De orthographia (epitome) (e cod. Barocc. 50)

 σημαῖνον τὸ θεραπεύεσθαι· ἡ γὰρ ἀνία ἐμποδιστική ἐστιν τοῦ προκόπτειν· καὶ παρὰ τὸ ἄνω, ἀνύω γέγονεν ἀνία, διανυστικὴ καὶ πρακτικὴ καὶ διὰ τὸ μὴ ἔχειν

 ι· τὰ γὰρ διὰ τοῦ ινης ἀποστρέφονται τὴν ει δίφθογγον. 9Αἴγινα9: Ὄνομα πόλεως, διὰ τοῦ ι γράφεται· τὰ γὰρ διὰ τοῦ ινα ἀποστρέφονται τὴν ει δίφθογγον,

 9Ἀργυρίδιον9: ∆ιὰ τοῦ ι τὸ ρι· ἐκ τοῦ ἀργυρὸς, ἀργύριον, ἀργυρίδιον, τροπῇ τοῦ ο εἰς ι, καὶ μακρὸν αὐτὸ ἔχει. 9Ἀμφιτρίτη9: ∆ιὰ τοῦ ι γράφεται κατὰ τὴν

 διφθόγγου· οἱ γὰρ Αἰολεῖς ἀγέῤῥω λέγουσιν, καὶ παρὰ τὸ ἀγερῶ, ἀγείρω· καὶ παρὰ τὸ ἔχειν ἀντι παρακείμενον τὸ ο· οἷον, ἀγορὰ, ὡς ἀλείφω, ἀλοιφή· γράφετ

 τοῦ ι αἴγειρος· τὰ γὰρ εἰς ρος ῥηματικὰ τῇ ει διφθόγγῳ θέλουσι παραλήγεσθαι· οἷον, ἀείσσω αἴγειρος· μάσσω, μάγειρος· ὀνῶ, ὄνειρος· τὸ δὲ αι τῆς πρώτης

 γὰρ φύζα, φυζινός· καὶ λεπτὸς, λεπτινὸς, εἶτα παρεντεθείσης τῆς κι συλλαβῆς, φυζακινός· λεπτακινός· Ἰστέον ὅτι τὸ θαμεινὸς διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφετ

 9Ἁφυΐα9: ∆ιὰ τοῦ ι γράφεται· τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς ης βαρυ τόνων εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν γινόμενα θηλυκὰ διὰ τοῦ ι γράφεται· καὶ διὰ τῆς ει διφθόγγου

 ταχίων· γλαυκίων· διπλασίων· οὕτως οὖν καὶ βραδίων διὰ τοῦ ι. 9Βραχίων9: Ὁμοίως, χωρὶς τοῦ χερείων καὶ ἀρείων, καὶ δισυλλάβων τινῶν, μείων· πλείων· δι

 γὰρ τὸ βῆτα γέγονεν τὸ ο· τοῦ β στοιχείου βῆτος. 9Βίκτωρ9 καὶ 9Βικέντιοσ9: ι. 9Βίκοσ9: Τὸ σπέρμα· βηχίον, βωμὸς, βῶλος· βολὸς τὸ ξύλον, καὶ βολίδες μι

 κατὰ συγκοπὴν γειτνιῶ. 9Γειγάντεια9: Ἡ πραγματεῖα, ὡς ἡ Ὀδύσσεια καὶ ∆ολώ- νεια, διὰ τῆς ει διφθόγγου· καὶ προπαροξύνεται. 9Γένειον9: Τὸ νει δίφθογγος

 γέγονεν δὲ ἀπὸ τοῦ δώσω μέλλοντος δωσίνη, καὶ τροπῇ τοῦ σ εἰς τ δωτίνη· ἢ ἀπὸ τοῦ δέδοται τρίτου προσώπου δοτὸς, καὶ ἐκεῖθεν δοτίνη διὰ τοῦ ο, καὶ τρο

 9∆ειλόσ9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· ὥσπερ γὰρ παρὰ τὸν σχήσω μέλλοντα, τὸν σημαίνοντα τὸ χωρῶ, γίνεται χηλὸς, ση μαίνει δὲ τὴν κιβωτόν· καὶ ὥσπερ παρὰ τὸν

