241. (3. ) In Assumptione B. Mariae V.

1. Ave, praeclara maris stella, in lucem gentium Maria, divinitus orta.

2 a. Euge, Dei porta, quae non aperta veritatis lumen, ipsum solum iustitiae, indutum carne ducis in orbem.

2b. Virgo, decus mundi, regina caeli, praeelecta ut sol, pulchra lunaris ut fulgor, agnosce omnes te diligentes.

3a. Te, plenam fide

virgam almae stirpis lesse,

nascituram

priores

desideraverant

patres et prophetae.

3 b. Te, lignum vitae,

sancto rorante pneumate

parituram

divini

floris amygdalum

signavit Gabriel.

4 a. Tu agnum regem, terrae dominatorem, Moabitici de petra deserti ad montem filiae Sion transduxisti.

4 b. Tuque furentem

Leviathan serpentem

tortuosumque

et vectem collidens

damnoso crimine mundum

exemisti.

5 a. Hinc gentium nos reliquiae

tuae sub cultu memoriae, mirum in modum quem es enixa, propitiationis agnum, regnantem caelo aeternaliter, devocamus ad aram mactandum mysterialiter.

5 b. Hinc manna verum Israelitis

veris, veri Abrahae filiis, admirantibus, quondam Moysi quod typus figurabat, iam nunc abducto velo datur perspici; ora, virgo, nos illo pane caeli dignos effici.

6 a. Fac fontem dulcem, quem in deserto petra praemonstravit, degustare cum sincera fide renesque constringi lotos in mari, anguem aeneum in cruce speculari.

6 b. Fac igni sancto patrisque verbo, quod rubus ut flamma tu portasti, virgo mater facta, pecuali pelle discinctos pede mundis labiis cordeque propinquare.

7 a. Audi nos, nam te filius nihil negans honorat.

7 b. Salva nos,

Iesu, pro quibus mater virgo te orat.

8 a. Da fontem boni visere, da purae mentis oculos in te defigere,

8 b. Quo haustu sapientiae saporem vitae valeat mens intellegere,

9. Christianismi fidem operibus redimire beatoque fine ex huius incolatu saeculi, auctor, ad te transire.