προπε-ρισπῶνται· 20κρῖνον, γρῖφον, ἶσον.20 6.47 Τὰ εἰς ος τῷ ι παραληγόμενα παροξύνονται· 20ξίφος, στίφος,20 πλὴν τοῦ 20δῖνος, σῖνος, πνῖγος, νῖκος, κλῖτος, μῖσος, λῖπος,20 καὶ 20μῦσος20 διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γραφόμενον· τὸ δὲ 20ῥίγος20 ἡ συνήθεια παρο-ξύνει, κἂν οἱ ἀρχαῖοι προπερισπῶσι. 6.48 Τὰ εἰς υ λήγοντα οὐδέτερα συστέλλει αὐτό, ὥστε τὸ 20πῶυ, μῶλυ,20 καὶ τὰ ὅμοια προπερισπῶνται. 6.49 Τὰ διὰ τοῦ υλον οὐδέτερα προπερισπῶνται· 20σκῦλον, φῦλον20 τὸ γένος, 20σῦλον20 τὸ κλέμμα, πλὴν τοῦ 20ξύλον20 καὶ 20φύλλον.20 6.50 Τὰ εἰς ος τῷ υ παραληγόμενα προπερισπῶνται· 20μῦσος, κῦτος, σκῦτος, φῦκος· ψύχος20 δὲ καὶ 20τρύχος20 παροξύνονται. 6.51 Τὰ διὰ τοῦ αον οὐδέτερα ἀπὸ τῆς αι διφθόγγου γινό-μενα μακρὸν ἔχουσι τὸ α καὶ προπερισπῶνται· 20τὸ κλαῖον τὸ κλᾶον, τὸ καῖον τὸ κᾶον.20

7.τ Περὶ ῥημάτων. 1 7.52 Τῶν διὰ τοῦ ανω ῥημάτων τὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ὄντα βραχύνονται·

20μανθάνω, τυγχάνω,20 ὥστε καὶ τὰ οὐδέ-τερα, 20τὸ μανθάνον, τὸ τυγχάνον,20 καὶ τὰ ὅμοια παρ-οξύνονται· τὸ δὲ 20ἱκᾶνον20 καὶ τὸ 20κιχᾶνον20 παραλόγως μακρὸν ἔχουσι τὸ α καὶ προπερισπῶνται· 20τὸ φθάνον20 καὶ τὰ λοιπὰ δισύλλαβα παροξύνονται. Λέγει γὰρ ὁ κανών· εἰ μέντοι περισπῷτο ὁ μέλλων, καὶ τὴν παραλήγουσαν αὐτοῦ ἐκτείνει ὁ ἀόριστος· τὰ γοῦν ἀπαρ-έμφατα τούτων προπερισπῶνται· 20φᾶναι, λιπᾶναι,20 καὶ τὰ ὅμοια· σὺν τούτοις καὶ τὸ 20δρᾶναι ἀποδρᾶναι· φάναι20 δὲ ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν παροξύνεται, καὶ 20ἱστάναι·20 τὸ στα βραχὺ γὰρ ἔχει κατ' ἀκολουθίαν τοῦ 20τιθέναι, διδό-ναι·20 ἀλλὰ δὴ καὶ τὸ 20ζευγνύναι, δεικνύναι.20 7.53 20Γελάω γελάσω20 βραχέα τὰ δίχρονα· διὰ τί; Ἡνίκα ἔχει ὁ ἐνεστὼς τὸ α, τότε καὶ ὁ μέλλων διὰ βραχέος τοῦ α ἐκφέρεται· 20γελάω γελάσω, πελάω πελάσω·20 ἐκ τοῦ μέλλοντος λοιπὸν καὶ ὁ ἀόριστος τῶν τοιούτων βραχύνεται κατὰ τὴν παραλήγουσαν, καὶ παροξύνεται ἐν τοῖς ἀπαρεμφά-τοις· 20ἐγέλασα γελάσαι, ἔθλασα θλάσαι·20 λέγει γὰρ ὁ κανών· καθόλου ὁ ἀόριστος μακρᾷ παραλήγεται, εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ μέλλοντος ἔχει τὸ βραχύ. Ἐπιγνοίης δὲ τὸν μέλλοντα βραχείᾳ παραληγόμενον ἐκ τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου ἔχοντος τὸ σ πρὸ τῆς τελευταίας συλλαβῆς· 20ἡτοίμασμαι, οὔτασμαι, πέφρασμαι, γεγέλασμαι·20 λέγει γὰρ ὁ κανών· βραχείας οὔσης τῆς παραληγούσης τοῦ μέλλοντος προσλαμβάνει ὁ παθητικὸς παρακείμενος τὸ σ. 7.54 20Κρίνω κρινῶ,20 ὁ ἀόριστος 20ἔκρινα20 καὶ τὸ ἀπαρέμ-φατον 20κρῖναι·20 οὕτως καὶ τὸ 20κλῖναι, σῖναι·20 λέγει γὰρ ὁ κανών· εἰ μέντοι περισπῷτο ὁ μέλλων, καὶ τὴν παραλήγου-σαν ἐκτείνει ὁ ἀόριστος. Τούτοις ἀκολουθεῖ καὶ τὸ 20γερᾶραι20 καὶ 20ἆραι,20 καὶ τὰ παραπλήσια. Καὶ τὰ προστακτικὰ δὲ τοῦ πρώτου ἀορίστου ὑπόκειται τῷ κανόνι καὶ προπερισπᾶται· 20κρῖνον20 καὶ 20κλῖνον,20 καὶ 20ἆρον20 καὶ τὰ τοιαῦτα. 7.55 Τὸ 20φωτίσαι, ἁγνίσαι, ἁγιάσαι20 παροξύνονται, ἐπειδὴ κατὰ τὴν τοῦ μέλλοντος παραλήγουσαν, βραχεῖαν οὖσαν, ἔστι καὶ ἡ τοῦ ἀορίστου βραχεῖα· ὅτι δὲ ἡ τοῦ μέλλοντος τοιαύτη, δῆλον ἐκ τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου τὸ σ ἔχοντος πρὸ τῆς ἐσχάτης συλλαβῆς· 20πεφώτισμαι, ἥγνισμαι, ἡγίασμαι.20 7.56 Τὰ διὰ τοῦ ιω ῥήματα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλουσι τὸ ι· 20κυλίω, ἐσθίω· τὸ κυλίον, τὸ ἐσθίον,20 καὶ τὰ τοιαῦτα παροξύνονται· ἀλλὰ καὶ τὸ 20κυλίσω20 καὶ τὸ 20μηνίσω20 βραχεῖαν ἔχουσι τὴν παραλήγουσαν· καὶ δῆλον ἐκ τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου κατὰ τὸν κανόνα τὸ σ προσλαμ-βάνοντος, ὥστε καὶ τὸ 20κυλίσαι20 καὶ 20μηνίσαι20 ἀπαρέμφατα παροξύνονται. Τὸ 20τίω20 δισύλλαβον μακρὸν ἔχει τὸ ι, ὅθεν καὶ τὸ 20τῖον20 προπερισπᾶται· σὺν δὲ καὶ τὸ 20τῖσαι20 ἀπαρέμφατον. 7.57 20Ὀτρύνω, ἀλγύνω,20 καὶ τὰ τοιαῦτα μακρὸν ἔχουσι τὸ