QUAESTIONES.

26. Quaest. I. Sed quaeritur hic: quia videtur, quod Dominus in operibus suis fuerit sibi contrarius:

1. Quia supra undecimo dicitur, quod Dominus abscondit se a facie ludaeorum persequentium: hic autem ita manifeste se offert.

2. Item, Dominus supra sexto fugit in montem, quando voluerunt eum facere regem: hic suscipit honorem collatum sibi tanquam regi et approbat.

Respondeo : Dicendum, quod Dominus, sicut dicit Augustinus , non facit contraria, sed pro congruitate facit diversa, sicut prius vetus et post novum edidit testamentum.

1. Propter quod dicendum, quod tempus passionis prius nondum advenerat, modo aderat: ideo prius se occultabat, quia tempus exspectabat: modo, cum adest opportunitas et tempus, se manifestat .

2. Similiter ad secundum: quia ante passionem ignotus esse volebat, prope et post passionem vero glorificandus: ideo tunc honorem regium et non ante suscepit .

Alia ratio est, quia isti non fecerunt eum regem, sed a Deo missum recognoscebant: sed illi eum regem facere volebant.

Tertia ratio est: quia Dominus statim quasi post haec erat passurus, voluit honorari, ut ex hoc honore augeretur et succedens ignominia passionis .

27. Quaest. II. Item quaeritur de contrarietate:

1. Quia dicitur Matthaei vigesimo primo quod primo misit in castellum pro asino, deinde quod turba venit ei obviam.

2. Item, ibidem dicitur, quod sedit super asinam et pullum, hic autem dicitur, quod super asellum.

3. Item, hoc non est scriptum in Zacharia : Noli timere, filia Sion: sed : Exsulta et iubila, filia etc.

Respondeo: Dicendum ad hoc ultimum, quod quia Evangelistae per Spiritum sanctum loquebantur, qui totam condidit Scripturam et est auctor ; ideo non fecerunt vim in verborum similitudine, sed in intellectuum sinceritate: et idem ipsum, quod dixit ille per verbum exsultandi, hoc ipsum dicit Evangelista per verbum non timendi .

i. 2. Quod vero obiicitur de contrarietate et praeposteratione: dicendum est, quod Dominus sedit super asinam et etiam super pullum eius. Et dicunt quidam, hoc fuisse hoc modo: prius insedit pullo, et quia recalcitrabat, post sedit super asinam . Sed hoc nihil est, quia non credo, quod pullus unquam, Domino insidente, recalcitraret; immo intelligendum , quod Dominus propter figuram prius sedit super asinam, id est super veterem synagogam, et post super pullum, id est gentilitatem indomitam .

Et prius sedit super asinam, quam turbae occurrerent: ideo Matthaeus prius narrat: sed post, cum turbae occurrerunt, tunc sedit super asellum. Et ideo Ioannes dicit post adventum turbarum: Invenit Iesus asellum et sedit super eum: non curans totum dicere, quia alius dixerat.

Secundo, de passionis praedictione ponuntur Quatuor.

28. Erant autem gentiles quidam. Praedeterminatum est unum praeambulum ad passionem, quod est Pharisaeorum conspiratio: hic determinatur secundum, scilicet gentilium illuminatio , quae est fructus consequens passionem Christi valde utilis. Et quoniam in Christi passione facta est gentilium illuminatio et Indaeorum excaecatio; ideo haec pars quatuor habet particulas. In prima determinatur vel ostenditur vocationis gentium praefiguratio. Secundo vero passionis praedicitur fructificatio, ibi : Amen amen dico vobis etc. Tertio vero, praedicti fructus expositio, ibi: Turba ergo, quae stabat et audiebat vocem. Quarto describitur futura Iudaeorum excaecatio, ibi: Haec locutus est Iesus etc.

Insinuatur ergo primo futura gentium vocatio in hoc, quod Dominum quaerunt, et Dominus set offert benevolum: et describitur hoc ordine: primo ponitur gentilium sollicitudo: secundo, discipulorum intercessio: tertio, Magistri condescensio.

29. (Vers. 20.). Innuitur ergo gentilium sollicitudo in hoc, quod videre Iesum cupiunt et quaerunt; propter quod dicit: Erant autem gentiles quidam ex his qui ascenderant, ut adorarent in die festo. Ipsi adorabant in templo, quoniam et ipsi exaudiebantur ; tertii Regum octavo in oratione Salomonis: " Alienigena, qui non est de populo tuo, si venerit et oraverit in loco hoc, exaudies in caelo" etc.

30. (Vers. 21.). Hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilaeae; supra primo : " Erat autem Philippus a Bethsaida, civitate Andreae et Petri ". Tanquam ad magis notum iverunt et desiderium expresserunt: unde et rogabant eum, dicentes: Domine, volumus Iesum videre. Nec mirum, si desiderabant videre, quia, secundum illud Psalmi , " speciosus forma prae filiis hominum ", " totus erat desiderabilis ". Augustinus: " Ecce, voluerunt eum Iudaei occidere, gentiles videre ". Propter hoc Matthaei vigesimo primo: " Auferetur a vobis regnum et dabitur genti facienti fructus eius".

31. (Vers. 22.). Venit Philippus. Tangitur hic secundum, scilicet discipulorum intercessio ad gentilium petitionem. Et ut Philippus facilius impetret, assumit socium: propter quod dicit: Venit Philippus et dicit Andreae, tanquam maiori: et tunc Andreas tanquam maior praeit in nuntiatione; unde dicit: Andreas rursum et Philippus dixerunt Iesu. In quo innuitur, quod praelati sunt medii inter simplices et Dominum, qui desideria pauperum Domino offerunt: Deuteronomii quinto dixit Moyses: " Ego sequester et medius fui inter Deum et vos "; ad Hebraeos quinto: " Omnis pontifex ex hominibus assumtus pro hominibus constituitur in his quae sunt ad Deum".

32. (Vers. 23.). Ieros autem respondit eis. Tangitur hic tertium, scilicet Domini condescensu), qua satisfacit gentilium desiderio, dicens, iam tempus venisse manifestandi se gentibus. Propter quod dicit: Venit hora, ut clarificetur Filius hominis, id est, gentibus manifestetur, et per hoc eius claritas et gloria cognoscatur. Haec est hora passionis et redemptionis nostrae, quae diu fuit exspectata et desiderata. In hac gentes vocantur: propter quod dicit Apostolus ad Romanos decimo tertio : " Hora est, iam nos de somno surgere ". Haec est hora, de qua dictum est supra septimo: Nemo apprehendit eum, quia nondum venerat hora eius ".