44 D E S E C T A M A S S O N U M

post rite vulgatas super, memoratas Apostolicas Litteras in una- quaque dioecesi, suspendit tum obligationem denunciandi earundem sectarum occultos coryphaeos et duces, tum etiam reservationem censurarum, peculiarem facultatem concedendo omnibus confessariis ab Ordinariis locorum approbatis, ut eos qui vere resipuerint, et sectas deseruerint, ab iisdem censuris absolvere, et Ecclesiae re- conciliare valeant. - Erit igitur sacrorum Praesulum hanc Pon- tificis Maximi benignitatem fidelibus suae fidei concreditis nuntiare. Facerent autem rem pastorali sua sedulitate dignam, si hoc ver- tente anno, quem clementiae peculiari modo addictum vult Pontifex, sacris exercitationibus, Missionum in morem, oves suas ad aeter- nas veritates meditandas, et spiritum rectum innovandum ex- citarent.

2. Mens porro est eiusdem Sanctitatis Suae, ut Encyclicae Litterae quam diligentissime evulgentur, quo facilius omnes chri- stifideles intelligant, quam dirum inter eos venenum serpat, quan- taque eos eorumque prolem pernicies maneat, nisi tempestive sibi caveant. Tum sollertissima et impensissima opera danda erit, ut remedia tam quae a Pontifice proponuntur, quam quae propria cuiusque prudentia suaserit, adhibeantur. - Primum omnium ex- citare in hanc rem oportet industriam sedulitatemque parochorum ; deinde adsciscenda generatim eorum opera est, quibus a bonorum omnium largitore Deo facultas dicendi aut scribendi tributa est, vel quibus divini verbi annuntiandi vel christianae plebis a culpis expiandae, vel etiam iuventutis instituendae cura demandata fuerit, ut et ipsi labores suos conferant ad detegenda Massonum, aliarum- que damnatarum societatum impia placita et infanda molimina, et ad reducendus in viam salutis eos, qui sive temere et incaute, sive consulto et cogitato ad eas accesserint, atque ad illos prae- monendos, qui nondum in earum laqueos inciderunt.

3. Ne quis vero errori locus fiat, cum diiudicandum erit, quaenam ex his perniciosis sectis censurae, quae vero prohibitioni tantum obnoxiae sint, certum imprimis est, excommunicatione latae sententiae multari Massonicam aliasque eius generis sectas quae capite 2. n. IV. Pontificiae Constitutionis Apostolicae Sedis desi- gnantur, quaeque contra Ecclesiam vel legitimas potestates ma- chinantur, sive id clam sive palam fecerint, sive exegerint, sive non, a suis asseclis secreti servandi iuramentum.

4. Praeter istas sunt et aliae sectae prohibitae atque sub gra- vis culpae reatu vitandae, inter quas praecipue recensendae illae omnes, quae a senatoribus secretum nemini pandendum, et omni- modam obedientiam occultis ducibus praestandam iureiurando exi- gunt. Animadvertendum insuper est, adesse nonnullas societates, quae, licet certo statui nequeat, pertineant necne ad has, quas memoravimus, dubiae tamen et periculi plenae sunt, tum ob doctri- nas quas profitentur, tum ob agendi rationem quam sequuntur iî quibus ducibus ipsae coaluerunt ct reguntur. Ab his etiam Sacro- rum Antistites, quibus germana Christi fides et morum integritas maximae curae esse debet, noverint oves suas defendendas et ar-