SERMONES DE TEMPORE.

PROLOGUS.

Quoniam Veritatis testimonio ' servus inutilis, qui talentum Domini commendabilibus lucris non exposuit, sed terris infodit, vituperatur, talento privatur, et in exteriores tenebras, ubi fletus est et stridor dentium, relegatur: Timens et ego, si idipsum per modicum talentum, quod a Domino recepi, ad fructum animarum non erogarem : quod videlicet propter hoc animadversioni divinae,tamquam malus et piger servus, cum verecundia subjacerem : quorumdam amicorum diuturnis precibus invitatus, quosdam Sermones de

Tempore et festis Sanctorum per anni circulum compilavi, auctoritates sane obscuras et intricatas Bibliorum per industriam derelinquens: illas autem assumens, quas ad instructionem magis competerent simplicium laicorum. ''Quocirca peto suppliciter, ne Scripturarum scientia divites, qui e magno cordis thesauro magna et pretiosa dona proferunt, et in Ecclesiae gazophylacium miltunt:ne, inquam, mihi indignentur pauperculo, si cum paupercula vidua duo minuta projiciam':praesertim cum Deo gratum sit et acceptum, ut in tabernaculo ejus offerat unusquisque, quod potest : alii aurum, et argentum, et lapides pretiosos : alii byssum, et purpuram, et coccum offerunt, et hyacinthum. Mecum bene agitur, si obtulerim pelles arietum, et pilos caprarum. Abundantes igitur et delicati, qui depuratum granum esuriunt, magnorum Doctorum scripta transcribunt: jumentis autem simplicibus hujus opusculi paleas in pace dimittant. Hi etiam, qui hoc opusculum sunt suscepturi, de sermonum prolixitate non conquerantur. Poterunt enim, si eis placuerit, una vice vel unum, vel duo membra populo pronuntiare, et caetera in tempus posterum reseruare.''