consumit. Sin vero, sicut necesse est, una est illa nobilis et antiqua, quae non dicam tractatu, sed ipsius nativitate: 11 porro major est legis, quae Deum Deo credendo promeruit, quaeque credere non didicit, sed praesumpsit; edicat mihi perniciosa ista adinventio tractatus sui, quo proficit pugna? Ne fides, inquit, intereat, cum male aut creditur, aut docetur. Quod malum est ista ratio, mox videbimus.
IV. Nunc scire cupio, fides ex doctrina constet, an ex credulitate, an ex utroque. Si ex doctrina constat; non habent ergo fidem, qui litteras nesciunt, 0262A sed nec ipsi, qui sciunt: quia legis scientiam observantiamque ad perfectionem perducere nullis rationibus possunt. Si ex credulitate, non ei opus est ulla interpretatio: quia sicut semel creditur, ita semel ex eo ipso, quod creditum est, consummata fides, ulta nec minuitur, nec augetur. Sin vero ex utroque; Patriarcharum semensa fides est: ac per hoc illis constitutionis nostrae videlicet 12 decernendi sunt libri, ut possint esse perfecti. O quam misera est fides, quam verba concinnant! O quam debilis, cujus quotidie dissipantur variis argumentationibus membra! O quam indefensa, quae regum, 0263A judicum, divitum, aliquoties etiam, quod 13 pejus est, Gentium desiderat per momenta patrocinia! O quam turpis ac lubrica, de qua ludit 0264A aliena sententia! O quam adultera, quae non agnoscit, quo auctore sit nata! O quam 14 ridiculosa, quae duobus confligentibus Christianis, ab altero 0265A eorum, si non transducitur, perfidia, cum transducta fuerit, fides vocatur! O quam non vera, si factionibus pollet! O quam publicana, cujus fabulantur etiam profani secreta! O quam praesumpta 15 quae mavult magis novellae traditioni suae credi, quam antiquitati, quam Deo Domino dicenti: Rejicitis mandatum Dei, ut traditiones vestras statuatis (Marc. VII, 9) . Sed non eo dico, ut ingratum faciam doctrinae beneficium, sed ut sciat unusquisque, aliud esse fidem, aliud esse tractatum: nec fidem per tractatum posse vel dari, vel nosci, vel destrui. Dari non potest; quia si verbis dari potest, poterit et verbis auferri. Nosci adaeque non potest; quia fieri potest, ut quis aliud gestet in labiis, aliud in penetralibus cordis. Similiter ne 0265B destrui quidem; quia si vera fides est, aliud esse non potest, quam quod est. Igitur cum possibilitatis humanae non sit, fidei videre secreta, nusquam, frater, 0266A tua curiositas, nusquam tua proficit pugna: quia quem putas vel de tuis ipsis studiosis fidelissimum, hic infidelis; et quem putaveris infidelem, hic fidelis est. Forte in eo se quis aestimet fideliorem, si loquatur argute; cum magis verus sit ille fidelis, qui sacra in praedicatione non ultra, quam licitum est, aciem suae tetenderit mentis: eo enim res deducta est, ut fides nostra per Dei requiratur injuriam. Quod futurum Salomon enuntiavit, et cavendum quid sit, his verbis edocuit: Melior, qui deficit sensu in timore, quam qui abundat astutia, et transgreditur legem (Eccli. XIX, 21) . Et iterum: Noli esse sapiens multum; et noli argumentari plus, quam oporteat (Eccles. VII, 17) . Similiter Paulus: Noli altum sapere, sed time (Rom. XI, 20) .
0266B 16 V. Cum haec ita sint, cur legem lege distringis? Cur sub imagine fidei fidem deponis? Cur ipsum fontem divinitatis philosophicis argumentis exhaurire 0267A conaris? Si peritiam legis ostendere cupis, lectionum nubila disserena. Doce eam sibi non esse contrariam: doce omnia, quae canit, esse credenda. Caeterum si ejus partem probes, reprobes partem; quomodo per hanc fidem quaeris, quam etiam ipsam infidelitatis ream constituis, cum universa non credis? Sin vero fidem spiritus calles, aliquam demonstra virtutem. Impera montibus, ut transferant sese. In admirationem tui rictu blandiente leonum rabies evanescat. Sub gressibus tuis maris unda pinguescens, marmoreo stupore solidetur. Cetina cymba inter aestuantis pelagi sollicitos sinus fidem tuam fideliter portet. Solis cursus ac Lunae ab occidui carceris receptaculo orationis freno refrena. Anhelantis camini ignis exaestuans, victa natura, sentiat per tetecum 0267B et ipse refrigerium. Mortuorum in postliminium vitae animas reductas inspira. Discute laborantibus morbos, cura languores, in tentationibus gaude et in tormentis pro nomine Domini. Si obvenerint dura, fidem, tamquam granum sinapis, te habere demonstra. Sin vero, 17 quod magis est, sub sono legis 0268A ac fidei, saecularis amore jactantiae accensus, nascentis Dei de Deo Spiritusque sancti inaestimabilem incomprehensibilemque divinitatis perpetuitatem, jure ipso, quo ex sese est, argumentis te cogere, examinare, metiri, ac discernere posse praesumis; hic tibi ego respondere non audeo : sit quippe cum tutius imperitum videri, quam esse sacrilegum. Et tamen habeo, qui pro me tibi obsistat: nam lex, per quam me forte minus peritum peccare compellis, ipsa te magnopere retundens ac redarguens confutabit, Salomone dicente: Altiora te ne quaesieris, et fortiora te ne scrutatus sis. Quae praecepit tibi Deus, illa cogita semper; et in plurimis operibus illorum non eris curiosus: multos enim seduxit suspicio illorum, et in vanitate detinuit sensus illorum (Eccli. 0268B III, 22, etc.) . Similiter Paulus curioso rescribit dicens: O altitudo divitiarum sapientiae et scientiae, Dei! quam inexquisita sunt judicia illius, et quam investigabiles viae illius! Quis enim cognovit cogitationem Dei (Rom. XI, 33, 34) ? Et tu ejus naturam quaeris? Sed et alio loco hoc, quod agitur, evidenter expressit, cum 0269A ad Timotheum 18 loquitur instruendum his verbis: Hortatus sum, ut denuntiares quibusdam, ne perversa doctrina uterentur, neque attenderent fabulis et genealogiis, quae sine fine sunt, quae magis quaestiones praestant, quam veram rationem Dei, quae est in fide. Definitio autem jussionis est charitas ex corde puro et conscientia bona, ex fide simplici (I Tim. I, 3, 4) .
VI. Igitur si Dei servus es, stultas et ineruditas quaestiones evita, sciens, quia lites generant. Servum autem Dei non oportet litigare; quia lis et charitatis est hostis, et fidei: quas si quis amiserit, nec divina ille profecto, nec humana cognoscit. Haec, si religiosus es, serva: si vere timoratus, custodi: de eo, quod modum humani sensus excedit, disputare devita. Negat quodammodo Deum, quisquis asserit 0269B Deum: defensio enim non nisi imbecilli praestatur; nec potest eum revereri, qui ingenii sui putat esse, quod ille fuerit aestimatus. Caeterum illa est fidei generositas vera, ut Deo fideliter serviat (Prov. X, 10) ; in solo ipso fiduciam gerat; a fidelitate et fiducia fidelem se vocari cognoscat; inculpatis moribus vivat; conscientia eum bona, non loquacitate, quae mater profecto peccati est, nosse praesumat; Trinitatisque unam potentiae plenitudinem, quae una mente, una credulitate concipitur, non violet, sed honoret .