βραχεῖά ἐστιν ἡ λήγουσα, προπερι σπῶνται· 20ῥίν ῥινός, ῥῖνα ῥῖνε ῥῖνες ῥῖνας·20 οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν ὁμοίων. ∆ιὰ τοῦτο οὐδὲ τὸ 20εὔριν20 προ περισπᾶται, ἐπειδὴ τὸ ι μακρόν ἐστιν. 4.27 Τὰ εἰς υξ προπερισπῶνται, εἰ μακρᾷ παραλήγονται, οἷον 20δοῖδυξ.20 4.28 Τὰ εἰς ος τῷ υ μὴ καθαρῶς παραληγόμενα καὶ ἐπ' αὐτοῦ τὸν τόνον ἔχοντα παροξύνονται· 20κύβος, λύ γος, στύλος, Κύρος20 κύριον, πλῆν τοῦ 20κῦρος20 ἡ ἐξου σία οὐδέτερον, 20μῦθος, θῦμος, τῦφος·20 ἡ δὲ συνήθεια ὀξύνει τὸ 20τύφος.20 Τὰ διὰ τοῦ υνος προπερισπῶνται· 20φρῦνος, θῦνος.20

5.τ Περὶ θηλυκῶν. 5.29 Τὰ διὰ τοῦ αια θηλυκά, εἰ μὲν ἐξ ὀνόματος γένων ται, ἐκτείνουσι τὸ α καὶ

παροξύνονται, οἷον 20δίκη δι καία, σελήνη σεληναία, εὐκταία20 ἀπὸ τοῦ 20εὐχή, ἀπευκταία, περικεφαλαία20 ἀπὸ τοῦ 20κεφαλή, δειλαία20 ἀπὸ τοῦ 20δειλός, κεραία20 ἀπὸ τοῦ 20κέρας·20 σὺν τούτοις καὶ 20ἐλαία20 καὶ 20νεολαία20 ἡ πληθύς· εἰ δὲ μὴ ἐξ ὀνομάτων παράγονται, βραχυκαταληκτοῦσι καὶ προπερι σπῶνται, οἷον 20μαῖα, γαῖα, γραῖα, αἶα,20 καὶ 20Μαῖα20 τὸ κύριον. 5.30 Ἁπλῶς ὅσα ἀπὸ ῥήματος γίνονται, βραχὺ ἔχουσι τὸ α καὶ προπερισπῶνται, εἰ μακρὰ παραλήγεται, οἷόν ἐστι τὸ 20Μοῦσα20 ἐκ τοῦ μῶ τὸ ζητῶ, 20βῆσσα20 ἐκ τοῦ βῶ, καὶ 20νῆσσα20 ἐκ τοῦ νῶ, καὶ 20ἧσσα20 ἐκ τοῦ ἡσσῶ· σὺν τούτοις καὶ τὰ μετοχικά, ὡς ἀπὸ ῥήματος καὶ αὐτά· 20σχοῦσα, τετυ φυῖα, πεποιηκυῖα·20 σὺν αὐτοῖς 20στᾶσα, βᾶσα,20 καὶ τὰ ὅμοια προπερισπῶνται. Τούτοις ἠκολούθησε καὶ τὸ 20πᾶσα.20 5.31 Ἕτερος κανὼν λέγει· τὰ εἰς α λήγοντα θηλυκὰ εἰ ἔχει τὴν παραλήγουσαν διὰ διχρόνου, ἐκτείνει αὐτό· διὸ καὶ προ περισπῶνται 20πᾶσα, στᾶσα, τλᾶσα, γνοῦσα, δει κνυοῦσα· πρύμνα20 δέ, 20πυράγρα20 ὀξεῖαν ἔχουσιν, ὡσαύ τως καὶ τὰ εἰς διπλοῦν λήγοντα· 20ῥίζα, σχίζα, μύξα.20 5.32 Τὰ εἰς ρα θηλυκὰ πρὸ μιᾶς ἔχοντα τὸν τόνον, εἰ μὲν διφθόγγῳ παραλήγονται, προπερισπῶνται, οἷον 20σφαῖρα, μοῖρα, στεῖρα·20 εἰ δὲ μονοφθόγγῳ παραλήγονται, παροξύνονται· 20Ἥρα, χήρα, χώρα, ὥρα·20 καὶ τὰ διχρόνῳ παραληγόμενα· 20λύρα, θύρα, σφύρα.20 5.33 Τὰ διὰ τοῦ εια θηλυκὰ μακρὸν ἔχουσι τὸ α, κἂν ἀπὸ τῶν διὰ ευω ῥημάτων γένων ται, οἷον τὸ 20πρεσβεία20 καὶ τὸ 20δουλεία,20 πλὴν εἰ μὴ ἀπὸ τῶν εἰς υς ἀρσενικῶν διὰ τοῦ εος κλινο μένων γίνονται· τὰ τοιαῦτα βραχὺ ἔχουσι τὸ α καὶ εἰκότως περισπῶνται. 5.34 Τὰ εἰς ας ὀξύνονται θηλυκὰ καὶ διὰ τοῦ δος κλί νονται· 20μονάς, τριάς, λαμ πάς· τῆς μονάδος, τῆς λαμπάδος, τῆς τριάδος.20 5.35 Τὰ εἰς ις θηλυκὰ μακρᾷ παραληγόμενα προπερισπῶν ται· 20ῥῆσις, λῆξις20 καὶ 20θραῦ σις·20 εἰ δὲ διχρόνῳ παραλήγεται, βραχὺ ἔχει τὸ δίχρονον καὶ παροξύνονται· 20τάσις, φρά σις, κλίσις,20 καὶ τὰ λοιπὰ πάντα, πλὴν τοῦ 20ῥῦσις, λῦ σις, πρᾶξις, χᾶτις20 καὶ 20πρᾶσις·20 τοῦτο ἡ συνήθεια παροξύνει. 5.32βις ἔτι παροξύνονται καὶ τὸ 20οὐ ρήθρα, δακτυλήθρα.20 Τὰ τῇ αυ διφθόγγῳ παρα ληγόμενα παροξύνονται· 20σαύ ρα, λαύρα, αὔρα20 ἡ δούλη· 20αὖρα20 δὲ ἡ λεπτοτάτη πνοὴ περισπᾶται· σὺν τούτοις καὶ τὸ 20Φαίδρα20 κύριον. 5.33βις Τὰ διὰ τοῦ ια θηλυκὰ παροξύνονται, οἷον 20κοιλία20, καὶ τὰ διφθόγγῳ παραληγό μενα, οἷον 20θεία, χρεία,20 καὶ τὰ ἀπὸ τῶν ευω, οἷον 20πρε σβεύω πρεσβεία,20 καὶ τὰ ὅμοια. Τὰ δὲ εἰς α θηλυκὰ παρε σχηματισμένα ἀρσενικοῖς τῇ γενικῇ τούτων ἰσοχρονεῖ· καὶ εἰ μὲν ἡ γενικὴ εἰς μακρὸν λήγει, καὶ τὸ α μακρὸν ἔχει τὸ θηλυκὸν καὶ παροξύνεται· εἰ δὲ ἡ γενικὴ τοῦ ἀρσενικοῦ εἰς βραχὺ λήγει, καὶ αὐτὸ τὸ θηλυκὸν βραχὺ ἔχει τὸ α καὶ προπερισπᾶται, οἷον 20ὀξύς ὀξέος ὀξεῖα, γλυκύς γλυ κέος γλυκεῖα·20 ἡ γὰρ γενικὴ τοῦ ἀρσενικοῦ εἰς βραχὺ λή γει καὶ διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸ βραχύ ἐστι καὶ προπερισπᾶται· τὸ δὲ 20θείος θείου θεία20 καὶ