 μικρὸν, διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται, πλὴν 196 τοῦ ἀντίος· οἷον, Καδμεῖος· Βακχεῖος· ἀνδρεῖος· οὕτως καὶ ∆αρεῖος. 9∆αρεικόσ9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· γ

 καὶ 9Ἐποκεῖλα9: ∆ιὰ τοῦ ο μικροῦ, παρὰ γὰρ τὴν ἐπὶ πρόθεσιν. 9Εἱρκτή9: σημαίνει δὲ τὴν φυλακὴν, διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται· ὁμοίως δὲ καὶ Εἱρμός· τ

 κατ' ἐπέκτασιν γάρ ἐστιν· αἱ δὲ ἐπεκτάσεις οὐ γίνονται διὰ τῆς ει διφθόγγου, ἀλλὰ διὰ τοῦ 201 ι· τὸ οὖν οἱονεὶ καὶ ὡσπερεὶ, γραφόμενα διὰ τῆς ει διφθό

 παρὰ γὰρ τὸ ἔλεος γέγονεν ἔλεον, καὶ ἐν πλεονασμῷ τοῦ ι εἴλεον διὰ διφθόγγου. 9Εἴβω9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· ἀπὸ γὰρ τοῦ λείβω γέγονεν κατὰ ἀποβολὴν το

 ῥήματος τοῦ κρεισσῶ. 9Εἰνάτηρ9: Σημαίνει δὲ τὴν νύμφην, διὰ τῆς ει διφθόγγου· παρὰ τὸ εὐνὴ γέγονεν εὐνατηρ, καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ υ εἰς ι εἰνάτηρ. 9Εἴργ

 σημαίνει· οἷον, γένος· εἶ δος γενικὸν εἰδικόν, διὰ τῆς ει διφθόγγου· ἡνίκα δὲ τὸν ἴδιον οἶκον, διὰ τοῦ ι γράφεται. 9Εἶαρ9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· παρὰ

 τὸ προστακτικόν· ἔθος γὰρ ἔχουσι τὸ ε τρέ πειν· οἷον, ὄνειρος, ὄνοιρος. 9Εἴρω9: Σημαίνει δὲ τὸ λέγω, διὰ τῆς ει διφθόγγου· ἀνε φάνη γὰρ τὸ ε ἐν τῷ ἐρῶ

 οἷον, πείθω, πείσω, πέποιθα· λείβω, λείψω, λέλοιφα· εἰ οὖν τὸ μίγω, μίξω, διὰ τῆς ει διφθόγγου ἐγράφετο, μέμοιχα εἶχεν εἶναι ὁ παρα κείμενος· ἀλλὰ μὴν

 Ἐλιγήσεται9. 9Ἔρις, Ἔριδος· Ἐρίφια· Εἰκασμός· Ἐργαλεῖον9 9Ἐλεγεῖον· Εὐκταῖος· Ἐξάπινα9. 9Εἰκαῖοσ9: Σημαίνει δὲ τὸν μάταιον, καὶ εἰκή. 9Ἑρμῆσ9: Ὁ λόγος

 ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· παρὰ γὰρ τὸ θεὸς γέγονεν θέϊος, καὶ κατὰ συναίρεσιν τοῦ ε καὶ ι εἰς τὴν ει δίφθογγον θεῖος, καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η ἠδεῖος· ὥσ

 ἔχοντι τὸ ο ἀντιπαρακείμενον διὰ τῆς οι διφθόγγου· οἷον, ἀμείβω· ἀμοιβή· λοιβή· στοιβή. 9Θειλόπεδον9: Σημαίνει δὲ τὸν τόπον ἔνθα ξηραίνονται αἱ σταφυλ

 δὲ τὸ κόπτω, δαῖς καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ α εἰς η δὴς, καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ρ δῆρις, οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ εἴρω, τοῦ σημαίνοντος τὸ λέγω, γέγονεν Ἴρις. 9Ἴβ

 9Ἰοχέαιρα9: ι· ἡ τῷ ἰῷ χαίρουσα. 9Ἶποσ9: Σημαίνει δὲ τὴν παγίδα τῶν μυῶν, ι· παρὰ γὰρ τὸ ἴπτω γέγονεν, τὸ σημαῖνον τὸ βλάπτω· τὰ γὰρ εἰς πτω οὐ θέ λου

