Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale632

dit benevolamque sollicitudinem eo ut simplices quoque confratrum necessi-

tates curaret.

His oneribus Frater Andreas fecundam addidit scriptoris operam, per

articulos et commentationes, plurima offerens argumenta de indole praecipue

spirituali; censebat enim, consulens praesertim sanae iuvenum institutioni,

« apostolatum calami » maximi esse ponderis.

Servus Dei adulta iam aetate Supremus Instituti Moderator est electus.

Hoc ipso tempore apud Hispanicam societatem iam prospiciebantur dif-

ficultates et incommoda, orta ex excursionibus illius contentionis, quae, in

civile bellum sese effundens, iam haud raro percipiebatur tamquam religiosae

insectationis indicium.

Quae cum ita essent, auctoritas Religionis potissimi facta est ponderis ad

statuendum aequilibrium inter vehementem contestationem et abusus tem-

pori congruentes et subdolos. Religiosa quaestio, cui favebant aliquot viri

fratri Andreae similes, vindicari, confirmari et aestimari potuit; attamen

saevientibus bellicis eventibus, Servus Dei bis comprehensus est, et in occa-

sione martyrium subeundi crebro versatus est.

Bello composito ac perpensis consectariis, quae sive ex destructionibus

sive ex subsequentibus rixis orta sunt, Frater Andreas non tantum structuras

materiales pro viribus restaurandas curavit, verum etiam ipsum Instituti

spiritum. Et adhuc intensiore studio, institutionem intellectualem et spiri-

tualem Fratrum provexit, eos peculiariter stimulando ad reconciliationem et

caritatem, necnon animo confractos exacuendo.

Deinde munus assumpsit curatoris communitatis oppidi Griñón. Postea

missus est ad domum editoriam moderandam; cui non tantum conspicuum

tulit impulsum, verum etiam lucidam praebuit delineationem ad culturae

christianae servitium, prae oculis prima habens indicia cuiusdam profundae

subversionis in societate, quae altero XX saeculi dimidio subsequeretur.

Spiritualis descriptio Servi Dei aequo eminuit, constanti et liberali animo.

Sensus praesentiae Dei, quem praesertim cotidiana meditatione nutrivit et

mira devotione eucharistica et mariana, fidem suam roboravit, quae ad luci-

dam ac serenam perceptionem conduxit eum circa eventus personales, socia-

les et ecclesiales. Ille enim ad suum munus docendi conquisitione perfectionis

simul cum diuturna actuositate inspirabatur.

In exsistentiae decursu Frater Andreas testimonium perhibuit de promp-

ta et integra oboedientia, de humili ac reverenti exercitio auctoritatis, de leni

et propensa sollicitudine erga proximum, potissimum erga pauperes, infir-

mos, senes, exclusos et parvulos. In arduis rerum adiunctis magnanimum