στόματος αὐτοῦ. Εἰπὼν δὲ οτι μνησθήσομαι τῆς ἐπαγγελίας, ἐπάγει καὶ αὐτοῦ τὰ ῥή ματα· δυσώπει γὰρ τὸν δεσπότην α ειπεν ὁ Θεός. Εἰς οἰκτιρμὸν τὰ αὐτοῦ ῥήματα προσ φερόμενα, ἐπιφέρουσι γοῦν· Οτι ειπας· εἰς τὸν αἰῶνα ελεος οἰκοδο μηθήσεται. - ̔Υπέσχου, λέγει, τὴν τοιαύ την φιλανθρωπίαν οἰκοδομεῖν εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ καλῶς οἰκοδομίαν ειπε τὴν κατὰ μι κρὸν τῆς ἐπαγγελίας αυξησιν. Ηρξατο γὰρ ἐξ ἑνὸς τοῦ ̔Αβραὰμ, καὶ διέβη εἰς τὸν ̓Ισραηλιτικὸν λαὸν, ἐκ τούτου εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. Ην γὰρ τοῦ Θεοῦ ἐπαγγελία πρὸς τὸν ∆αυὶδ, φυλάξαι τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα, ος ἐστι Χριστός. ̔Η δὲ εʹ εκδοσις ειπα εχει, ὡς ἐκ προσώ που τοῦ προφήτου λεγομένου τοῦ Χριστοῦ. Η τὸ οἰκοδομηθήσεται, ἀντὶ τοῦ ἐγερθή σεται· ἀνίσταται γάρ πως τὸ οἰκοδομούμε νον· τοῦτο δέ ἐστιν ἡ διὰ Χριστοῦ χάρις. ̓Επεὶ δὲ ετοιμον ἀεὶ τὸ ἑδραῖον σημαίνει καὶ τὸ βέβαιον, βούλεται εἰπεῖν οτι ἡ τοιαύτη σου ἐπαγγελία ηδρασται, καὶ τὸ βέβαιον εχει ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ωστε αὐτὴν μηδὲν ἐπίγειον παραγίνεσθαι πρᾶγμα. ̔Ο δὲ Σύμμαχος· ἑ δραιωθήσεται. 88.4,5 ∆ιεθέμην διαθήκην τοῖς ἐκλεκ τοῖς μου, ωμοσα ∆αυὶδ τῷ δούλῳ μου· Εως τοῦ αἰῶνος ἑτοιμάσω τὸ σπέρμα σου, καὶ οἰ κοδομήσω εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τὸν θρό νον σου. Τῷ ειπας καὶ τοῦτο συνῆπται, οτι ταύτας πρὸς τοὺς ἐκλεκτοὺς ἐποιησάμην τὰς συνθή κας· ἐκλεκτοὺς δὲ καλεῖ ̔Αβραὰμ, ̓Ισαὰκ καὶ ̓Ιακώβ. Πρὸς δὲ τούτοις εφη ὠμωμοκέ ναι καὶ τῷ ∆αυὶδ, ἀνώλεθρον αὐτοῦ φυλάξαι τὸ σπέρμα, καὶ ἐν πάσῃ γενεᾷ τὸν τούτου θρόνον ἀνθήσειν. Ταῦτα δὲ οὐκ εἰς αὐτὸν τὸν ∆αυὶδ νοεῖται. Πῶς γάρ; ἀλλ' εἰς Χρισ τὸν τὸν ἐξ αὐτοῦ καταγόμενον, καὶ διηνε κὲς ζῶντα καὶ βασιλεύοντα. Καὶ ποῦ ωμο σεν η ἐν τῷ εἰπεῖν πρὸς αὐτόν· Καὶ εσται, οταν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι σου, καὶ κοιμη θῇς μετὰ τῶν πατέρων σου, ἀναστήσεται ἐκ τοῦ σπέρματός σου αλλος, ος εσται ἐκ τῆς κοιλίας σου, καὶ ἑτοιμάσω εἰς τὸν αἰῶνα τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. Αὐτὸς οἰκοδομήσει οικον τῷ ὀνόματί μου, καὶ ἀνορθώσω τὴν βασιλείαν αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα. ̓Εγὼ εσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, καὶ αὐτὸς εσται μοι εἰς υἱόν. Οὐ τοῖς κλητοῖς, ἀλλὰ τοῖς ἐκλεκτοῖς ὁ θρόνος τοῦ ∆αυὶδ, τουτέστι τοῦ Χριστοῦ ἡ βασιλεία οἰκοδομεῖται εἰς γενεὰν, τοῖς ἐκ πε ριτομῆς, καὶ γενεὰν, τοῖς ἐξ ἐθνῶν. ̔Ως οἰ κία οἰκοδομεῖται, ουτως ὁ θρόνος τοῦ ∆αυὶδ, η ὡς ᾠκοδόμητο ὁ Θεὸς τὴν πλευρὰν ην ε λαβεν ἀπὸ τοῦ ̓Αδὰμ εἰς γυναῖκα, ουτως φησὶ καὶ τό· Οἰκοδομήσω εἰς γενεὰν καὶ γε νεὰν θρόνον σου. Εἰ θρόνος ἐστὶ τοῦ Χρισ τοῦ φύσις λογική (ταύτην δὲ πεποίηκεν ὁ Θεὸς), καλῶς λέγεται Χριστὸς κεκαθικέναι ἐπὶ θρόνου ∆αυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Τὸ δὲ γινώσκεσθαι τὸν Χριστὸν ὑπὸ τοῦ πεφυκότος γινώσκειν αὐτὸν, καθέδραν ὀνομάζει ἡ θεία γραφή. 88.6 ̓Εξομολογήσονται οἱ οὐρανοὶ τὰ θαυμάσιά σου, Κύριε, καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν ἐκκλησίᾳ ἁγίων. Σὲ γὰρ προσήκει παρὰ πάντων ὑμνεῖσθαι, οὐχ ηκιστα δὲ παρὰ τῶν τὸν οὐρανὸν οἰκούν των, ἀκριβέστερον ἐπισταμένων τὰ σὰ θαυ μάσια. Η ουτως τοῦτό φησι διὰ τοὺς λέγον τας· ̓Ετέχθη ὑμῖν Χριστὸς Κύριος ἐν πόλει ∆αυὶδ, καὶ οτι γεννηθέντος τοῦ Χριστοῦ, ποιμέσι τοὺς ἀγγέλους εὐαγγέλισθαι, καὶ ἑ τέρους δὲ ἐπουρανίους στρατιὰς ὀφθῆναι λεγόντων· ∆όξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη. Καὶ γὰρ γέγονεν ανθρωπος, φη σὶν, ὁ μονογενὴς, καὶ καθῆκεν ἑαυτὸν εἰς ἑκούσιον κένωσιν, καὶ ελαβε τὴν τοῦ δούλου μορφήν· ἀλλὰ καὶ ουτός ἐστιν ἀσύγκριτος. ̓Εν τῷ ιηʹ ψαλμῷ, οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται· νῦν δέ φησιν· ̓Εξομολογήσονται οἱ οὐρα νοί. Τῶν γὰρ αὐτῶν ἐστι τὸ ἐξομολογεῖσθαι καὶ διηγεῖσθαι τὰ θαυμάσια Κυρίου. ̓Εξο μολογοῦνται δὲ καὶ εὐχαριστοῦσιν ἐν τῇ ἐκ κλησίᾳ τῶν ἁγίων οἱ οὐρανοί. - Η ουτως ἀντὶ τοῦ ὑπὲρ ταύτης τῆς ἐπαγγελίας καὶ τῆς φιλανθρωπίας εὐχαριστοῦσι καὶ οἱ οὐ ρανοὶ, διὰ γὰρ τῶν οὐρανῶν τὰς οὐρανίους αἰνίττεται δυνάμεις. 88.7,8 Οτι τίς ἐν νεφέλαις ἰσωθήσεται τῷ Κυρίῳ; καὶ τίς ὁμοιωθήσεται τῷ Κυρίῳ ἐν υἱοῖς Θεοῦ; ὁ Θεὸς ἐνδοξαζόμενος ἐν βου λῇ ἁγίων, μέγας καὶ φοβερὸς ἐπὶ πάντας τοὺς περὶ κύκλῳ αὐτοῦ. Σαφέστερον τὸ κατὰ τὸν Χριστὸν αἰνίττε ται, δι' ων συγκρίνει