 καὶ ἀφεῖναι. 9Ἰῶ9: Ἰᾷς, ἴημι, ἴαμαι, τὸ ἰατρεύω. 9Ἐῶ9: Ἐεῖς, ἐεῖ, ἔημι, ἔεμαι, ἠρεήμενος, ἡ μετοχὴ, καὶ καθήμενος. 9Ἱῶ9: Ἱεῖς, ἱεῖ, ἵημι, ἥσω, ἧκα, κα

 9Καϊκόσ9: Ἔστιν δὲ ὄνομα ποταμοῦ· τὰ γὰρ διὰ τοῦ ικος κύρια ἀποστρέφονται τὴν ει δίφθογγον· οἷον, Γρηνικός· Ἑλλα νικός· Ἀνδρονικός· ὅθεν Καικίας λέγετ

 Κλειτοφών· κλειτὸς ὁ ἔνδοξος. 9Κλεισθένησ9: Παρὰ τὸ κλέος καὶ τὸ σθένος γέγονεν Κλεισθένης. 9Κλείω9: Σημαίνει δὲ τὸ δοξάζω· παρὰ γὰρ τὸ κλέος γέγονεν

 ἀποκτίννυται διὰ τοῦ ι, καὶ διὰ δύο νν. 9Καπετώλειον9: ει δίφθογγος· καὶ προπαροξύνεται. 9Κηρύκειον9: Ἀπὸ κτητικοῦ γὰρ κηρυκήϊον. 9Κτῖλοσ9: Σημαίνει δ

 ἐγρηγορέναι· ἀλλ' ἴσως ὥσπερ ἡ δορκὰς ἐν τῷ καθεύδειν ἀνεωγμένους ἔχει τοὺς ὀφθαλμοὺς, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ὁ λέων ἐν τῷ καθεύδειν ἀνεωγμένους ἔχει το

 διφθόγγου· ἀνεφάνη γὰρ τὸ ε ἐν τῷ λεαίνω. 9Λεξείδιον9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου τὸ ξ· παρὰ γὰρ τὴν λέξεως γενικὴν γέγονεν. 9Λιμπάνω9: ι· παρὰ γὰρ τὸ λείπω

 παρὰ τὸ νέω γέγονεν νέϊλος, καὶ κατὰ συναίρεσιν Νεῖλος· ἢ παρὰ τὸ νέω, τὸ σημαῖνον τὸ ῥέω, καὶ τὸ ἰλὺς γέγονεν νέϊλος, καὶ Νεῖλος· ὁ γὰρ Νεῖλος ἰλυώδη

 9Ὀπωρινόσ9: ∆ιὰ τοῦ ι γράφεται· τὰ γὰρ εἰς νος ὀξύτονα ἐπὶ καιροῦ λαμβανόμενα πάντα διὰ τοῦ ι γράφεται· οἷον, χει μερινός· θερινός· ἰσημερινός· οὕτως

 Οἰνεὺς γέγονεν· τὰ δὲ ἀπὸ τῶν εἰς ευς διὰ τοῦ ειδης γινόμενα διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται· οἷον, Πηλεὺς, Πηλείδης· Οἰνεὺς, Οἰνείδης. 9Ὀπανεῖον9: Ὥσπε

 γέγονεν κατ' ἐπένθεσιν τοῦ ν· τὸ δὲ ν ἐπὶ βαρυτόνων ῥημάτων ἐχόντων ἓν δίχρονον μόνον εἴωθεν ἐπεντίθεσθαι· οἷον, δύω, δύνω· θύω, θύνω· οὕτως οὖν καὶ π

 9Πίθι9: ∆ιὰ τοῦ ι γράφεται· σημαίνει δὲ τὸ πίε· παρὰ γὰρ τὸ πίω γέγονεν πίθι κατ' ἐπέκτασιν τῆς θι συλλαβῆς, καὶ γρά φεται διὰ τοῦ ι καὶ ε· ἔχεις ι μα

 ἀνατέλλουσα δὲ τὸ τέλος· διὰ τῆς ει διφθόγγου δὲ γράφεται, ἐπειδὴ εὕρηται κατὰ διάστασιν Πληϊὰς κατ' ἔκτασιν τοῦ ε εἰς η· 9Πυρόεισ9. 9Πειραιεύσ9: ∆ιὰ

