Congregatio de Causis Sanctorum 601

huic operi incubuit varia exercuit munera usque ad annum 1913, quo ad

praecipua Stationis Ferriviariae Matritensis officia destinatus est. Ex illo

tempore Servus Dei assiduum explevit apostolicum ministerium, et nomi-

natus est quoque Praeses Adorationis Nocturnae. Hac perdurante periodo

tamquam spiritualem moderatorem elegit patrem Iosephum Mariam Rubio,

S.I., hodie sanctum Iosephum Mariam. A patre Rubio suffultus, iter suscepit

ad detegendam Domini vocationem, quam Consilio implevit vitam gerendi

apud Societatem Iesu, etsi familiares intulerunt illi difficultates. Insperato

morbo patris eius et sollicitudine duobus fratribus minoribus prospiciendi,

coactus est ad opus pergendum.

Attamen Servus Dei sub eius lumine meditari ac perscrutari non cessa-

vit. Occasione morbi patris legere incepit vitam et opera sancti Hieronymi.

Adveniente morte patris anno 1922, precatus est Moniales Hieronymas ut

iuvarent eum ad vitam Domino consecrandam necnon ad ramum masculi-

num Ordinis Hieronymi reficiendum, qui in Hispania anno 1835 de man-

dato Gubernii suppressus erat. Sic enim a quodam presbytero sustentatus,

communicationem sustinuit cum variis ordinariis ecclesiasticis Hispaniae, et

anno 1924 etiam cum Praefecto Congregationis pro Religiosis ad opportunas

assequendas facultates. Mense Iulio anno 1924 coram admissus est a Summo

Pontifice Pio XI ac sequenti anno notitiam obtinuit qua illi concedebatur Mo-

nasterium loci del Parral, Segoviae, ut a religiosa communitate occuparetur.

Opera Monasterium restituendi incunctanter sunt incohata, simulque Servus

Dei, una cum aliis iuvenibus volentibus consociare experientiam Ordinem

Sancti Hieronymi restaurandi, postulatum iniit et iter ad sacerdotium. Die

22 mensis Decembris anno 1928 sacro presbyteratus ordine auctus est, ac

die 10 mensis Decembris anno 1930 perpetua vota nuncupavit.

Inde ab anno 1930 ac deinceps in Hispania adversus Ecclesiam religiosa

prorupit insectatio, quae anno 1936 usque ad summum saeviit crudelitatis.

Quod quidem damnum attulit tam operibus restaurationis Monasterii quam

itineri vocationali iuvenum monachorum, qui ex undeviginti, octo tantum-

modo perseverarunt. Praeterea condiciones valetudinis Servi Dei rei non

favebant, quamobrem anno 1932, adversa valetudine affectus, temporariam

postulavit exclaustrationem. Anno 1934 transferri petivit in Communitatem

del Parral prope Matritum; sed civilis bellica irruptio impedivit ne Servus

Dei simul cum monachis ad novam sedem transiret. Ita, dum fratres eius

Segoviae superstites permanserant, Emmanuel primo tempore apud pro-