First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
LITTERAE 9 Figlio Nòstro, a tutto il vostro Clero e popolo 1' Apostolica^ No- stra benedizione.
EX S. CONG. I DTJLGENTIARUM 91
EX S. GONG. INDULGENTIARUM 9a oltraggi ehe loro si fanno spe- cialmente colle bestemmie.
310 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
E X ACTIS CONSISTORIALIBUS o l i
312 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
314 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
E X S . C . INDULGENTIARUM 34i
ient la plus iuste impartialité de Son verdict.
452 A VENIONEN. ET VALENTINEN.
EX- ACTIS CONSISTORIALIBUS 571
Altera personarum classis quae in
est, scilicet matrimonii libertatem tueri, tum quia genus masculinum foemineum complectatur.
ductionem de loco in locum esse conditionem necessariam, ad hoc ut raptus crimen constituatur.
257 » tunc enim tamquam fautor poenis » raptus obnoxius fieret ».
favorem dederint, seu cogentibus in vetitis actionibus cooperantes.
quominus vetitus actus - perficia- tur, aut de violentia habita testi- monium ferant.
modo suspicata, monasterium' de- serit.
qui sub ìege non cadit, cum le- gislatores illum non expresserant.
actiones quae in Tridentino Capite excommunicatione plectuntur, sunt auctoritativae et potentiales?
constituto, vel ex Pontificis Romani dispensatione et facultate.
cuius Dioecesi pater traxit origi- nem.
380 discordare reperitur ab Constitu- tione Apostolicae Sedis.
di suspensionem incurrant debent ordines conferre alieno subdito, ei scilicet qui eorum non sit neque originis, neque domicilii, neque beneficii, neque familiaritatis titu- lo, sine Episcopi litteris dimisso- rialibus; vel etiam subdito proprio qui alibi tanto tempore commora- tus sit, ut ibi aliquod impedimen- tum contrahere potuerit, sine te- stimonialibus litteris Ordinarii eius loci.
375
ulla alia absolutione... Et ratio est, quoniam quando suspensio ad hunc modum
fertur, proprie non est censura, ut ad eam tollendam necessaria sit absolutio, sed
est poena, quae non transgreditur fines imponentis, qui ideo tempus certum defi-
nivit, quoniam iudicavit delictum non esse longiori poena vindicandum... Quod
non solum verum est in foro externo, sed multo magis in interiori, quoniam nullo
iure obligatur suspensus ad certum tempus, transacto tempore praescripto, ad no-
vam licentiam vel declarationem petendam, ut possit licite exercere functiones
officii, vel percipere fructus beneficii, a quibus suspensus erat, sed cessante impe-
dimento suspensionis, licitum erit ei exercere, sicut antea, officium, aut uti bene-
ficio; et semper poterit in foro exteriori, si ab homine sit suspensus, probare apud
iudicem, durante tempore suspensionis, ab his actibus ecclesiasticis , quibus pri-
vatus erat, abstinuisse.
(1) Quod Episcopi ordinantes ad quos clerici ab proprio Episcopo ordinandi
transmittuntur, non teneantur inquirere circa titulum et, idoneitatem promovendi,
constat etiam ex Conc. Trid. Sess. 23 cap. 3. « Episcopi per semetipsos ordines
» conferant. Quod si aegritudine fuerint impediti, subdi'os suos, quos nor aliter
» quam iam probatos et examinatus, ad alium Episcopum dimittant. » Haec sed
vero in re tradit Lambert, in fol, caus. Elboren. Dub. §. iuxta, ad diem 2 Au-
gusti 1721. * Iuxta idem Concilium Sess. 23 Cap. 3 de Beform. Episcopi quj
» subditos suos dimittuat ordinandos ad alium Episcopum debent eos dimittere
» probatos et examinatus, et cohaerenter ad haec invaluit opinio, quod Episcopus,
» cui facta est commissio, non tenetur inquirere, an dimissi sint idonei , et an
n habeant sufficientem titulum pro ordinatione, ut habet Fagnan. in Cap. Cum
n secundum n. 52, De Presb, et Dijnit. licet inquirere possit si velit , iuxta
» resolutionem huius S. Congregationis in una Nullius 16 Ianuar. 1595, ubi
n proposito dubio: An Episcopus ordinans alienos subditos saeculares cum dimis-
» soriis proprii Episcopi asserentis, eos examinatus fuisse, et idoneos repertus,
n teneatur huiusmodi attestationi deferre, vel etiam possit eosdem ordinandos
» examinare? Responsum fuit: Posse Episcopum ordinantem, si noluerit, atte-
ri stationi proprii Episcopi deferre, sed non teneri. Et concordat alia resolutio
n super dubio ordinationis edita die 17 Ianuar. 1693. » Apud Lucidi Op. cit. Tom. 1
pag. 154 n. 75.
Porro literae dimissoriales illae sunt, quibus continetur scripta li- centia, et consensus proprii prae- lati, ut eius subditus possit ab alio Episcopo ordinari.
Testimoniales vero , in quibus testimonium fertur de probitate, moribus, atque clerici idoneitate ad hoc ut ei ordines conferri pos- sint, (i)
Exinde vero nemo inferat, eius- modi testimonium necessario in