 ὁ πορθμὸς διὰ μέσου γέγονεν. 255 9Ῥηγμίσ9: Τὸ ρη η, παρὰ τὸ ῥήσσω· τὸ δὲ μις ι, ὡς δικα τάληκτον. 9Ῥοδωνία9: ι, ὥσπερ Ἰωνία. 9Ῥίν9: ι, ὡς δικατάληκτον

 Ῥοῦφος. 9Σφραγίσ9: ι· τὰ γὰρ εἰς ις ὀξύτονα θηλυκὰ ὑπὲρ μίαν συλ λαβὴν κοινολεκτούμενα ἀποστρέφει τὴν ει δίφθογγον· οἷον, ἀσπίς· ῥανίς. 9Σῖτοσ9: ι· ὥσ

 ὀμματόγραφος. 9Σίνηπι9: Τὸ σι ι, τῷ κανόνι τοῦ στῖμι· τὸ νη η, ἐκ τοῦ λέγειν σίναπιν· τὸ πι ι, ὡς οὐδέτερον. 9Στιτεῖρα9: ι καὶ ει ἡ παράδοσις. 9Στάγιρ

 ἀφροδισίαλον τὸ ἐπισυναγόμενον τῷ στόματι. 262 9Στειριεύσ9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· παρὰ γὰρ τὸ στερεὸν γέγονεν στεριεὺς, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι Στειριεὺς

 εια προπαροξυτόνων, κατὰ δὲ τὴν ἀρχὴν διὰ τοῦ ι· ἢ ἐπειδὴ παρὰ τὸ τρίτον γέγονεν Τριτογένεια· ἢ ἐπειδὴ παρὰ τὸ τριταῖα· οἱονεὶ, ἡ φαινομένη τριταῖα· κ

 9Τρεῖσ9: Τὸ περισπώμενον διὰ τῆς ει διφθόγγου· καὶ ὤφει λεν διὰ τοῦ ι γράφεσθαι, ἐπειδὴ τριῶν ἐστὶν ἡ γενικὴ τῶν πλη θυντικῶν, καὶ τρισὶν ἡ δοτική· τὰ

 παρὰ τὸ δάπεδον, δαπεδεινὸς, καὶ κατὰ συγκοπὴν δαπεινὸς, καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ δ εἰς τὸ τ ταπεινός· ἢ παρὰ τὸ πατῶ γέγονεν πατός· οἱονεὶ, ὁ πατούμενος τ

 ὄνομα ποταμοῦ· βιός· δῖος· Χῖος· οὕτως καὶ Φλίος· πλὴν τοῦ μεῖος· λεῖος· θεῖος· Κεῖος ἀπὸ τοῦ κέω· πλεῖος· χρεῖος ὁ χρήζων· ἀρεῖος ὁ ἀσθενῆς· πρόσκειτ

 κατὰ παράδοσιν. 9Φθεῖσαι9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· παρὰ γὰρ τὸ φθείρω τὸ διὰ τῆς ει διφθόγγου γέγονεν· γράφεται δὲ καὶ διὰ τοῦ ι ἐκ τοῦ φθίω τοῦ διὰ τοῦ

 συνεμπί πτων ὀνόματι στοιχείου καὶ τὴν αὐτὴν αὐτῷ φυλάττει γραφήν· οἷον, ὁ εἴκοσι ἀριθμὸς ἐν τῇ ἀρχούσῃ κατὰ τὴν φωνὴν συνεμ πίπτει τὸ ει στοιχείῳ, ἀλ

 κείρω κέῤῥω· ἢ παρὰ τὸ χρέω γέγονεν χέλος, καὶ ἐν πλεονασμῷ τοῦ ι χεῖλος· εἰς αὐτὸ γὰρ ἔχονται αἱ τροφαί. 9Χρείω9: Σημαίνει δὲ τὸ χρεισμοδῶ, διὰ τῆς ε

 παραλήγοντα, ὡς τὸ ὥσει καὶ οἱονεί. 9Ὠκυτόκειον9: ει δίφθογγος· καὶ γὰρ ὠκυτοκεύς. 9Ὠδεῖον9: ει δίφθογγος, ὡς γράφω, γραφεῖον· πέμπω, πομ-πεῖον· ᾄδω,

