36. (14 b. ) De sancto Vincentio.

(Peristeph. V, 1

12; 281

296).

1. Beate martyr, prospera Diem triumphalem tuum, Quo sanguinis merces tibi Corona, Vincenti, datur.

2. Hic te ex tenebris saeculi Tortore victo et iudice Evexit ad caelum dies Christoque ovantem reddidit.

3. Nunc angelorum particeps Colluces insigni stola, Quam testis indomabilis Rivis cruoris laveras.

4. Quin et frequentes angeli Stant et loquuntur comminus, Quorum unus ore augustior Compellat his dictis virum:

5. Exsurge, martyr inclite, Exsurge securus tui, Exsurge et almis coetibus Noster sodalis addere.

6. Decursa iam satis tibi Poenae minacis munia, Pulchroque mortis exitu Omnis peracta est passio.

7. 0 miles invictissime, Fortissimorum fortior, Iam te ipsa saeva et aspera Tormenta victorem tremunt.

8. Gloria tibi, Domine, Gloria unigenito Una cum sancto spiritu In sempiterna saecula.

Statt Str. 4 ff. setzen BC die folgende nicht aus

Prudentius entlehnte Strophe ein:

Ergo te, martyr, supplices Precamur, ut nos visites Nosque Iesu concilies, Ut simus ipsi compotes.

Darauf folgt dann die Doxologie, die wie jene Strophe durch den Reim gebunden ist:

Cui proli sanctissimo Cum patre laus ingenito Sit ab utroque parili Honorque fuso flamini.