ANONYMI TRACTATUS AD NOVATIANUM HAERETICUM: QUOD LAPSIS SPES VENIAE NON EST DENEGANDA.

 1205D I. COGITANTI mihi et intolerabiliter animo aestuanti, quidnam agere deberem de miserandis fratribus qui 1206D vulnerati non propria voluntate, s

 II. Quid igitur vanis rebus extolleris? damna potius quam lucra consequeris. Quid te ex quo pauperior factus es, divitem credis? Audi in Apocalypsi Do

 III. Et ego quidem, fratres dilectissimi, non temere ista cogitans, nec humana sapientia conspirans, sed ut coelestis Domini dignatione necessarie et

 IV. Sumamus jam nunc et secundam personam columbae ex arca emissae diluvii scilicet tempore, quando omnes abyssi proruperunt, quando cataractae coeli

 V. Illa arca figuram Ecclesiae, sicut superius diximus, portabat, quae verberabatur hinc atque inde aquis insurgentibus tantum. Cataclysmus ergo ille

 VI. Quod autem requiem pedibus columba illa, sicut superius diximus, invenire non poterat, hoc significabat vestigia negantium, hoc est, sacrificatoru

 VII. Ecce, quam gloriosos, quam Domino charos, schismatici isti ligna, foenum, stipulam appellare non 1210D Qui me negaverit coram hominibus, negabo e

 VIII. Respondebimus eis ad istam pronuntiationem Domini, quam male intelligant et male sibi interpretentur. Quod enim ait: Qui me negaverit coram homi

 IX. Quaenam est tua, Novatiane, dementia, ut illa quae ad exitium salutis pertineant, tantum legas: et quae ad misericordiam, praetereas? clamante Scr

 X. Adeo quia multae miserationis est Dominus, audivimus: audiamus quid per David contestatur Spiritus sanctus: Si dereliquerint filii ejus legem meam,

 XI. Denique hoc in Evangelio comprobatur, ubi (Luc. VII) illa mulier peccatrix describitur, quae venit 1212D ad domum cujusdam Pharisaei, ubi erat Dom

 XII. Erubesce jam nunc, si fieri potest, Novatiane: desine argumentis tuis impiis incautos decipere: desine unius capituli praescriptione terrere. Leg

 1214A XIII. Oro, non legisti: Nolite gloriari, et nolite loqui excelsa, et ne exeat magniloquentia ex ore vestro quoniam erigit a terra pauperem, a s

 XIV. O te impium scelestumque, haeretice Novatiane, qui post tot et tanta in Ecclesia, a quibusdam retro voluntarie commissa crimina, quae et tu ipse

 XV. Quis ista loquitur? Utique ille qui relictis nonaginta novem ovibus, quaesivit illam quae de suo erraverat grege, sicut David dicit: Erravi velut

 XVI. Excitemus itaque nos quantum possumus, fratres dilectissimi, et abrupto inertiae et securitatis somno, ad observanda Domini praecepta vigilemus.

 XVII. His similia et Daniel: Vidi, inquit, thronum positum, et Vetustus dierum sedebat super eum, et vestitus ejus erat tamquam nix, et capilli capiti

 XVIII. Demus igitur totis viribus fidei nostrae Deo laudem, demus plenam confessionem: quandoquidem super poenitentia nostra gaudeant virtutes coeloru

16. Let us then arouse ourselves as much as we can, beloved brethren; and breaking away from the slumber of indolence and security, let us be watchful for the observance of the Lord’s precepts. Let us with all our hearts seek for what we have lost, that we may be able to find; because “to him that seeketh,” says the Scripture, “it shall be given, and to him that knocketh it shall be opened.”62    Luke xi. 10. Let us cleanse our house with spiritual cleanliness, that every secret and hidden place of our breast, truly enlightened by the light of the Gospel, may say, “Against Thee only have I sinned, and done this great evil in Thy sight.”63    Ps. li. 4.  Because the death of sinners is evil, and in hell there is no repentance. Let us have in contemplation especially the day of judgment and retribution, and what must be believed by all of us, and firmly maintained, that “there is no acceptance of persons with God;”64    Rom. ii. 11. since He commanded in Deuteronomy, that the person must not be accepted in judgment: “Thou shalt not accept,” says He, “the person, neither shalt thou judge according to the least nor according to the greatest.”65    Deut. i. 17. Like words to these He also said by Ezekiel: “All souls,” said He, “are mine; as the soul of the father, so is the soul of the son: the soul that hath sinned, it shall die.”66    Ezek. xviii. 4. It is then He who must be revered by us; He must be held fast; He must be propitiated by our full and worthy confession, “who has the power of sending soul and body to the Gehenna of fire,”67    Matt. x. 28.—as it is written, “Behold, He cometh with many thousands of His messengers, to execute judgment upon all, and to destroy all the wicked, and to condemn all flesh, for all the deeds of the wicked which they have wickedly done, and for all the impious words which sinners have spoken about God.”68    Jude 14, 15.

XVI. Excitemus itaque nos quantum possumus, fratres dilectissimi, et abrupto inertiae et securitatis somno, ad observanda Domini praecepta vigilemus. Quaeramus tota mente quod perdidimus, ut invenire possimus; quia Quaerenti, ait Scriptura, dabitur, et 1216C pulsanti aperietur (Luc. XI, 10). Mundemus domum nostram munditia spiritali, ut secreta quaeque et abdita pectoris nostri, vero Evangelii lumine radiata, dicant: Tibi soli deliqui, et nequissimum in conspectu tuo feci (Psal. L, 6); Quia mors peccatorum mala; (Psal. XXXIII, 22) et apud inferos poenitentia nulla (Eccli. XI, 17): habentes in contemplatione maxime diem judicii et retributionis: et quod ab omnibus nobis credendum, et firmiter est tenendum, quia acceptio personarum non est apud Deum (Rom. II, 11); cum praeceperit in Deuteronomio non accipiendam personam in judicio: Non accipies, ait, personam, nec secundum minimum, nec secundum maximum judicabis (Deut. I, 17; XVI, 19). His similia et per Ezechielem dixit: Omnes, inquit, animae meae sunt; 1216D sicut anima patris, et anima filii: anima quae peccaverit, ipsa morietur (Ezech. XVIII, 4). Hic erit igitur a nobis venerandus, hic tenendus, hic per plenam et dignam nostram confessionem propitiandus, qui habet potestatem animam et corpus mittendi in gehennam ignis (Matth. X, 28), sicut scriptum est: Ecce venit cum multis millibus nuntiorum suorum facere judicium de omnibus, et perdere omnes impios, et arguere omnem carnem de omnibus factis impiorum 1217A quae fecerunt impie, et de omnibus verbis impiis quae de Deo locuti sunt peccatores (Judae 14, 15).