Ἐλιγήσεται9. 9Ἔρις, Ἔριδος· Ἐρίφια· Εἰκασμός· Ἐργαλεῖον9 9Ἐλεγεῖον· Εὐκταῖος· Ἐξάπινα9. 9Εἰκαῖοσ9: Σημαίνει δὲ τὸν μάταιον, καὶ εἰκή. 9Ἑρμῆσ9: Ὁ λόγος, ὡς ὅθεν καὶ 9Ἑρμηνεῖα9. 9Εἴκω9: Τὸ ὁμοιῶ· ἐξ οὗ εἰκών· 9Εἴκω9 τὸ πρέπω· ἐξ οὗ εἰ κότως· 9Εἴκω9 τὸ ὑποχωρῶ, ἐξ οὗ οἶκος. 9Ἤκω9: Τὸ ἔρχομαι, ἐξ οὗ ἤκω τὸ φέρω· 9Ἴκω9 τὸ παρα-γίνομαι. 9Εἴδω9: Τὸ βλέπω, ἐξ οὗ ἐστιν "εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου." 9Εἴδω9: Τὸ γινώσκω, ἐξ οὗ οἶδα· 9Εἰδῶ9 περισπώμενον τὸ γι νώσκω, ἐξ οὗ "πάντες εἰδήσουσίν με ἀπὸ μικροῦ ἕως με γάλου." 215 9Εἴδω9: Τὸ ὁμοιῶ· ἐξ οὗ εἰδόμενος· 9Ἴδω9 τὸ γινώσκω, ἐξ οὗ ἴσω· 9Ἤδω9 τὸ εὐφραίνομαι, ἐξ οὗ ἧδαρ καὶ ἧδον. 9Ἐπιτηδήσ9: Ἔστιν ἔτης, ὃ σημαίνει τὸν συνήθη· οἷον, κασιγνήτους τε ἔτας τε, ἀπὸ τοῦ ἔθους γεγενημένου ἐτητὴς ἐν παραγωγῇ, καὶ ἐτηδὴς, καὶ ἐν συνθέσει ἐπιετηδὴς, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε ἐπιτηδὴς, καὶ ἐπιτή δειος ἐξ αὐτοῦ· ἢ παρὰ τὸ ἥδω ῥῆμα, τὸ σημαῖνον τὸ τέρπω καὶ εὐφραίνω, ἡδὴς, καὶ μετὰ τῆς ἐπὶ προθέσεως ἐπιηδὴς, καὶ προ σθέσει τοῦ τ ἐπιτηδὴς, καὶ ἐπιτήδειος ἐξ αὐτοῦ.

