74. De sancto Augustino.

Ascribenda videtur Adamo de 8. Victore.

1 Interni festi gaudia
Nostra sonet harmonia,

2 Quo mens in se pacifica
Vera frequentat sabbata,

3 Mundi cordis laetitia
Odorans vera gaudia,

4 Quibus praegustat avida,
Quae sit sanctorum gloria,

5 Qua laetatur in patria
Caelicolarum curia

6 Eegem donantem praemia
Sua cernens in gloria.

7 Beata illa patria,

Quae nescit nisi gaudia!
Nam cives huius patriae
Non cessant laudes canere ;

8 Quos ille dulcor afficit,
Quem nullus maeror inficit;
Quos nullus hostis impetit
Nullusque turbo concutit.

9 Ubi dies clarissima
Melior est quam milia,
Luce lucens praefulgida,
Plena Dei notitia ;

10 Quam mens humana capere
Nec lingua valet promere,
Donec vitae victoria
Commutet haec mortalia,

11 Quando Deus est omnia:
Vita, virtus, scientia,
Victus, vestis et cetera,
Quae velle potest mens pia.

12 Hoc in hac valle misera
Meditetur mens sobria,
Hoc per soporem sentiat,
Hoc attendat, dum vigilat ;

13 Quo mundi post exsilia
Coronetur in patria
Ac in decoris gloria
Regem laudet per saecula.

14 Harum laudum praeconia
Imitatur ecclesia,
Cum recensentur annua
Sanctorum natalitia.

15 Cum post peracta proelia
Digna redduntur praemia,

16 Pro passione rosea,
Pro castitate candida,

17 Datur et torques aurea
Pro doctrina catholica,

18 Qua ,praefulget Augustinus
In summi regis curia,

19 Cuius librorum copia
Fides firmatur unica ;

20 Hinc et mater ecclesia
Vitat errorum devia.

21 Huius sequi vestigia
Ac praedicare dogmata

22 Fide recta ac fervida
Det nobis mater gratia.