Lectio 1

Hic post multarum poenarum enumerationem, excludit populi desperationem. Et dividitur in partes tres. In prima ponit desperationem provocantia; in secunda accipiendae fiduciae argumenta, ibi, recordare paupertatis; in tertia, assumpta fiducia, convertit se ad petendam misericordiam, ibi, scrutemur vias nostras. Circa primum tria. Primo proponit afflictionem; secundo assumit reprobationem, ibi, et repulsa est anima mea; tertio concludit desperationem, ibi, et dixi: periit. Circa primum duo. Primo ponit afflictionem quam ex percussione manus sustinuerunt; secundo affligendi modum, ibi, ursus insidians. Circa primum tria.

Primo ponit divinae passionis flagellum; secundo percussionis effectum, ibi, vetustam fecit pellem meam; tertio excludit evasionis remedium, ibi, circumaedificavit.

Circa primum tria. Primo ponit percutientis indignationem: ego vir videns paupertatem meam. Loquitur jeremias in persona sua, quia etiam cum aliis afflictus fuerat, vel in persona populi, cujus miseriam suam reputabat. Apoc. 3: nescis quia caecus es, et pauper, et miser, et miserabilis. Allegorice de christo et ecclesia, moraliter de anima. Secundo ponit consolationis subtractionem: me minavit et adduxit in tenebras, tribulationum, et non in lucem, consolationis: quia post flagella non adhibuit consolationem solito more job 3: circumdedit me deus tenebris. Tertio flagellorum conditionem: tantum in me (morem afflictorum sequitur, qui solum suas plagas considerant) vertit et convertit, percutiens, et iterum percutiens. Isa. 8: in manu forti erudivit me.

Et in hoc capitulo tribus clausulis, singulis per ordinem, praescribitur eadem littera, et aliis tribus singulis sequens.