9Ζευγίσιον9: ∆ιὰ τοῦ ι γράφεται· τῷ χαρακτῆρι τῶν διὰ τοῦ ισιον διὰ τοῦ ε

γραφομένων· οἷον, χαρίσιον· προβαλίσιον· Ἀρτεμίσιον· οὕτως καὶ ζευγίσιον· περὶ τῶν εσσιν ἐμάθομεν ἐν τοῖς Ἀρτεμισίου. 9Ζεῖρα9: Σημαίνει δὲ τὴν ζώνην, καὶ χιτῶνα, καὶ χλαμύδα· διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφεται· παρὰ τὸ δεῖν, ὅ ἐστιν δεσμεύ ειν, γέγονεν, καὶ κατὰ μετάθεσιν τοῦ δ εἰς τὸ ζ ζεῖρα. 9Ζειά9: ∆ίφθογγος· ἔστιν δὲ εἶδος κριθῆς, ἤγουν ἡ αὐτὴ κρι θή· ἔστιν δὲ παρὰ τὸ ζέειν· καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι ζειὰ, ἤγουν ἡ τοῦ ζέειν ἡμᾶς αἴτιος, ἤγουν τοῦ ζῆν. 9Ζείδωροσ9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· ἢ γὰρ παρὰ τὸ ζεῖ γέ γονεν ζειόδωρος, καὶ κατὰ συγκοπὴν τοῦ ο ζείδωρος· ἢ παρὰ τὸ ζῆν γέγονεν ζήδωρος, οἱονεὶ ἡ τὰ πρὸς τὸ ζῆν δωρουμένη· τοῦ η εἰς τὴν ει δίφθογγον μετατεθέντος Βοιωτικῶς· ἢ παρὰ τὸ ζέειν ζεέδωρος, κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο εε εἰς τὴν ει δίφθογγον· ζείδωρος. 9Ζώνιον9: ι· ὑποκοριστικὸν γάρ· τοῦτο ἐπὶ γυναικῶν μᾶλλον τίθεται. 9Ζήτρειον9: ∆ιὰ τῆς ει διφθόγγου· σημαίνει δὲ τὸ τῶν δού λων δεσμοτήριον, τὸν κοῦσπον, ἢ τὸν μύλωνα· ἐκεῖ γὰρ ἐδεσμεύ οντο οἱ δοῦλοι· παρὰ γὰρ τὸ δεῖν τὸ δεσμεύειν, καὶ τὸ τρεῖν, ὅ ἐστιν τὸ φοβεῖσθαι, γέγονεν ζήτρειον· μετατεθέντος τοῦ δ εἰς τὸ ζῆτα, καὶ τῆς ει διφθόγγου εἰς τὸ η· ὥσπερ πλείων, πλήων· μείων, μήων· ἢ παρὰ τὸ ζα τὸ ἐπιτατικὸν μόριον, ἐξ οὗ τὸ ζαπλοῦτε, καὶ τὸ τρεῖν, τὸ ὄντως φοβεῖσθαι, γέγονεν ζάτρειον, καὶ ζήτρειον. 216 9Ζύγιον9: ι· ὑποκοριστικὸν γὰρ τὸ τοῦ ζυγοῦ. 9Ζωάγρια9: Ἡ παράδοσις. 9Ζῶισον9: τὸ ζω μέγα σὺν τῶ ι· τὸ ο μικρὸν, ἀπὸ γὰρ τοῦ ζῶ ῥήματος γέγονεν. 9Ζώιδιον9: Τὸ μὲν τὸ δι ι· ὑποκοριστικὸν γάρ. 9Ζεύγνυσι9 καὶ 9Ζευγνῦσι9: Καὶ τὸ μὲν ἑνικὸν προπαροξύνε ται, τὸ δὲ πληθυντικὸν προπερισπᾶται· οὕτως καὶ ῥήγυσι καὶ ῥηγῦσι.

9Ἡρωΐνη9: Τὸ ρω μέγα· τὸ ινη διὰ τοῦ ι· τὰ γὰρ διὰ τοῦ ινη ἀποστρέφονται

τὴν ει δίφθογγον· οἷον, Ἀρίνη· Παλαιστίνη· Ἀδριστίνη· Ὠκεανίνη· Αἰητίνη· οὕτως καὶ ἡρωΐνη. 9Ἡμῖν9: ∆ιὰ τοῦ ι· ἄμμι γὰρ λέγουσιν οἱ Αἰολεῖς βαρυ τόνως καὶ συστέλλοντες τὸ ι· ἦμιν λέγουσιν οἱ Ἴωνες προπερι σπωμένως· καὶ ἀμῖν λέγουσιν οἱ ∆ωριεῖς· ἔστιν οὖν καὶ ἡμῖν περισπώμενον διὰ μακροῦ τοῦ ι. 9Ἡμετέρειοσ9: Ἔστιν δὲ κτητικὸν, καὶ σημαίνει τὸν τοῦ ἡμετέρου, διὰ τῆς ει διφθόγγου· ὥσπερ γὰρ ἀπὸ τοῦ Ἀρίσταρχος γίνεται Ἀριστάρχειος διὰ τῆς ει διφθόγγου, οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμέτερος, ἡμετέρειος· ἔστιν δὲ κανὼν λέγων· τὰ διὰ τοῦ ρειος ἀπὸ τῶν εἰς ρος ἐχόντων τὸ τ τῆς προηγουμένης συλλαβῆς, ἔχουσι τὸ ει διὰ τῆς ει διφθόγγου γραφόμενον· οἷον, ἀβέλτε ρος, ἀβελτέρειος· ἕτερος, ἑτέρειος· οὕτως καὶ ἡμέτερος, ἡμε τέρειος διὰ τῆς ει διφθόγγου· ἔχει γὰρ τὸ καὶ τὸ ε ἐν τῇ πρώτῃ συλλαβῇ. 9Ἠτίσ9: Ὄνομα πόλεως, διὰ τοῦ ι τὸ τις· 9Ἠτεῖοσ9· σημαίνει δὲ τὸν πολίτην. 9Ἡρακλειώτησ9: Τὸ κλει δίφθογγος, Ἡρακλεῖα γάρ· οὕ-τως ἡ παράδοσις. 9Ἠθεῖοσ9: